workshop result, PMCJ Urban Poor sector

Resulta ng workshop
Philippine Movement for Climate Justice (PMCJ) Urban Poor sector
2nd meeting, Setyembre 28, 2010, 9am-3pm, FDC office

Mga Dumalo: Khevin (FDC), Ka Danny Afante (KPML), Greg (KPML), 5 participants from ALMA-Santolan (Pasig), 2 from Marikina, 2 from San Mateo

1. Tiyakin ang ligtas at permanenteng tirahan sa maralitang mamamayan

a. Implement Local Housing Board
- Representatives from NGOs, POs
- Amend composition of local housing board (LHC) to include CSOs, POs, (50%+1)

b. Implement and amend land use plan

c. Itigil ang demolisyon hangga't walang:
- Housing, improved livelihood, social services, facilities, sufficient drainage system, hazard friendly, environmental preservation (comprehensive tree planting, protection of biodiversity, etc.), water and energy must be accessible

d. Makataong paraan ng pakikipag-usap at paglipat sa komunidad

e. Make adaptation measures for comunities to preserve livelihood of communities
- Pataasin ang mga bahay
- Gumawa ng dike sa tagiliran ng komunidad
- Onsite at in-city relocation

f. Wag ipataw sa komunidad ang paggawa o pagpapaayos ng infrastraktura
- Ang pabahay ay serbisyo, hindi negosyo

g. Ilabas ang datos ukol sa 'hazard' ng komunidad
- Tiyaking hindi magamit ang climate change na dahilan para sa demolisyon at relokasyon ng maralitang mamamayan

h. Itigil ang panlilinlang sa maralita para maialis sa mga komunidad

i. Repeal RA 9507 (Condonation and Restructuring Act)

j. Paggawa ng Disaster Disk Reduction (DRR) program sa community level
- Community early warning device
- Rubber boats and other disaster response equipment
- Disaster response team
- Training of rescue strategies among community leaders

2. Siguraduhin ang partisipasyon ng mga maralita sa paggawa ng polisiya, desisyon, at implmentasyon para sa programang pabahay ng pamahalaan

a. Ang maralita ay dapat merong representasyon sa Climate Change Commission (CCC), Housing and Urban Development Coordinating Council (HUDCC), Local Housing Board (LHC)

b. Pagbuo ng komite sa Barangay o LGU level kaugnay sa climate change na may representasyon ang urban poor

c. Representasyon ng urban poor sa MTPDP at budget deliberation ng gobyerno na makakaapekto sa maralita, tulad ng housing budget, poverty alleviation, atbp.

3. Maglaan ng pondo para sa pabahay na hindi utang bilang reparation (danyos perwisyos) para sa climate debt ng mayayamang bansa

a. Representasyon ng urban poor sa MTPDP at budget deliberation ng gobyerno

b. Hindi dapat gamitin ang calamity fundng LGU para sa ibang rason

4. Pagbibigay prayoridad at pagpapagaan ng kalagayan ng kababaihan, bata, differently abled, at senior citizen sa panahon ng kalamidad

a. Dapat walang diskriminasyon sa pagbibigay ng relief goods

b. Paglaan ng maayos na comfort room (CR) na may sapat na water supply ayon sa pangangailangan ng kababaihan, bata, differently abled, at senior citizen

c. Malinis na tubig inumin na sapat sa lahat ng evacuees

d. Sapat na precautionary health care para sanasalanta na ang prayoridad ay mga buntis, bata, matanda, differently abled

e. Dapat lahat ng relief goods aybinibigay kaagad sa mga nasalanta, hindi tinatago at iniipon para ibigay sa iilang indibidwal

f. Magpagawa ng ligtas na permanenteng evacuation centers sa matataas na lugar
- Malapit sa flood prone area
- Para di na magamit ang mga eskwelahan bilang pansamantalang evacuation center nang di maantala ang pag-aaral ng mga estudyante

polyeto - hinggil sa mga nasunugan sa Navotas

SERYOSONG NEGOSASYON
PARA SA SERYOSONG SOLUSYON

Higit sa isang buwan na buhat ng tupukin ng apoy ang ating mga tirahan sa naganap na sunog noong Agosto sa Barangay Sipac-Almacen at Navotas West. Mahigit isang buwan na rin ng kawalan ng katiyakan kung kailan babalik ang normal na pamumuhay ng mga maralitang biktima ng malagim na trahedyang nabanggit.

Siksikan pa rin ang mga evacuation centers resulta ng napakarami nating mga kapwa biktima ng sunog ang walang kakayahang maihanap ng masisilungan ang kanilang mga pamilya at mga anak. Marami na ang dinapuan ng kung anu-anong karamdaman resulta ng masikip, di sapat na bentilasyon at masamang sanitasyon sa mga lugar na pinaglagakan sa atin. Kamakailan lang ay dalawang bagong panganak na sanggol ang namatay resulta ng kalagayang nabanggit sa Navotas Sports Complex.

Malaki na rin ang problema ng kakapusan ng pagkain, tubig, gamot at mga relief goods na dati ay lagi't laging laman ng mga pahayagan, radyo at telebisyon na regular na ipinamumudmod ng mga pulitiko, mga NGO at kung anu-ano pang mga institusyon.

Dalawang bagay ang dahilan kung bakit tayo nagtitiis sa malakulungang kalagayan sa mga evacuation centers. Una ay ang kawalan ng pera upang mangupahan ng kwarto kung saan makakapamuhay tayo ng normal, may privacy, naaalagaan at nakakapag-aral ang ating mga anak, nakakapaghanapbuhay ang mga magulang, at iba pang mga bagay na karaniwang ginagawa ng isang karaniwang mag-anak.

Ikalawa, dahil sa pangako sa atin na tiis-tiis muna at pababalikin naman tayo diumano sa lugar na dating kinatitirikan ng ating mga tahanan. May kasunduan daw ang Pamahalaan at ang diumano'y may-ari ng lupa't dagat na paupahan sa atin ang "kanilang" ari-arian hanggang sa tuluyang maging atin sa ilalim ng programang CMP.

May sinasabi rin na iri-relocate ang mga taong nakatira sa dagat sa mga relocation areas sa Towerville habang ang mga nais magsiuwi sa kani-kanilang probinsya ay bibigyan ng pamasahe pauwi.

Tatlong opsyon ang iwinawagayway sa atin ng gobyerno na hindi malinaw kung paano ito ipapatupad. Sa programang CMP halimbawa, ano ang tunay na estado ng pag-aari ng mga sinasabing lupaing ito? Ano ang magiging epekto sakaling maipatupad ang CMP sa gitna ng planong ang lugar ay magiging bahagi ng proyektong reclamation? Kung dati ay itinaboy tayo dahil sa sunog, malamang ay itaboy din tayo sakaling makapagtayo tayo ng tirahan sa kaparaanang ebiksyon o demolisyon sa panahong ipatupad na ang proyektong reklamasyon.

Hindi rin klaro kung saan at paano ang planong relokasyon sa atin. Hindi natin maintindihan kung pinipili ba ng gobyerno ang mabibigyan nito dahil sa kawalan ng sistema kung paano otp mapapakinggan ng mga biktima ng sunog. Totoong karapatan ng gobyerno na uriin kung sino ang mga lehitimong dapat mabigyan ng relokasyon pero dapat ihayag nila ang mga polisiya para sa implementasyon nito at hindi parang mga patagong transaksyon ang ginagawa ng ilang mga kinatawan o ahente nito. Kung sinsero ang gobyerno sa sinasabing relokasyon, matagal na ang isang buwan para ilagay sa ayos ang mga kaukulang hakbang para maipatupad ito.

Maging ang programang balik-probinsya ay alam nating isang malaking kabalbalan. Hindi nito nilulutas, kundi iniiwasan ng programang ito ang obligasyong tumugon sa problema ng mga maralitang nakipagsapalaran sa lungsod upang takasan ang kahirapan sa kanayunan. Ang pagbibigay pamasahe para pauwiin sa kani-kanilang probinsya ang mga maralita ay katulad ng pagbibigay ng separation pay ng isang kapitalista sa sinibak na trabahador. Kasing kahulugan ito ang pagtalikod sa obligasyong dapat harapin ng isang dapat na may pananagutan.

Mga kasama, hangga't ang trato sa atin ng pamahalaan ay mga pulubing dapat magpasalamat kapag binigyan at dapat magtiis kung wala ay isang paraan ng pag-iwas sa kanilang obligasyon sa kanyang mamamayan. Klarong umiiwas ang gobyerno na seryosong harapin at hanapan ng lunas ang paghihirap ng mga biktima ng sunog. Ito ang nakita natin ng sumulat tayo sa kanila at humingi ng diyalog upang ilahad natin ang ating kalagayan, suliranin at kahilingan. Ano ang ginawa nila? May nagsasabing para tayong nasermunan at may nagsasabi ring nabola tayo nang hindi sa negotiating table hinarap ang ating mga kinatawan kundi sa pamamagitan ng talumpati sa Sports Complex.

Gusto natin ng seryosong negosasyon para humanap ng seryosong solusyon. Ngunit kung ang nais ng gobyerno ay usapang kanto, maghanda tayo kung ganun sa kanto-kantong usapan.

KONGRESO NG PAGKAKAISA NG MGA MARALITA NG LUNGSOD (KPML)
Setyembre 28, 2010

DUMALO SA GAGANAPING GENERAL ASSEMBLY NG LAHAT NG BIKTIMA NG SUNOG SA SETYEMBRE 29, 2010, IKA-4 NG HAPON SA C4 BAYWALK

4 Puntos Bakit On-Site Development sa North Triangle

HUWAG MAGING KAMPANTE!
TULOY ANG LABAN NG MARALITA PARA SA KARAPATAN SA PANINIRAHAN!

Ang tagumpay ng North Triangle na mapatigil ang demolisyon noong nakaraang ika-24 ng Setyembre ay pansamantala lamang. Sa malao’t madali ay muli nating kakaharapin ang puwersahang pagpapaalis sa maralita ng North Triangle at iba pang lugar.

Tandaan natin na ang pagpapatigil ni Pangulong Aquino sa demolisyon sa North Triangle ay dahil sa BARIKADA, pagkakaisa at pagtatanggol ng mga mamamayan dito. Walang ginawa ang mayor ng lokal na pamahalaan sa kabila ng pakiusap ng mga lider ng tatlong alyansa (San Roque Community Council-SRCC, Nagkakaisang Naninirahan sa North Triangle-N3T at United Muslim Associations-UMA) na huwag ituloy ang demolisyon at sa halip ay magbukas sa tuloy tuloy na pag-uusap o negosasyon.

Napanood na lang natin kinabukasan sa telebisyon ang pahayag ni Mayor Bistik na ang mga maralita sa North Triangle ay mga sindikato. Ang National Housing Authority (NHA) ay nagsabi na pansamantala lang ang pagpapatigil sa demolisyon at itutuloy din kaagad ito. Ang Speaker of the House na si Congressman Sonny Belmonte ay mas kakampi ng mga negosyante. Wala tayong narinig na kahit anong pahayag mula kay Vice President Binay na ngayon ay Chairman ng Housing and Urban Development Coordinating Council (HUDCC).

Kung ating babalikan ang SONA ni P-NOY, wala tayong narinig na plano tungkol sa pabahay ang meron ay Public Private Partnership o (PPP). Ang ibig sabihin nito ay hindi na “serbisyo sa pabahay” para sa maralita kundi gagawin na itong negosyo, isang malinaw na halimbawa na dito ang North Triangle. Sa kutsabahan ng NHA, LGU at Ayala ay binuo nila ang Tri-development (TRI-DEV) na bahagi ng Quezon City Central Business District (QC-CBD) at hindi isinama ang kinatawan ng maralita na aabot sa Siyam na Libong (9,000) pamilya. Ang plano nila ay alisin ang mga tao at paunlarin ang North Triangle tulad ng Ayala sa Makati.

Hindi tutol sa pag-unlad ang mga maralita bagkus ito pa nga ang matagal na nating hinahanap. Ang QC-CBD ay hindi pag-unlad para sa lahat ito ay para sa negosyanteng Ayala lamang. Sino ba ang makikinabang o nakinabang na sa sinasabing 22 Bilyong Piso na pondo para sa QC-CBD? Siguradong hindi ang mga apektadong maralita dahil sila ayon sa kagustuhan ng NHA ay dadalhin sa malayong relokasyong mapanganib, walang trabaho, walang maayos na serbisyong panlipunan at ang halaga ng lupa doon sa Montalban ay babayaran sa loob ng 30 taon kasama ang tubo.

Bakit ON SITE DEVELOPMENT ang pusisyon at kahilingan ng mga naninirahan sa North Triangle at hindi ang relokasyon sa Montalban Rizal?

1. Sa mahigit tatlumpong (30+) taong paninirahan sa lugar, nandito na ang mga hanapbuhay o trabaho ng mga tao. Samantala walang maayos na tirahan, walang malinis na tubig na inumin, kuryente, ospital at iba pang mga kinakailangan ng tao para mabuhay sa relokasyon.

2. Ang lupaing relokasyon sa Montalban ayon sa mga pag-aaral ay isang malambot na lugar na maaari lamang gamitin bilang taniman hindi para gawing tirahan at pagtayuan ng mga building. Ito ay kasama sa mga pook na nasa “fault line”.

3. May karapatan din ang maralita ng North Triangle sa pag-unlad na plano ng LGU at NHA hindi lamang para sa mga negosyante kasama dapat ang mga apektadong mamamayan.

4. Ayon sa ating Konstitusyon may karapatan ang bawat Pilipino sa isang maayos na tirahan at pamumuhay. Ito rin ang sinasabi ng Universal Declaration of Human Rights (UDHR) at International Covenant on Economic Social Cultural Rights (ICESCR) at iba pang mga kasunduan kung saan ang ating bansa ay bahagi at nakalagda. Ang ating pamahalaan ayon sa mga karapatang nabanggit ay may responsibilidad o obligasyong ibigay sa maksimum na kakayahan.

Sa ngayon ay wala sa isip ng pamahalaang lokal at nasyonal ang kanyang mga obligasyon, ang plano nila ay makaisang-panig na pag-unlad para sa mga negosyante at kapitalista at hindi kasama ang maralitang mamamayan dito.

Mga kapitbahay, kasamang maralita sa North Triangle, hindi tayo dapat maging kampante. Higit nating palakasin ang ating pagkakaisa, kailangang ipaunawa at patagusin sa lahat ng kasapian ang kawastuhan ng ating mga kahilingan at ipinaglalaban. Kailangan planuhing mabuti ang ating depensa at susunod na mga hakbang kung kinakailangan ay itatayo nating muli ang BARIKADA. Buklurin at itayo ang pinakamalapad nagkakaisang alyansa ng mga iba’t ibang samahan ng maralita. Itutuloy natin ang laban para sa karapatan sa maayos, sapat, ligtas at abot-kayang paninirahan!!!

LUBUSIN ANG TAGUMPAY NG NORTH TRIANGLE!

TULOY ANG LABAN NG MARALITA!

LABANAN ANG ANTI-MARALITA, MAKA-NEGOSYANTE AT KAPITALISTANG PATAKARAN SA PAG-UNLAD AT PABAHAY NG PAMAHALAAN!

Lubusin ang Tagumpay ng North Triangle

Press Statement
25 September 2010

LUBUSIN ANG TAGUMPAY NG NORTH TRIANGLE!

Nagmarka sa buong bansa ang ating BARIKADA, ang paglaban nating mga maralita noong isang araw, Setyembre 23, 2010 nang isagawa ng pamahalaan sa pangunguna ng National Housing Authority (NHA) ang puwersahang demolisyon. Tinutulan natin ang demolisyon dahil sa kawalan ng tunay na konsultasyon sa ating mga apektado kaugnay ng kanilang programang “Quezon City Central Business District” (QC-CBD) at kawalang pansin sa ating inihapag na kahilingan, ang “on site development” o pagsama sa atin sa plano nilang pagpapaunlad sa North Triangle. Ganun din ang kawalang aksiyon sa paghahabol natin at pakikipag-usap sa NHA at kay Mayor Bautista na huwag ituloy ang puwersahang demolisyon at sa halip ay magbukas ng tuloy-tuloy na pag-uusap o negosasyon upang maging maayos ang lahat. Ipinagtanggol lamang namin ang aming mga karapatan upang hindi mawala sa amin ang aming mga tirahan. Hindi kami tutol sa kaunlaran kung ito ay tunay na pag-unlad para sa lahat kasama ang mga apektado hindi katulad nito na kami ay itatapon sa malayong lugar ng Montalban kung saan napakalayo sa aming mga trabaho at walang maayos na panlipunang serbisyo.

Kinukondena namin ang pahayag ni Mayor Herbert Bautista na kami raw ay mga sindikato at dapat hulihin at parusahan. Ang inaasahan namin sa kanya ay pagkalinga o pagresolba sa suliranin namin sa paninirahan hindi ang kami ay kanyang alipustain at pagbintangang mga kriminal. Ang Speaker ng House of Representative na si Congressman Sonny Belmonte ay nagpahayag na ang proyektong QC-CBD ay maghihikayat ng maraming negosyante at walang siyang pakialam kung anuman ang mangyari sa amin kahit mawalan ng tirahan at itatapon sa malayong lugar. Hindi ba’t dapat lahat ng plano at programa ng pamahalaan nasyunal man at lokal ay para sa kaunlaran kapakanan ng nakararaming mamamayan?

Ang pahayag ni Pangulong Aquino sa pagpapatigil sa demolisyon ng North Triangle ay tagumpay nating mga maralita. Dahil sa ating barikada at pagkakaisang ipaglaban ang ating paninirahan ay napatigil natin ang puwersahan at marahas na demolisyon. Subalit hindi pa tapos ang laban nating mga maralita, kailangan nating lubusin ang ating tagumpay. Ang sinimulan natin sa North Triangle ay dapat magsilbing inspirasyon ng iba pang maralitang komunidad. Ang sinimulan nating BARIKADA, kapatiran, pagtutulungan at pagkakaisa ng ay dapat nating ipagpatuloy!

LUBUSIN ANG TAGUMPAY NG NORTH TRIANGLE!

TULOY ANG LABAN NG MARALITA!

MAAYOS, SAPAT, LIGTAS AT ABOT-KAYANG PABAHAY SA LAHAT NG MARALITA!

LABANAN ANG ANTI-MARALITA, MAKA-NEGOSYANTE AT KAPITALISTANG
PATAKARAN SA PABAHAY NG PAMAHALAAN!

Pahayag mula sa: -SRCC – N3T – UMA - FRIENDS OF NORTH TRIANGLE-

polyeto - Huwag Maging Kampante! - North Triangle

HUWAG MAGING KAMPANTE!

Ang desisyon ni P-Noy na ipatigil ang demolisyon sa Sitio San Roque, North Triangle, at pag-aralan uli ang usapin ay isa lang pansamantalang tagumpay para sa mga residente ng lugar.

Dapat malinaw sa lahat na ang tagumpay na ito ay hindi nakamit sa paggamit ng mga trapong pulitiko sa kongreso o city hall, impluwensyal na tao sa gabinete ni P-Noy o sa moro-morong konsultasyon sa kontra-maralitang ahensya gaya ng National Housing Authority (NHA). Nakamit ito dahil sa militanteng sama-samang pagkilos ng mamamayan para ipagtanggol ang kanilang mga tirahan at igiit sa mga may kapangyarihan ang karapatan sa pabahay at ang dignidad ng maralita. Ang militanteng sama-samang pagkilos na ginawa noong Hwebes ang siyang susi para ipamulat sa malawak na publiko na ang mga patakaran ng gobyerno ni P-Noy gaya ng nauna sa kanyang si PGMA ay walang pinagkaiba. Napaghahalatang pogi-points lang ang habol ni P-Noy ng magpanggap siyang tayong mga maralita ang kanyang boss.

Kung dati rati'y panlipunang serbisyo ang programang pabahay ng gobyerno, ngayo'y pinagtutubuan na ito ng mga negosyante. Malinaw na ginawang pambayad-utang sa pamilyang Ayala, ang pangunahing sumuporta kay P-Noy noong nagdaang eleksyon, ang lupain ng North Triangle. Ang kutsabahan ng gobyerno ni P-Noy at ng elitista at kapitalistang Ayala ay halimbawa lamang ng Public-Private Partnership (PPP) na ipinangangalandakan ni P-Noy na estratehiya niya ng pagunlad ng Pilipinas sa kanyang talumpati sa SONA.

Kung ang PPP ang kanyang konsepto ng "tuwid na landas", pwes, dapat nang mangamba ang lahat ng mahihirap sa susunod na anim na taon. Matatandaan na naghugas ng kamay si P-Noy sa isyu ng mga magsasaka sa isyu ng repormang agraryo sa Hacienda Luisita. Ganun din ang kanyang postura sa hinaing ng mga manggagawa ng Philippine Airlines (PAL) na matapos magsalita na kailangan pag-aralan mabuti ang isyu ay iniwanan niya rin ang kapalaran ng mga manggagawa sa kamay ng ganid na kapitalista ng PAL.

Kahit ang mga dati nating mga kapitbahay na ngayo'y nasa Montalban na ay hindi pa rin ligtas sa sabwatan ni P-Noy at ng mga kapitalistang mapagsamantala. Kamakailan lamang ay sinimulan na ang implementasyon ng kontra-maralitang Republic Act 9507 o ang kondonasyon at restructuring ng mga utang ng mga naninirahan sa relocation sites. Ang suma-total nito ay ang malawakang pagtataboy sa mga naninirahan na sa relocation sites dahil sa hindi pagkakabayad ng utang sa programang pabahay ng gobyerno.

Huwag tayong maging kampante, ngayon higit kailan man dapat natin patindihin ang intensidad ng ating pagkilos. Kailangan ng mas malawak na partisipasyon ng mga residente sa barikada at mga mobilisasyon. Kailangan natin maging masinop sa ating plano ng depensa dahil magiging mas malupit ang demolition team sa kanilang pagbabalik. Kailangan din nating makuha ang mas malawak na suporta ng mga kapwa nating maralita para itambol ang ating paninindigan. Kaya't tanging sa militanteng pagkilos pa rin natin malulubos at makakamit ang tagumpay sa katiyakan sa paninirahan na matagal na nating ipinaglalaban.

LUBUSIN ANG TAGUMPAY SA ISYU NG PANINIRAHAN SA NORTH TRIANGLE!
LABANAN ANG KONTRA-MAHIRAP NA PATAKARAN SA PABAHAY NI P-NOY!

PARTIDO LAKAS NG MASA-QC (PLM-QC)
KONGRESO NG PAGKAKAISA NG MARALITANG LUNSOD-QC (KPML-QC)
ALYANSA NG MARALITA-QC (ALMA-QC)

ps - laban ng maralita sa North Triangle

Press Statement
Setyembre 25, 2010

BARIKADA ANG TUGON NG MARALITA
LABAN SA DEMOLISYON SA NORTH TRIANGLE

"Tutol kami sa pa-relokasyon ng NHA sa North Triangle sa Southville 8, Montalban City! Ipagtatanggol namin ang Karapatan sa Paninirahan sa North Triangle! Isulong ang Demand na Moratoryum sa Demolisyon!" Ito ang mariing pahayag ng mga maralitang lunsod na dinemolis kahapon sa Sitio San Roque, North Triangle, Quezon City.

Ang kanilang isyu: ipatigil ang bantang demolisyon sa kanilang lugar bunsod ng proyektong CBD o Central Business District, kung saan tatamaan nito ang 10,000 hanggang 12,000 pamilyang nakatira sa North Triangle at East Triangle, at mula Veterans Hospital hanggang East Avenue Medical Center.

Ayon sa San Roque Community Council (SRCC) - North Triangle Alliance (NTA) na kasapi ng Koalisyon sa North Triangle: "Ang sagot ng NHA - demolisyon, sa Montalban ang relokasyon. Ngunit ang tugon ng North Triangle - BARIKADA. Ang aming kahilingan: 3 TAONG MORATORYUM SA DEMOLISYON upang isaayos ang programa at plano sa palupa at pabahay ng libong pamilya ng North Triangle. Ipinaglalaban namin ang ON-SITE HOUSING sa mixed use na CBD! QC in-city relocation, huwag sa Montalban itapon!"

Sinabi naman ng dating Mayor Sonny Belmonte na proyekto talaga ng pamahalaang lungsod ng Quezon City ang Central Business District (CBD). Ngunit ang di natin malaman kung bakit pinalulutang ni Mayor Herbert "Bistek" Bautista ang kanyang kamangmangan sa isyu sa pagsasabing "itong nagrereklamong ito na mga sindikato na nagpapaupa, pinagsasamantalahan nila yung mga mahihirap na tao, yung tunay na mga mahihirap na tao para kumita so it's not good, so ito ang mga bagay, na mga taong na dapat nating hulihin at dapat nating parusahan" (GMA7 news), imbes na ang gawin nya ay ayusin ang mismong problema ng demolisyon at kalagayan ng maralitang madedemolis ay binabaligtad niya ang isyu. Na para bang nais niyang matuwa sa kanya ang mga taga-Ayala Land na marahil ay nagbayad na ng malaki sa kanya. Ang isyu, Mayor Bistek, narito ang kabuhayan ng mga maralita, narito na sila isinilang, lumaki at nagbuo ng kanilang pangarap, tapos aalisin lamang at wawasakin ang kanilang kinagisnan.

Gayunman, ang pagkatigil ng demolisyon at pag-order ni Pangulong Aquino na itigil muna ang demolisyon at irebyu ang kaso. Ngunit ito'y inorder ni PNoy dahil sa ginawang pagtatanggol ng maralita sa kanilang karapatan sa paninirahan at pagdepensa sa kanilang tahanan, dahil naniniwala silang kaakibat ng tahanan ang dignidad ng tao. Ito’y tagumpay ng maralita dahil sa paglaban at pagkakaisa.

Ang sigaw ng mga maralita ng San Roque: "Tutol kami sa pa-relokasyon ng NHA sa North Triangle sa Southville 8, Montalban City! Ipagtatanggol namin ang Karapatan sa Paninirahan sa North Triangle! Isulong ang Demand na Moratoryum sa Demolisyon!"

Lubusin ang tagumpay ng North Triangle! Tuloy ang laban ng maralita! Labanan ang anti-maralita, maka-kapitalistang patakaran sa pabahay ni P-Noy!

Para sa karagdagang impormasyon, makipag-ugnayan kina Tita Flor Santos ng SANLAKAS sa 09154895510 at Ate Teody Gacer ng SRCC sa 09283513627.

Pahayag ng SRCC-NTA, San Roque, North Triangle

BARIKADANG MASA NA LAMANG ANG PIPIGIL SA DEMOLISYONG PAKANA NG NHA SA CBD PROJECT SA NORTH TRIANGLE!

Tutol kami sa pa-relokasyon ng NHA sa North Triangle sa Southville 8, Montalban City!

Ipagtatanggol namin ang Karapatan sa Paninirahan sa North Triangle!

Isulong ang Demand na Moratoryum sa Demolisyon!

Hindi pa man naisusulat ang katitikan ng pulong sa pagitan ng mga kinatawan ng Koalisyon ng mga Naninirahan sa North Triangle sa Demolisyon at Katiwalian at ng Urban Triangle Development Commission sa opisina ng NHA, nag-isyu agad si Victor Balba, NHA OIC / Group Manager ng NCR-AMO, ng HULING PITONG (7) ARAW NA ABISO ng PAGPAPALAYAS sa mga residente ng North Triangle noong Setyembre 16, 2010. Kaya't ngayong ika-23 ng Setyembre ang ikapitong araw.

Hindi pa man naidedeliber ni NHA General Manager Chito Cruz ang pangakong ipararating kay Bise Presidente at HUDCC Chairman Jejomar C. Binay ang kahilingan ng koalisyon na kausapin si Binay para makipag-diyalogo ay walang pakundangang dinesisyunan na ang pagpapalayas at relokasyon. Ang laking kaBALBAlan ni Victor!

Ang kapal pa ng mukha ng NHA sa pagsasabing lahat ng ito ay alinsunod sa Batas ng UDHA at ang Implementing Rules and regulations (IRR) nito. Palibhasa'y nagmamadali na ang Ayala Land, na siyang pinanalo ng NHA sa P22 Bilyong Pisong kontrata sa debelopment ng Central Business District, nagkukumahog din ang NHA sa pagpapalayas sa amin, sukdulang babuyin pa ang nalalabing pakinabang sa UDHA!

Nagsinungaling pa ang corporate analyst ng NHA sa pagsasabing hindi uubra (not viable) ang ON-STE PROPOSAL HOUSING PLAN ng Koalisyon. Gayong hindi naman nila sinagot ng pormal ang isinumiteng alternatibong plano, dalawang taon na ang nakararaan.

Ang sagot ng NHA - demolisyon. Sa Montalban ang relokasyon!

Ang tugon ng North Triangle - BARIKADA. Ang kahilingan: 3 TAONG MORATORYUM SA DEMOLISYON upang isaayos ang programa at plano sa palupa at pabahay ng libong pamilya ng North Triangle!

Ipaglaban ang ON-SITE HOUSING sa mixed use na CBD!

QC in-city relocation, huwag sa Montalban itapon!

Kung KASAMA KAMI SA PAGBABAGO, ipaubaya sa amin ang pangangasiwa ng planong pabahay sa paraang kooperatiba!

Kabuhayan at kaunlaran, hindi pangwawasak ng pamayanan!

Kung alisin ang isa, alisin sabay-sabay kaming lahat!

San Roque Community Council (SRCC) - North Triangle
Alliance (NTA) - (kasapi ng KOALISYON)

2 Residente sa Dinemolis sa New Manila, Binaril ng Gwardya

Setyembre 19, 2010

2 Residente sa Dinemolis sa New Manila, Binaril ng Gwardya

Muling nagulo ang mayapang pagtulog ng mga residente ng dinemolis na kabahayan sa Brgy. Mariana, New Manila, QC, kaninang bandang ala-una y medya ng madaling araw nang namaril ang mga gwardya ng nang-aangking may-ari ng lupa.

Ang mga biktima ay nakilalang sina Salvador Bernales, 35 anyos, na tinamaan ng mga pellet sa likod at hita, at Jess Radores, 28, na tinamaan naman sa likod. Si Bernales ay isinugod sa East Avenue Medical Center, habang si Radores naman ay nasa ibang pagamutan. Si Bernales ay nakarinig ng putok kaya lumabas ng tahanan, ngunit pagbaba niya, napansin niyang may tama na siya ng bala, trapal lamang ang dingding ng kanilang tahanan. Si Radores naman ay natutulog na, at ng makarinig ng putok ay kinoberan ang anak kaya tinamaan siya sa likod, kumot lamang ang dingding ng kanilang bahay. Ang mga balang tumagos sa kanilang katawan ay pawang mga bolitas.

Ayon sa mga saksi, tatlong pagsabog umano ang kanilang narinig, kasunod nito ay anim na putok, at ang huli ay putok ng shotgun. Ang mga gwardya'y galing umano sa R-911 Security Agency.

Nakuha rin ng mga residente ang dalawang molotov na umano'y ibinato ng mga gwardya upang sunugin ang pansamantala nilang tahanan.

Isa pang residenteng nagngangalang Jay-Ar, 24, ang binugbog at putok ang nguso. Umano'y hinatak siya ng gwardya sa loob ng binakurang lupang inaagaw ng isang Felino Neri, kinaladkad at saka binugbog.

Ito na ang pangalawang insidente ng pamamaril ng mga gwardya sa lugar. Nauna rito, noong Agosto 27, 2010, binaril ng gwardyang si Reymarc Arsenal ang babaeng si Dorina Dagohoy Bahin na tinamaan sa kanang balikat. Dinala naman sa Baras Police Station ang namaril na gwardya habang ang biktima naman ay isinugod sa malapit na pagamutan.

"Hindi na iginalang ng mga gwardya ang ating karapatang pantao, winasak na nila ang ating mga tahanan ay gusto pa yata tayong patayin. Gumagawa sila ng aksyon para i-provoke kaming labanan sila. Ginagalit nila ang mga tao." sabi ni Sandy Bengala, pangulo ng Bukluran ng Sais at Siete Neighborhood Association (BSSNA) sa Brgy. Mariana, New Manila, na samahan ng mga residente sa lugar.

"Hinihingi namin ay hustisya na huwag sanang maipagkait sa amin," dagdag pa ni Bengala.

KKFI at KPML, namahagi ng donasyon sa mga nasunugan sa Navotas

Mula sa website ng Kapatiran-Kaunlaran Foundation, Inc.
http://www.kkfi.org.ph/latest-news/3-latest/18-kkfi-namahagi-ng-donasyon-sa-mga-nasunugan-sa-navotas

KKFI at KPML, namahagi ng donasyon sa mga nasunugan sa Navotas
Ni Michael O. Orcullo

NOONG ika-9 ng Setyembre 2010, ipinamahagi ng Kapatiran-Kaunlaran Foundation Inc. (KKFI) at iba pang kaalyadong organisasyon nito ang mga nakalap na donasyon at tulong sa mga biktima ng isang malakihang sunog na naganap sa Lungsod Navotas.

Mahigit 7,000 residente ang naapektuhan ng trahedyang naganap sa Brgy Cipac-Almacen at Brgy. Navotas West noong gabi ng ika-25 ng Agosto.

Ang nasabing mga barangay ay ilan sa mga inoorganisa ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lungsod (KPML), na ilang dekada nang ka-partner ng KKFI.

Ang KPML ay nakipag-ugnayan sa KKFI upang mangalap ng tulong-materyal at -pinansyal para sa mga naapektuhan ng kalamidad.

Sa pakikipagtulungan ng Asuncion A. Perez Memorial Inc., Methodist Commission on Resource Development, at United Methodist Committee on Relief, nakakakalap ang KKFI ng mga damit, gamit sa bahay, school supplies at iba pa sa loob ng isang linggo.

Ipinamahagi ng KKFI, kasama ang pangulo ng KPML na si Ka Pedring Fadrigon, ang donasyon sa mga nasunugan sa Navotas Sports Complex, kung saan pansamantalang nanirahan ang marami sa mga nasunugan.

Makalipas ang isang linggo, nakapagbigay naman ng karne ng manok ang CNC-Poultry, sa pakikipag-ugnayan ng Gilead Center for Children and Youth sa Bulacan, bilang tulong sa mga biktima.

Artikulo ni former VP Guingona hinggil sa demolisyon sa New Manila

Kahapon, Setyembre 10, pinapunta ako ni Ka Sandy Bengala, pangulo ng Bukluran ng Sais at Siete Neighborhood Association, sa kanilang lugar na dinemolis sa New Manila upang ibigay ang kopya ng sinulat na ito ni dating VP Tito Guingona hinggil sa naganap na demolisyon sa kanilang lugar. Si Guingona ang isa sa mga nagtanggol sa mga residente laban sa demolisyon, at isa rin sa humarang sa demolisyon noong Agosto 11. – greg

Ang sumusunod ang artikulo ni dating VP Teofisto Guingona:

POWER VS. POVERTY
by Tito Guingona

On August 11 a horrible specter of merciless destruction began anew against more than l80 helpless families – mostly women and children, living in humble shanties between sixth and seventh street in Broadway, Quezon City. The demolition teams were led by sheriffs, scores of armed police officers and men, and private gangs bearing hammers and steel bar, and security guards carrying shotguns, armalites and sidearms.

The affected families pleaded – because the weather was bad, and the law mandates that demolitions should only proceed in clear weather. Furthermore, the order of demolition was expressly directed only against six named individuals and persons claiming rights under them – not against other persons with separate homes living there.

They intended to raise this vital issue, among others, in a hearing already scheduled for Friday, only two days hence.

But the sheriffs who led the demolition were adamant. The rains then were intermittent. They would come and go, and when a lull came during noon – they ordered the destruction to proceed. The settlers stood their ground but were no match for the rush of armed forces seeking to destroy. Lourdes Pantanosas strove to shield her family but was pistol-whipped on the head. More than a dozen others who tended to preserve simple belongings were mangled or trampled upon. They used Improvised explosive devices or Pillbox bombs, shotguns and armalites to cow the helpless victims further.

By nightfall, in the wake of ruins, many of the settlers were driven to the streets, stripped of roofs over their heads, shorn of tattered belongings left in the rubble – and then the evening rains came to drench their sufferings even more. Yet no matter how strong the rains and the roar of thunder, they could not stifle the wail of children crying in the night…nor the painful sobs of impoverished mothers weeping and praying in the dark.

The ugly demolition kept on for several days until all l80 families were driven to the streets. But the armed police and private security forces kept on and maintained vigil. Towards the second weekend. In the early morning of Friday August 27, a security guard using an armalite brazenly aimed and shot Dorina Dagohoy Bahin, who fell bleeding. Her friends and relatives quickly came to the rescue, rushing her to the St. Luke’s Hospital. The security guard, Reymarc Arsenal from Antipolo was taken by the police under custody to Baras Police Station, for the power to demolish a home does not include authority to shoot or kill.

This tragedy did not begin on August 11 20l0 but way back in l950 almost 60 years ago. The property, comprising 3, l43 square meters, covered by TCT No 9460, was originally owned by a Japanese national, Arata Tsuitsui. Thru the intercession of then Mayor Manuel de la Fuente of Manila, with the consent of the Alien Property Authority which had jurisdiction over Alien Custodies, the Mayor of Quezon City then Mayor Ignacio Santos Diaz, relocated the parents and elders of the present defendants, headed by Pablo L. Mirando to the site in question.

The agreement was for them to purchase the property from the Board of Liquidators, and initial payments were made, followed by monthly rentals to be considered as part payments of the sale, evidenced by receipts of said payments. Therefore the present defendants who succeeded their parents and elders are not squatters but settlers: designated by government to stay in the site, to possess the premises in good faith, to eventually own the property upon full payment.

As a matter of fact, before construction of their homes the settlers secured building permits signed by then City Engineer Anastacio V. Agan. It seems ironic therefore that in 2008 an order for demolition was issued, not by a Court, but by the City Engineers’ Office to destroy houses which had permits to build, permits given by the same office valid no mater how long ago.

From the early fifties to the present, a time span covering two generations, the original settlers and their successors endured varied challenges. They coped with the rigors of poverty. Jesse Seranilla as a young boy struggled as a pupil in nearby schools, studied assiduously and later got gainfully employment in a global firm, Philippine Airlines. Others like Jesse also spent their young years there and rose to manhood to reap success. Feliciano Angue was such a man, today he gallantly serves the nation as a Rear Admiral in the Navy. So did Alex Espinosa, now a Lt. Col in the nation’s Air Force. And Henry Espinosa, a Captain in the Philippine Marines.

But back to the property from whence they grew. In the early fifties, Carmen Planas owned the adjoining property comprising 4,304 square meters. She had other lands in the provinces and in 1953 she entered into a swap arrangement with the Board of Liquidators for ownership of the land occupied by the settlers. But she agreed to sell the adjoining property to the settlers, recognizing their rights of possession and eventual ownership of the area.

After the passing of Carmen Planas, the special administrator, Ilumindo B. Planas, sold the property to Wellington Ty Bros in November l964. Subsequently the Ty Bros. filed cases in court to eject the settlers but the son of Carmen Planas, intervened. Maximo I. Planas representing the other heirs, sided with the settlers, and asserted their right to stay in the land as eventual owners of the same. From then on court battles continued. Their rights were recognized by the court but the legal battles went on.

In l982, Wellington Ty Bros sold the property to Urban Planters Development Inc. Somehow the property was transferred anew, this time to Manila Banking Corporation, and lastly to China Bank.

Perhaps it is time we all help to resolve the plight of the settlers now. For the challenge they face is not only legal or political – it is also a social problem involving power versus poverty whose challenges similarly replicated across the land – can virtually affect the strife for social justice in the Philippines.

It took the American negro centuries and countless battles to fight for justice and equality; it was only in the seventies of last year when the last stumbling block against real social integration was finally swept away – when the distorted banner of “Equal but Separate facilities for Black and White” in schools, in restaurants, in buses, in all public places was ultimately discarded. Today the United States has a black President.

Here in our own country, we have good laws and a workable constitution – but the wielders of power are often blinded to go against the poor, not because they are per se against the poor but because they perceive them as barriers to their desired goals. A man in high power who files mining claims is disturbed when he is confronted by tillers in the land inside his claims; he is disturbed when met by labor leaders making demands in his firm; he is disturbed when the aquatic rights to his fishing company are disputed by ordinary fishermen. Disturbance distorts his vision. Who are they to dare defy me! He begins to wield power – to win at any price, regardless of any cost.

The nation’s real need however is change, wholesome and meaningful change. For history tells us that power abused can crumble into dust. Power to build, yes. Not power to destroy.

Power to respect, not power to distort the laws and policies of the land. Otherwise we may no longer hear the cry of babies in the night nor the sobs of mothers weeping and praying in the dark…but we must listen to them because the majority of our brothers and sisters are poor – and we must help them to truly build the nation.

polyeto - Navotas, Nasunog o Sinunog?

ANO ANG PLANO SA ATIN NG GOBYERNO?

Mistula nang impyerno ang kalagayan nating mga maralitang naging biktima ng sunog na tumupok sa ating mga kabahayan noong Agosto 26, 2010. Marami na ang dinapuan ng mga karamdaman gaya ng ubo, sipon, pagtatae, sore eyes at iba pa resultang mga pagsisiksikan ng mga tao sa mga evacuation centers sa Navotas Sports Complex, Linchangco Covered Court sa Barangay NBBN, Phase I sa Barangay NBBS, at kung saan-saan pang pinaglagakan sa mga biktima ng sunog.

Sa tindi ng problema sa kawalan ng bentilasyon, malinis na tubig, palikuran at iba pang mga pangangailangan ay maihahambing na natin ang mga evacuation centers sa mga kulungang pinaglalagyan ng mga kriminal. May mga nagsasabing ang pagkakaiba natin sa kulungan ay walang rehas ang mga evacuation centers at malaya tayong lumabas anumang oras kung gugustuhin natin.

Ganunpaman, maugong na ang balita na hanggang Setyembre 13 na lamang tayo maaaring manatili sa Sports Complex habang ang mga kasama natin na nasa NBBS ay tinaningan na rin. Gagamitin daw sa isang liga ang Sports Complex habang ang sa NBBS ay sa dahilang nalalapit na raw ang pyesta doon. May mga taning na rin sa iba pang mga lugar kung saan naroon ang mga kasama natin.

Kung paaalisin tayo ng pamahalaan mula sa mga evacuation centers, saan naman tayo pupunta? May ilan na sa atin ang inalok na magbalik-probinsya at ang iba naman ay sinabihang mangupahan na lamang. Ano nga ba ang plano ng gobyerno?

May mga pahayag ang Punong Lungsod na lumabas sa midya na may pondo naman at deklarado na ang state of calamity sa lugar. Para saan ang pondo? Pambili lamang ba ito ng relief goods? Ang gusto ba ng gobyerno ay mamalimos na lamang tayo habang tayo ay nasa evacuation centers at pag naubos ay ipagtabuyan na tayo palabas?

Kamakailan ay pinatawag ang diumano'y mga may-ari ng lupang kinatirikan dati ng ating mga tirahan. Doon ay tinanong sila kung ibebenta ba nila ang "kanilang" mga lote sa Pamahalaang Lungsod para sa pagtatayo ng dike. Pinatawag ang mga "may-ari" ng lote upang tanungin kung ano ang gusto nila pero walang nagtanong sa atin kung ano ang gusto natin?

Klarong may plano ang gobyerno para sa interes ng "may-ari" ng lupa. Mahalaga sa gobyerno ang kapakanan ng mga taong ito na umaangkin hindi lamang ng lupa kundi pati dagat ay pinatituluhan ngunit mukhang walang halaga at hindi na dapat pag-usapan pa ang kahihinatnan ng mga maliliit na mamamayan.

Gusto natin ipaintindi sa gobyerno na hindi natin pinangarap na habampanahong mamalimos ng mga relief goods at magmukhang pulubi sa kapipila kada may mga pilantropong nagmamagandang loob sa atin. Kung tutulungan tayo ng gobyerno, ito ay ang maibalik tayo sa ating normal na pamumuhay.

Gusto nating bumangon mula sa malaking trahedyang sumalanta sa ating mga maralita. Mula sa naabo nating kabuhayan ay hinihiling natin na payagan tayong magtayong muli ng ating mga tirahan sa lugar na mismong kinatirikan nito. Dapat na laanan ng prayoridad sa pagpopondo ang tungkol sa pagkakaroon ng katiyakan sa paninirahan ng mga pamilyang biktima ng sunog.

Mga kasama, klaro na wala sa listahan ng ating gobyerno na mabigyan tayo ng tulong. Hindi ang kagalingan ng mga maralitang tinupok ng apoy ang kanilang tinitingnan kundi ang oportunidad na nilikha ng sunog upang ipatupad ang isang enggrandeng proyekto.

Hindi kaila sa atin ang planong pagtatambak ng lupa sa kung ilang daang ektarya ng dagat upang itayo ang isang higanteng proyektong aakit ng maraming dayuhang mamumuhunan. Mga imprastrakturang diumano'y maglalagay sa Navotas sa hanay ng mga mauunlad na lungsod sa buong bansa.

Sinuman ang nakaisip ng proyektong ito, sana'y huwag nilang gawing hayop ang mga maralita na ipapatak ang dugo bilang alay sa altar ng pag-unlad. Wala tayong tutol sa pangarap na isang maunlad na Lungsod ng Navotas pero ang gusto nating kaunlaran ay kaunlarang nakabatay sa hustisya, sa pagkilala sa karapatan ng mamamayan bilang tao, higit sa anupaman, ito ang dapat na maintindihan ng ating pamahalaan, lokal man o nasyunal. Ito ang ating ipinaglalaban!

MGA BIKTIMA NG SUNOG SA BARANGAY CIPAC-ALMASEN
AT NAVOTAS WEST, MAGKAISA!

KATIYAKAN SA PANINIRAHAN, IPAGLABAN!

Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML)
Setyembre 6, 2010