Kolum ni Pangulong Pedring Fadrigon, Oktubre-Nobyembre 2018

Mula sa Taliba ng Maralita, ang opisyal na publikasyon ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML), isyu ng Oktubre-Nobyembre 2018

Polyeto hinggil sa RA 9507 na pahirap sa maralita

ITAGUYOD ANG KARAPATAN SA PANINIRAHAN!

HOUSING CONDONATION AND RESTRUCTURING ACT OF 2008,

PAHIRAP SA MARALITA!

Balita ang isyung bantang padlocking at ejectment ng mga bahay sa relokasyon ng hindi nakakabayad sa kanilang buwanang obligasyon. Upang maiwasan ang nasabing problema, inalok ng NHA ng bagong "tulong" ang mga naninirahan sa relokasyon. Ang solusyon: Pumaloob ang mga maralitang pamilya sa Kondonasyon at Pagreistruktura ng pagkakautang.

Ano ba itong condonation and restructuring program?

Ang sinasabing solusyon ang laman ng Republic Act (RA) 9507 o Socialized and Low Cost Housing and Restructuring Program na ipinasa ng Senado noong Agosto 27, 2008 at ng Mababang Kapulungan ng Kongreso noong Agosto 26, 2008, at nilagdaan ni dating pangulong GMA noong Oktubre 13, 2008. Binigyan ng 18-buwang palugit ang lahat ng mga may pagkakautang at noong Pebrero 13, 2010 ay natapos na ang palugit.

Layunin ng programa na solusyunan ang lumalaking problema ng hindi pagbabayad sa mga proyektong pabahay ng pamahalaan at maging mekanismo ang paglalapat ng disiplina sa lahat ng mga may pagkakautang sa pabahay.

Ang KONDONASYON ay pumapatungkol sa pagbabawas at pagkaltas sa interes at multang ipinataw dahil sa di pagbabayad sa takdang panahon. Samantalang ang PAGREISTRUKTURA naman ay pumapatungkol sa pagsasaayos ng bagong kwenta ng bayarin at mga bagong kondisyon sa kontrata.

Sa madaling salita, ito ay DAGDAG-BAWAS na programa sa usaping pabahay. Babawasan ang kasalukuyang obligasyon ng mga maralita sa relokasyon (penalty, delinquency fee, at diskwento sa interes) at pagkatapos ay lalagumin ang naturang pagkakautang kasama ang halaga ng prinsipal na pinatawan ng bagong interes, na siyang bubuo sa reistrukturadong utang na babayaran.

Tunay na pangtulong ba ito sa mga aralita sa mga relokasyon at resettlement areas?

HINDI! Umaalingasaw ang katotohanang ang sumatotal ng programang KONDONASYON at REISTRUKTURANG utang sa pabahay ay mas mataas na bayarin sa mas malaking panahon ng pagbabayad. Paano ngayon nakatulong ang programa? Kung sa P250 kada buwan ay hindi tayo makapagbayad, paano pa ang reistrukturadong bayarin na sa pinakamababa ay umaabot sa P600 kada buwan?

Ikalawa, labas sa mataas na bayarin, nakasaad din sa programa na hindi nito sakop ang mga pamilyang hindi nakabayad kahit minsan. Nasa 80-90% ng mga aralitang nasa relokasyon at resettlement ang hindi nakabayad kahit minsan dahil sa pagkabigo ng gobyernong ibigay ang programang pagkabuhayan. Kaya kung tutuusin, ang programang ito ay programa rin ng malawakang pagpapalayas sa mga maralitang pamilya sa mga relokasyon at hindi totoong pantulong.

Ikatlo, dudulo pa rin ito sa malawakang padlocking at ejectment ng mga maralitang papaloob sa programa dahil maliwanag na nakasaad sa batas na ang sinumang hindi makababayad sa loob ng tatlong buwan ay papailalim pa rin sa padlocking at ejectment.

Sa madaling salita, maging bahagi man o hindi ng programa ang isang maralitang pamilya, walang ibang kinabukasan ang mga ito kundi ang mapalayas sa kanilang mga tahanan. Ang maralitang pamilya sa ilalim ng programang kondonasyon at pagreistruktura ay maihahalintulad sa isang bibitayin na pinahaba lamang ng panahon ngunit sa dulo ay bibitayin pa rin.

DAPAT TUTULAN at HUWAG TANGKILIKIN ang RA 9507 at programa nitong KONDONASYON AT PAGREISTRUKTURA sa ating bayarin sa pabahay.

Ito ang dapat nating maging tindig sa programa dahil malinaw na dagdag pahirap ito at instrumento lamang para sa malawakang pagpapalayas sa mga mahihirap na nasa relokasyon.

Ang mga laman at probisyon ng RA 9507 ay lumalabag sa ating Konstitusyon na nagtitiyak na obligasyon ng pamahalaan ang pagbibigay ng abotkaya at disenteng paninirahan sa mga maralita. Panggigipit sa maralita ang laman at intensyon ng batas at hindi pagpapagaan sa kahirapan. Hindi nito sinasagot ang tunay na dahilan ng kawalan ng kakayahan ng maralitang bayaran ang kanyang buwanang bayarin - ang kawalan ng tiyak na trabaho at kabuhayan.

Ang mga relokasyon at resettlement ay itinayo upang paglakagan ng mga maralitang napaalis sa mga komunidad upang bigyang daan ang mga proyektong pangkaunlaran. sa madaling salita, isang serbisyo ang pabahay sa relokasyon. Ngunit sa RA 9507, binabago nito ang pananaw na ang pabahay ay isa nang negosyo.

HUWAG PUMASOK SA PAIN NG CONDONATION AND RESTRUCTURING PROGRAM!

TIYAK NA KABUHAYAN, HINDI KONDONASYON!

ANG RELOKASYON AY SERBISYO, HINDI NEGOSYO!

Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML)

Zone One Tondo Organization (ZOTO)

Nobyembre 14, 2018

Pahayag ng KPML hinggil sa isyu ng pagtanggal ng wikang Filipino at panitikan sa kolehiyo

Pahayag ng KPML hinggil sa isyu ng pagtanggal ng wikang Filipino at panitikan sa kolehiyo

Ang wikang Filipino ang wika naming mga dukha, ang sinasalita naming mga maralita. Subalit ang balitang inayunan ng Korte Suprema ang CHED Memo Blg. 20, serye ng 2013, na nagsasaad na tinatanggal na ang wikang Filipino at Panitikan sa kolehiyo, para sa aming maralita'y hindi katanggap-tanggap. Bukod pa sa mawawalan ng trabaho ang mga guro, tinatanggalan din ng CHED ng pagkatao ang mga Pilipino. Dahil ang ating wika ang ating pagkakakilanlan bilang isang bansa, at ang wikang Filipino ang nagbubuklod sa atin.

Ang pagtanggal sa wikang Filipino, at pagtuturo naman ng wikang Koreano sa mga paaralan, ay nagpapakitang ang ating edukasyon ay nakaangkla na sa globalisasyon. Isang edukasyong walang mukha kundi ang magturo ng mga skills na pakikinabangan ng mga dayuhang mamumuhunan. Isang edukasyong walang sikmura kundi magpahimod sa tumbong ng mga dayuhan sa ngalan ng kapitalistang globalisasyon. Isang edukasyong pilantod na nais lamang na ang mga gradweyt ay maging alipin sa ibayong dagat. Edukasyong kinikilala ang dayuhan habang niyuyurakan ang sarili.

Ang wikang Filipino ang nagbubuklod sa aming mga maralita upang kami'y magkaunawaan hinggil sa iba't ibang isyung nakaaapekto sa amin. Tulad ng mga bantang demolisyon, mga bayarin sa relokasyon, kawalan ng maayos at disenteng pabahay, usapin ng kahirapan, pagtaas ng presyo ng mga pangunahing bilihin bunga ng TRAIN Law, ang batas sa kondonasyon, at marami pang iba. Takot ba silang ang wikang ito ay pagyamanin natin dahil sa wikang ito tayo nagkakaunawaan? Takot ba silang sa wikang ito’y magkaisa tayo upang ibagsak ang bulok nilang Sistema?

Ang wikang Filipino ay dangal ng pagkatao. Pag nawalan ka nito, para kang isdang bilasa. Tulad nga ng sinabi ng ating bayaning si Gat Jose Rizal, "Ang hindi marunong magmahal sa sariling wika ay higit pa sa hayop at malansang isda."

Kaya kami ay mahigpit na nakikiisa sa mga nakikibaka upang ang wikang Filipino ay huwag matanggal bilang paksa o subject sa kolehiyo. Halina’t itaguyod ang ating sariling wika!

Mabuhay ang wikang Filipino! Mabuhay ang lahat ng mga nakikibaka para rito!