Pahayag ng KPML sa World No Tobacco Day

PAHAYAG NG KPML SA DAIGDIGANG ARAW NG WALANG TABAKO 

(World No Tobacco Day)

Mayo 31, 2019

Mula kay Ka Pedring Fadrigon

Pambansang Pangulo, KPML

KALUSUGAN NG LAHAT AY PANGALAGAAN!

Nakikiisa ang Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML) sa pagdiriwang ng World No Tobacco Day o Daigdigang Araw ng Walang Tabako na inaalala tuwing Mayo 31 bawat taon.

Ang tema ngayong 2019 ng pag-alaala sa taunang World No Tobacco Day tuwing Mayo 31 ay "TOBACCO AND LUNG HEALTH (ANG TABAKO AT ANG KALUSUGAN NG BAGA)". Itinataguyod ang kampanyang ito upang itaas ang kamalayan ng tao sa negatibong epekto ng tabako sa kalusugan ng tao, mula kanser hanggang sa malalang sakit sa paghinga, at ang pangunahing papel ng baga sa kalusugan at kagalingan ng lahat ng tao.

Hindi lamang ito para sa mga nananabako, o naninigarilyo, kundi para sa mga hindi nananabako at hindi naninigarilyo ngunit nakalalanghap ng usok nito o yung tinatawag na second-hand smoke exposure.

Mahalaga ang paggunita sa araw na ito bilang paalala sa ating mga kababayan na bantayan tuwina ang kalusugan ng ating baga, nananabako man o hindi, sapagkat ang kalusugan natin ay kalusugan din ng ating pamilya. Sa kalunsuran nga'y anong tindi na ng polusyon mula sa mga pabrika at tambutso ng sasakyan. Heto't nadaragdagan pa ng usok mula sa tabako at sigarilyo na nalalanghap natin araw-araw. Matindi rin ang epekto sa baga ng mga hindi gumagamit ng tabako't sigarilyo ang paglanghap nito.

Kung babaybayin natin ang kasaysayan, Noong 1987, nagpasa ng Resolusyon WHA40.38 ang asembliya ng World Health Organization (WHO) na gawing Araw ng Walang Tabako ang Abril 7, 1988. Ang layunin nito'y himukin ang mga gumagamit ng tabako sa buong mundo na umiwas sa paggamit ng mga produkto ng tabako. Subalit napalitan ang petsang ito noong 1988, nang ipinasa ng World Health Assembly ng WHO, ang Resolution WHA42.19 at nanawagang ipagdiwang tuwing Mayo 31 bawat taon ang World No Tobacco Day. Nanatili namang ginugunita ang Abril 7 bilang Pandaigdigang Araw ng Kalusugan (World Health Day). 

Dagdag pa rito, napakaraming upos ng sigarilyo ang nagkalat sa karagatan. Bukod sa mga single use plastic, ang mga upos ng sigarilyo ang isa sa pinakamalaking pinanggagalingan ng basura ng karagatan. Nakakain ito ng mga isda at iba pang hayop sa karagatan. Kamakailan nga'y may nakitang patay na balyena na may apatnapung (40) kilong basura sa tiyan.

May mga litrato pang tinutuka ng mga ibon ang mga naglipanang sigarilyo. Makakain ba nila ito? Masisira ang kanilang kalusugan pag kinain ang mga upos at sigarilyong ito.

Sa paggunita sa World No Tobacco Day, ating alalahanin ang ating mga baga at kalusugan ng ating kapwa, naninigarilyo at hindi, upang mas maging maginhawa pa ang ating pamumuhay sa kasalukuyan. Alalahanin din natin ang mga iba pang may buhay tulad ng balyena at mga ibong nag-aakalang pagkain ang mga upos. At huwag na nating dagdagan ang polusyon sa hanging dulot ng mga planta at tambutso ng sasakyan. Pangalagaan natin ang kalusugan ng ating pamilya, kapwa mamamayan, at ng iba pang may buhay.

Pahayag ng KPML sa International Week of the Disappeared

PAHAYAG NG KPML SA DAIGDIGANG LINGGO NG MGA SAPILITANG IWINALA

(International Week of the Disappeared)

Mula kay Ka Pedring Fadrigon

Pambansang Pangulo, KPML

HUSTISYA SA LAHAT NG MGA IWINALA!

Taos-pusong pakikiisa sa lahat ng mga pamilya ng mga biktima ng sapilitang pagkawala o mga desaparesidos ang ipinaaabot ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML) sa okasyon ng Daigdigang Linggo ng Sapilitang Iwinala.

Tuwing huling linggo ng Mayo ay ginugunita ng maraming organisasyon, tulad ng AFAD (Asian Federation Against Involuntary Disappearance) at FIND (Families of Victims of Involuntary Disappearance) ang Daigdigang  Linggo ng mga Sapilitang Iwinala (International Week of the Disappeared). At nakikiisa ang KPML sa paggunitang ito. Ayon sa kasaysayan, nagsimula ang paggunita sa okasyong ito mahigit tatlong dekada na ang nakararaan bilang protesta ng Latin American Federation of Associations of Relatives of Disappeared-Detainees (FEDEFAM).

Isang kasuklam-suklam na gawain ang walang patumanggang pagdukot sa mga aktibista't karaniwang mamamayang kumikilos para sa karapatang pantao, habang ang iba'y nadadamay lamang. Maraming dinukot at sapilitang iwinala noong panahon ng batas-militar o ng diktadurang Marcos. Marami pa ring nawala makalipas ang panahon ng diktadura at naganap na ang pag-aalsang Edsa.

Tuwing Todos Los Santos ay walang sementeryong mapuntahan ang mga pamilya ng mga desaparesidos pagkat walang mga labi ang kanilang mahal sa buhay. Saan nila ititirik ang kandila para sa mga nawala nilang mahal sa buhay? Buhay pa ba ang mga ito at nasa malalayong piitan? O patay na? Hanggang ngayon, humihingi sila ng katarungan. Nawa'y makita na ang kanilang mga mahal sa buhay!

Sa Hunyo 2, araw ng Linggo, ay idaraos ng iba't ibang grupo sa karapatang pantao, sa pangunguna ng FIND, ang isang kite-flying activity sa Quezon Memorial Circle bilang paggunita sa Daigdigang Linggo ng mga Sapilitang Iwinala, at kami sa KPML ay mahigpit na nakiisa sa aktibidad na ito.

Kaya ngayong International Week of the Disappeared, kami'y nakikiisa sa mga pamilya ng mga iwinala, at nananawagan ng katarungan para sa lahat ng desaparesidos.

Pahayag ng KPML sa Pandaigdigang Araw ng Saribuhay

PAHAYAG NG KPML SA PANDAIGDIGANG ARAW NG SARIBUHAY

Mayo 22, 2019

Mula kay Ka Pedring Fadrigon

Pambansang Pangulo, Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML)

ANG ATING SARIBUHAY, PAGKAIN AT KALUSUGAN

"Ang ating saribuhay, ang ating pagkain, ang ating kalusugan. (Our diversity, our food, our health.)" Ito ang tema ng pagdiriwang ngayong taon ng Pandaigdigang Araw ng Saribuhay (International Biodiversity Day) ngayong taon ng 2019. Noong Mayo 22, 1992, ang teksto ng Convention on Biological Diversity ay pinagtibay ng United Nations sa isang kumperensya sa Nairobi, Kenya. Siyam na taon mula noon, sinimulang ipagdiwang noong 2001 ang Pandaigdigang Araw ng Saribuhay tuwing Mayo 22 bawat taon.

Nakatuon ang pagdiriwang ngayon sa saribuhay (biodiversity) bilang pundasyon para sa ating pagkain at kalusugan at isang pangunahing katalista sa pagbabago ng mga sistema ng pagkain at pagpapabuti ng kalusugan ng tao.

Ayon sa isang balita lamang nitong Mayo 2019, nasa 150 mga eksperto mula sa 50 bansa ang nagpalabas ng isang ulat na nagpapakitang lumalala na ang kalagayan ng kalikasan, na may hanggang 1 milyong uri ng hayop ang nanganganib sa pagkalipol (extinction), na higit sa iba pang panahon sa kasaysayan ng tao. Ano ang nagtutulak sa pandaigdigang pagkawala ng saribuhay at paano ito naiiba sa mga naunang pagkalipol ng mga ispesyi na nakaranasan ng daigdig?

Pinapalago ng saribuhay ang pagiging produktibo ng ekosistema kung saan ang bawat ispesyi, gaano man kaliit, ang lahat ay may mahalagang papel na ginagampanan. Halimbawa, ang isang malaking bilang ng mga ispesye ng halaman ay nangangahulugan ng isang mas malawak na iba't ibang mga pananim. Ang mas malawak na pagkakaiba-iba ng ispesyi ay nagtitiyak ng natural na pagpapanatili para sa lahat ng anyong nabubuhay.

Bilang mamamayan, inaalala natin ang araw na ito, hindi lamang dahil sa nagbabantang pagkalipol ng mga ispesyi dulot ng pabagu-bagong klima, kundi mahalaga rin sa atin ang pagtitiyak ng ating abot-kaya at masusustansyang pagkain kung pagbabatayan ang tema ngayong taon, at upang matiyak rin ang kaayusan ng ating kalusugan. Kung pagtutuunan natin ang tema, malaki ang kaugnayan ng saribuhay sa ating pagkain at kalusugan. Kaya ang simpleng paggunita sa araw na ito ay makabuluhan, lalo na sa mga maralita o dukha nating mamamayan. Mahalaga ang mga magsasaka dahil tatlong beses sa isang araw natin sila kailangan, sapagkat kung wala sila, wala tayong makakain sa araw-araw, tulad ng bigas, gulay, at mga karne. Mahalaga rin ang mga mangingisda dahil sila ang pinanggagalingan ng ating mga kinakaing isda.

Mahalaga rin ang pangangalaga ng ating kalikasan, dahil pabagu-bago na rin ang ating klima, na nakakaapekto sa kapaligiran, na nakakaapekto rin sa ating pinagkukunan ng pagkain. Pag sobrang init ng panahon, tiyak na tagtuyot ang aabutin ng mga pananim. Pag may bagyo, baka sirain nito ang mga pananim. Kaya ang pag-alala natin sa araw na ito ng saribuhay ay paalala na rin sa atin upang bigyang halaga ang pinagmumulan ng ating mga pagkain.

Napakaraming naglutangang upos ng sigarilyo at mga single use plastic sa dagat, na nakakain naman ng mga isda. Baka dumating ang panahong mas marami na ang mga basurang plastik sa dagat kaysa mga isda. Hindi ba't nabalita nitong nakaraan lamang na namatay ang isang balyena, at natagpuan sa kanyang tiyan ang 40 kilo ng basurang plastik. Aba'y huwag nating hayaang masira ang karagatan, at huwag pagtapunan ito ng mga plastik. Hindi basurahan ang ating karagatan.

Sa Pandaigdigang Araw ng Saribuhay, halina't alalahanin at pag-usapan natin ang mga nangyayari sa ating daigdig, lalo na ang iba't ibang anyo ng buhay na naririto. Panahon nang magkaisa tayo upang labanan natin ang mga korporasyong pasimuno ng unti-unting pagkasira ng kalikasan dahil sa kanilang patuloy na paggamit ng fossil fuels, coal-fired power plants, na nagpapalala sa klima ng ating daigdig. Panahon nang singilin natin ang mga Annex 1 countries sa idinudulot nilang kaligaligan sa daigdig. Huwag nating hayaang umabot pa sa 2 degrees ang pag-iinit ng ating daigdig.

Ka Pedring Fadrigon: On the 30th Death Anniversary of KPML’s First President

PRESS STATEMENT

MAY 19, 2019

From: Ka Pedring Fadrigon, KPML National Chairman

On the 30th Death Anniversary of KPML’s First President

KA EDDIE GUAZON

(August 13, 1925 - May 19,1989)

"Ang kasiguruhan sa paninirahan ay karapatan ng bawat mamamayan maging siya man ay maralita. (Security to have home to dwell on is a right of every citizen even if he or she is poor)"

This is the firm belief of Ka Eddie Guazon, the first president of the urban poor group Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lunsod (KPML). He died twenty years ago fighting for this belief. He died after he suffered a heart attack during the Senate Committee hearing on housing and demolition, when he denied a police testimony on cruel demolitions inflicted to the poor. He was rushed to the nearby Philippine General Hospital (PGH) but declared dead on arrival. Even in the last minutes of his life, Tatay Eddie, as everyone in the urban poor circle called him, fights for the rights and welfare of the urban poor.

Tatay Eddie Guazon was born in Placer, Surigao del Norte. He became an orphan in the very young age. In 1947, he went to Manila, and worked by selling newspapers and cigarettes in Quiapo. Until he worked as laborer in DPWH, while studying at University of Manila at night, but did not finish schooling because of poverty. He was a clerk when he married Felicitas “Nanay Feling” Griar, his provincemate. In 1963, they lived at Barrio Magsaysay in Tondo, where he started his work as a community leader.

He became the leader of Kapisanang Maginoo in his area, then president of Samahang Kristiyanong Komunidad. From then on, he fight for the urban poors’ rights and welfare. During the early years of the Marcos regime, he lead Barrio Magsaysay folks in demanding to President Marcos lands for the urban poor families. During the martial law, he twice arrested without warrant. He was jailed in Fort Bonifacio in 1974 and in Bicutan in 1978. Because of this, he was forced to retire from work, and then concentrate in organizing the urban poor. In the campaign against Marcos, Tatay Eddie lead the Coalition of Urban Poor Against Poverty (CUPAP) in the struggle against anti-poor laws, policies and programs of the government.

In 1986, the Aquino government held the national consultation- workshop, where it organized the National Congress of Urban Poor Organizations (NACUPO). And one of Tatay Eddie’s demand here is to have an agency for the urban poor that will represent the poor in planning and implementation of programs and policies of the government. After the said workshop, the Presidential Commission for the Urban Poor (PCUP) was born.

When the PCUP was conceived, it recommended demolitions in many areas such as Talayan in Quezon City and in Sta. Mesa, Manila. Because of these, Tatay Eddie gave harsh criticism of the PCUP and the Aquino government in the rallies and talk shows.

On December 18, 1986, three urban poor groups – the Coalition of Urban Poor Against Poverty (CUPAP), the Pagkakaisa ng Mamamayan ng Navotas (PAMANA) and Zone One Tondo Organization (ZOTO) – joined together to form the Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod (KPML), and Tatay Eddie was elected as its first president.

He died May 19, 1989. Today, Ka Eddie’ legacy remains in the heart and mind of the leaders and members of KPML, ZOTO, and other allied organizations. They still continue to fight for the people’s right to housing.

Soneto sa kaarawan ng dalawang magigiting na lider ng masa

SONETO SA KAARAWAN NG DALAWANG
MAGIGITING NA LIDER NG MASA

Maligayang kaarawan sa dalawang magaling
Na lider ng pakikibaka't sadyang magigiting
Humaba pa ang buhay nila'y tangi naming hiling
Maging malakas pa sila lalo't masa'y kapiling

Lider nating Pedring Fadrigon at Tita Flor Santos
Sa maraming isyu ng masa'y talagang kumilos
Ibinigay ang panahon at nakibakang lubos
Upang maralita'y di na basta binubusabos.

Sa inyo, Tita Flor Santos at Ka Pedring Fadrigon
Kasama ng masa sa pagharap sa mga hamon
Sa marami sa amin, tunay kayong inspirasyon
Tunay na kasama sa pagbabago't rebolusyon

Nawa'y magpatuloy sa adhikang nasimulan
At muli, pagbati ng maligayang kaarawan!

- gregbituinjr.,05/18/2019

Pagbati ng maligayang kaarawan sa ating dalawang magigiting na lider

Kailan ba talaga isinilang ang KPML: 1985 o 1986?

KAILAN BA TALAGA ISINILANG ANG KPML: 1985 O 1986?

Maikling sanaysay ni Greg Bituin Jr.

Natatandaan ko, may naisulat noon si Ka Roger Borromeo (SLN), dating pangulo ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod, hinggil sa kasaysayan ng KPML, at isinulat nga niyang noong panahon ni Marcos isinilang ang KPML. Natatandaan kong isinulat niya ay parang ganito: "Sa gitna ng pakikibaka laban sa diktadurang Marcos isinilang ang KPML". Subalit wala akong kopya ng sinulat niyang iyon, at hindi ko iyon pinansin sa pag-aakalang Disyembre 18, 1986 isinilang ang KPML dahil iyon ang nakasaad sa dokumentong "Oryentasyon ng KPML".

Ang petsang iyon na ang nakagisnan ko nang maging staff ako ng KPML noong Nobyembre 2001 hanggang Marso 2008. Nakabalik lamang ako sa KPML nitong Setyembre 16, 2018 nang mahalal ako bilang sekretaryo heneral ng pambansang pamunuan nito. Matagal na naming alam na isinilang ang KPML noong Disyembre 18, 1986, dahil iyon ang itinuro sa amin ng mga naunang lider ng KPML. Subalit nang makita ko ang kasaysayan ng PCUP na binanggit ang KPML, naisip kong hindi 1986 itinatag ang KPML kundi noon pang panahon ni Marcos, na marahil ay noong 1985. Binalikan ko rin ang isang magasin hinggil kay ka Eddie Guazon, kung saan nabanggit na pangulo siya ng KPML sa kalagitnaan ng taong 1986.

Ang sumusunod ang nakasulat na kasaysayan ng KPML, ayon sa dokumentong "ORYENTASYON NG KPML", na hawak ng bawat lider at organisador ng KPML sa mahabang panahon, at makikita rin sa blog ng KPML na nasa kawing na http://kpml-org.blogspot.com/2008/04/oryentasyon-ng-kpml.html.

"C. KAILAN AT PAANO NABUO ANG KPML

Sa gitna ng magiting na pakikibaka ng maralita sa karapatan sa paninirahan, serbisyo at kabuhayan, itinatag ang KPML noong Disyembre 18, 1986 bunga ng pagkakabigkis ng iba’t ibang samahang maralita na pinangunahan ng Zone One Tondo Organization (ZOTO), Coalition of Urban Poor Againts Poverty (CUPAP) at ng Pagkakaisa ng Mamamayan ng Navotas (PAMANA) at ng iba pang samahang maralita. Ang KPML ay isang katugunan sa pangangailangan para sa isang sentrong pampulitikang organisasyon ng maralita.

Isinusulong ng KPML ang pakikibaka ng maralita para sa isang lipunang malaya at may pagkakapantay-pantay kasama ng iba pang samahang pangkomunidad. Binibigyang-diin nito ang pakikipaglaban ng maralita sa pabahay, hanapbuhay at serbisyong panlipunan.

Nagtuloy-tuloy ang pakikibaka ng maralita sa pangunguna ng KPML. Noong kalagitnaan ng taong 1987, isa ang KPML na nagbuo ng National Congress of Urban Poor Organizations (NACUPO) na siyang naghain ng People’s Proposal sa Malacañang. Naglalaman ito ng mga pagsusuri sa mga suliranin ng mga maralitang lungsod, ng kahinaan ng umiiral na proyektong Low Cost Housing at naghain ng alternatibo sa gobyernong Aquino. Nagbunga ang mga konsultasyon at ang sagot ng gobyerno ay ang pagtatayo ng Urban Poor Task Force na sa kalaunan ay itinayo ang Presidential Commission for the Urban Poor (PCUP) bilang ahenya ng pamahalaan na gagabay sa pagpapatupad ng mga patakaran at implementasyon ng mga programa para sa maralita ng lunsod.

Bagamat nakapagpatayo ng ganitong ahensya para sa maralita, wala ni isa man sa nilalaman ng People’s Proposal ang nakamit, tulad ng ang dapat mamuno rito ay mismong galing sa hanay ng maralita. Walang habas na ipinapatupad ng pamahalaan ang marahas na demolisyon at ebiksyon ng mga maralita. Pagkaraan ng isang taon, nabuwag ang NACUPO at muling pinamunuan ng KPML ang pakikibaka ng maralita."

Subalit nabahala ako na baka totoo nga ang isinulat noon ni KR na kasagsagan ng pagkapangulo ni Marcos nang isinilang ang KPML. Kung pagtutugmain sa pagkakatatag ng Presidential Commission of the Urban Poor (PCUP), marahil ay isinilang ang KPML noong Disyembre 18, 1985, panahong di pa nagaganap ang Pag-aalsang EDSA. Panahon din ito kung saan naitatag ang Families of Victims of Involuntary Disappearance (FIND) na naitatag noong Nobyembre 23, 1985, at BALAY Rehabilitation Center noong Setyembre 27, 1985.

ANG KPML, AYON SA PCUP

Ganito naman ikinwento ng PCUP ang kanilang kasaysayan kung saan nabanggit nila ang KPML, at inilathala ko naman ng buo sa pahayagang Taliba ng Maralita, ang publikasyon ng KPML, isyu ng Abril 1-15, 2019, mula sa kawing na http://pcup.gov.ph/index.php/transparency/about-pcup/background-history:

"Two months after the February political revolt, on April 10, 1986 the Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod, or KPML, had a dialogue with President Corazon C. Aquino and demanded for a moratorium on demolition, and for the establishment of the Presidential Arm on Urban Poor Affairs (PAUPA), a government unit that would allow avenues for the poor for consultation and participation on things that concern them.

On May 30 to June 2, 1986, another alliance was formed, the National Congress of Urban Poor Organizations (NACUPO), composed of two major groups of varying ideological leanings. This new organization pursued the same issues raised during their April 10 march to Malacanang. They stated, however, that they wanted to change PAUPA to PCUP or Presidential Council on Urban Poor.

On December 8, 1986, President Aquino issued Executive Order No. 82 which created PCUP, mainly a coordinative and advocacy body mandated to serve as the direct link of the urban poor to the government in policy formulation and program implementation addressed to their needs”. Nakakuha ako ng dalawang pahinang dokumento ng Executive Order 82, na nag-aatas ng pagtatayo ng PCUP, na nilagdaan ni dating Pangulong Cory Aquino, na may petsang Disyembre 8, 1986.

Abril 10, 1986 pa lang ay may KPML na, ayon sa dokumento ng PCUP. Kaya paanong naging Disyembre 18, 1986 saka lang nabuo ang KPML?

PAGKAKABUO NG NACUPO

Ayon naman sa dokumentong "Oryentasyon ng KPML": "Noong kalagitnaan ng taong 1987, isa ang KPML na nagbuo ng National Congress of Urban Poor Organizations (NACUPO) na siyang naghain ng People’s Proposal sa Malacañang." Subalit ayon sa PCUP: "On May 30 to June 2, 1986, another alliance was formed, the National Congress of Urban Poor Organizations (NACUPO), composed of two major groups of varying ideological leanings. This new organization pursued the same issues raised during their April 10 march to Malacanang. They stated, however, that they wanted to change PAUPA to PCUP or Presidential Council on Urban Poor."

Noong Mayo 1990, isang taon mula nang mamatay si Ka Eddie Guazon, ang unang pangulo ng KPML, ay inilathala ang talambuhay ni Ka Eddie sa isang babasahin, at ganito naman ang isinasaad, mula sa kawing na https://kpml-org.blogspot.com/2009/05/touched-by-his-life-ka-eddie-guazon.html.

"In mid-1986, the Aquino administration sponsored a national consultation-workshop among the urban poor, during which the National Congress of the Urban Poor Organizations (NACUPO) was formed. Together with the other delegates, Tatay Eddie, who was already the KPML chairman then, called for the creation of an agency for the urban poor. The agency would represent the urban poor in the planning and implementation of government programs and policies."

Kalagitnaan pa lang ng 1986 ay nakatayo na ang KPML, at tagapangulo na noon si Ka Eddie Guazon. Kaiba ito kaysa nakasaad sa Oryentasyon ng KPML na nagsasabing Disyembre 18, 1986 naitatag ang KPML gayong may KPML na sa kalagitnaan ng 1986. Ayon pa sa Oryentasyon, sa kalagitnaan ng taong 1987 nabuo ang NACUPO, ngunit walang eksaktong petsa. Subalit 1986 ito nabuo, ayon sa talambuhay ni Ka Eddie Guazon, at sa dokumento ng PCUP na isinulat ang eksaktong petsa, Mayo 30 hanggang Hunyo 2, 1986, na apat na araw na pagtitipon. Alin ang totoo?

ILANG PAGSUSURI

Kung naitayo ang PCUP noong Disyembre 8, 1986, kung saan isa ang KPML na nakibaka upang maitayo ang PCUP, at sinasabi naman ng KPML na isinilang siya noong Disyembre 18, 1986, hindi nagtutugma ang kasaysayan. Dahil nauna ng sampung araw na itinatag ang PCUP kaysa KPML, gayong ang KPML ang isa sa nanawagang magkaroon ng PCUP. May problema sa datos.

Subalit kung totoo ang sinabi ni KR na panahon ni Marcos nang itatag ang KPML, magtutugma ang kasaysayan sa tatlong batayan: ang sinabi ni KR, ang dokumento ng PCUP, at ang talambuhay ni Ka Eddie Guazon. Dagdag pa, suriin din ang mga datos ng tatlong dokumento: ang Oryentasyon ng KPML, ang kasaysayan ng PCUP, at ang talambuhay ni Ka Eddie Guazon, kung anong taon talaga isinilang ang KPML. Kung nahingi ko lang noon kay KR ang isinulat niyang kasaysayan ng KPML, magandang panimula na sana iyon ng pagtatama ng kasaysayan. Subalit hindi ko iyon binigyang pansin noon, dahil nga batay sa Oryentasyon ng KPML, 1986 at hindi 1985 isinilang ang KPML, at may selyong bakal pa ang KPML na nakasulat ang Disyembre 18, 1986.

Maraming dapat itama sa datos, lalo na't hindi magkakatugma. Kailan talaga isinilang ang KPML? Disyembre 18, 1985 nga ba, na batay sa isinulat noon ni KR, na nakita ko, subalit wala akong kopya? O ang nakasaad sa dokumentong "Oryentasyon ng KPML" na isinilang ang samahang ito noong Disyembre 18, 1986?

Ang tanong, sino ang nagsulat ng naunang kasaysayan ng KPML na ginagamit sa oryentasyon nito, at bakit hindi ito nagtutugma sa mga pangyayari batay sa kasaysayan ng PCUP at sa talambuhay ni Ka Eddie? Kailangan nating malaman kung kailan talaga isinilang ang KPML dahil malaki ang epekto nito. Panahon ba ni Marcos isinilang ang KPML kung saan matindi pa ang paglaban ng mga tao sa diktadurang Marcos? O sa panahon ni Cory Aquino na diumano'y may kalayaan na, at sariwa pa ang tagumpay ng mga tao sa pagpapatalsik sa tinagurian nilang diktador? Sumama ba at nakibahagi ang KPML sa Pag-aalsang EDSA noong Pebrero 22-25, 1986?

Marahil dapat tanungin ang mga naunang lider ng KPML na nabubuhay pa, katulad ni Ka Pedring Fadrigon, ang pambansang pangulo ng KPML, at ni Ka Butch Ablir ng ZOTO.

Marahil dapat pag-usapan ang kasaysayang ito ng pambansang pamunuan ng KPML, kasama ang Konseho ng mga Lider nito, sa susunod na pulong ng Pambansang Konseho nito sa darating na panahon. At kung kinakailangan, isulat ang resolusyon ng pagtatama ng kasaysayan ng KPML, na lalagdaan ng mayorya ng kasapi ng Pambansang Konseho ng KPML.

KONGKLUSYON

Kung pagbabatayan ko ang mga datos, hindi Disyembre 18, 1986 isinilang ang KPML, at malamang ay Disyembre 18, 1985. Hindi lang ito usapin ng petsa o kung anong taon talaga isinilang ang KPML. Usapin ito ng pagsasalaysay ng tama, kung ano ang naging batayan ng pagkakabuo, kung anong panahon, tulad ng panahon ba ng diktadura kaya dapat itayo ang KPML, o panahon na kasi na "malaya" na ang bayan kaya malaya na tayong nakapag-organisa.

Kung ang KPML ay naitatag noong 1985, ang KPML ay ibinulwak ng pakikibakang anti-diktadura, tulad ng kasabayan nitong FIND at BALAY. Kung 1986 naman, ano ang batayan ng pagkakatatag ng KPML sa panahong "malaya" na ang bayan? Ganyan kahalaga ang kasaysayan, kaya dapat maitama rin natin ang mga petsa at datos na dapat maisulat.

Batay sa pagsusuri at mga nasaliksik na ito, kailangang itama at muling isulat ang kasaysayan ng KPML.

Pahayag ng KPML sa ika-122 anibersaryo ng pagpaslang kay Gat Andres Bonifacio

Pahayag ng KPML sa ika-122 anibersaryo ng pagpaslang kay Gat Andres Bonifacio

Mayo 10, 2019

Mula kay: Ka Pedring Fadrigon

Pangulo, Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML)

NOON, PINASLANG NG MGA ILUSTRADO 

ANG MANGGAGAWANG SI GAT ANDRES BONIFACIO;

NGAYON, ANG PAGPASLANG SA MGA DUKHA SA NGALAN 

NG WAR ON DRUGS, SA TOTOO'Y WAR ON THE POOR

Masaklap ang pagkakapaslang kay Gat Andres Bonifacio. Malinaw na inilarawan ni Heneral Artemio Ricarte ang mga pangyayari hinggil sa pagpaslang kay Gat Andres Bonifacio ng mga tauhan ni Emilio Aguinaldo noong Mayo 10, 1897 sa Bundok Buntis, sa bayan ng Maragondon, sa Cabite.

“Si Koronel Bonzon ang bumaril ng rebolber kay G. Andres Bonifacio na ipinagkasugat nito sa kaliwang bisig. Dumaluhong din noon si Koronel Pawa kay G. Andres Bonifacio at ito'y sinaksak ng sundang sa gawing kanan ng liig. Nang anyong bibigyan ulit ng isa pang saksak si G. Bonifacio ay siyang pagdaluhong kay Pawa ni G. Alejandro Santiago na nagsabing: 'Ako ang patayin ninyo, huwag iyan!' 

Noon din ay inilagay si G. Andres Bonifacio sa isang duyan at dinalang bihag sa Indang, pati ng kapatid na Procopio na nagagapus ng buong higpit; kasama ring bihag sina GG. Francisco Carreon, Arsenio Mauri-cio, isang binatang nag-aaral pa na nagngangalang  Leon  Novenario, na  naging Kapitan Ayudante't Kalihim ni Vibora at iba pang di ko na matatandaan ang mga panga-pangalan.

Ang lahat ng nabihag, matangi kay G. Andres Bonifacio at kapatid nitong si G. Procopio, ay pinagpipiit sa bilangguang madilim at di bini-gyan ng pagkain, kundi makalawa lamang sa loob ng tatlong araw na ikinabilanggo nila. Ang Konsehong inilagay upang magsiyasat, tunkol sa mga pagkakasalang ibinubuhat kay G. Andres Bonifacio at sa kapatid nitong si G. Procopio, ay humatol ng parusang kamatayan sa magka-patid.”

Iyan ang testimonya ni Heneral Artemio Ricarte sa sinapit ni Gat Andres Bonifacio. Matatagpuan iyan sa pahina 71 ng kanyang aklat na Himagsikan ng mga Pilipino Laban sa Kastila, na nalathala noong 1927 sa Yokohama, Japan.

Sa kasalukuyan, sa panahon ni Pangulong Duterte, kapwa Pilipino'y basta na lang pinapaslang sa ngalan ng "War on Drugs" subalit ang nangyayari'y "War on the Poor". Marami nang pinaslang subalit pawang mga maralita ang biktima. Walang proseso, walang paggalang sa karapatang pantao, pulos mga maralitang hindi kayang magdemanda sa korte dahil sa kamahalan ng prosesong ito para sa mga dukha, habang ang mga natukoy ng pamahalaan na mga druglord, na dahil maimplwensya, ay nakalalaya pa rin.

Ayon sa mga ulat ay libu-libo na ang pinapaslang. Paiba-iba ng datos, depende sa kung sino ang nagsasalita, kung kapulisan o mga grupo sa karapatang pantao. Subalit nagkakapareho sila ng datos kung sino ang napapaslang: pawang mga maralita.

Dahil dito, nananawagan ang PLM partylist na igalang ang proseso ng batas, at huwag basta mamaslang dahil iyon ang utos ng pangulo. Kung may nagawang pagkakasala, kasuhan at ikulong. Paano kung maraming inosente ang napatay nang walang proseso ng batas? Hindi na maibabalik ang nawalang buhay.

Kitang-kita sa nangyari sa magkapatid na Bonifacio at ang nangyayari sa kasalukuyan ang tunggalian ng magkalabang uri. Tunggalian ng ilustrado at mga plebyano. Tunggalian ng mayaman at mahihirap. Mabisang inilalarawan ito ng awit na Tatsulok: "At ang hustisya ay para lang sa mayaman."

Panahon na upang tapusin ang ganitong tunggalian. Panahon nang wakasan ang tunggalian ng mga uri, at ipagwagi ng aping uri ang isang bagong lipunan, isang bagong simula para sa lahat, para sa karapatang pantao, at maitayo ang isang lipunang makatao at para sa tao.

Ka Pedring Fadrigon kolum - Mayo 1-15, 2019

Mula sa Taliba ng Maralita, ang opisyal na publikasyon ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML), isyu ng Mayo 1-15, 2019

Pahayag ng KPML sa ika-144 kaarawan ni Oriang, ang Lakambini ng Katipunan

Pahayag ng KPML sa ika-144 kaarawan ni Oriang, ang Lakambini ng Katipunan

Mayo 9, 2019

Mula kay: Ka Pedring Fadrigon

Pambansang Pangulo

GREGORIA DE JESUS, LAKAMBINI NG KATIPUNAN

INSPIRASYON SA KABABAIHAN SA KASALUKUYAN

Isinilang si Gregoria "Oriang" De Jesus sa Kalookan noong Mayo 9, 1875. Siya ang maybahay ng ating bayaning si Gat Andres Bonifacio at tinaguriang Lakambini ng Katipunan.

Isa si Oriang sa mga inspirasyon ng mga kababaihan sa kasalukuyang panahon, kababaihang natutong ipaglaban ang kanilang karapatan, kababaihang nagsisilbi sa bayan, at nalalagay sa pamunuan ng bayan. Sa katunayan, bilang pagpupugay sa kanya, itinatag ang grupong Oriang noong Marso 2016 ng mga kababaihan, at nahalal na pangulo nito ang ikaapat na nominado ng PLM partylist na si Flora Assidao-Santos.

Bilang Katipunero, isinalaysay ni Oriang ang kanyang karanasan sa himagsikan sa isa niyang sanaysay na na "Mga Tala ng Akinsg Buhay": "Nang ako'y kasama ng mga kawal ng naghihimagsik sa parang ng digmaan ay wala akong pangiming sumuong sa anomang kahirapan at sa kamatayan man, sapagka't wala akong nais ng panahong yaon kundi ang mawagayway ang bandila ng kasarinlan ng Pilipinas, at palibhasa'y kasama ako at sumaksi sa maraming laban, kaya't kabilang din akong isa sa mga kawal at upang maging ganap na kawal, ako'y nagsanay ng pagsakay sa kabayo at nag-aral na mamaril at humawak ng ilang uri ng sandata na nagamit ko rin naman sa maraming pagkakataon. Napagdanasan ko rin naman ang matulog sa lupa ng walang kinakain sa boong maghapon, uminom sa mga labok ng maruming tubig o kaya'y katas ng isang uri ng baging sa bundok na tutoong mapakla na nagiging masarap din dahil sa matinding uhaw."

Napakaganda naman ng sinabi ni Oriang hinggil sa mga guro, lalo na't unang nominado ng PLM partylist ay isang guro sa katauhan ni G. Benjo Basas. Ayon kay Oriang sa kanyang sanaysay na "Mga Tala ng Aking Buhay":  "Igalang ang mga gurong nagpapamulat ng isip pagka't kung utang sa magulang ang pagiging tao ay utang naman sa nagturo ang pagpapakatao."

Noong kaarawan ni Oriang, edad 22 noong 1897, tiyak na pinaghahanap niya ang kanyang asawang si Gat Andres Bonifacio, na pinaslang isang araw matapos ang kanyang kaarawan. Napakasakit niyon para sa isang asawa. At bilang isang makata, naipadama ni Oriang ang siphayong iyon sa tula niyang alay kay Gat Andres, na pinamagatang "Magmula, Giliw, nang ikaw ay pumanaw", at narito ang una at huling saknong ng mahaba niyang tula:

Magmula, giliw, nang ikaw ay pumanaw, 

Katawan at puso ko'y walang paglagyan;

Lakad ng dugo sa ugat ay madalang, 

Lalo't magunita ang iyong palayaw.

Masayang sa iyo'y aking isasangla

Ang sutlang pamahid sa mata ng luha, 

Kung kapusing palad, buhay ma'y mawala, 

Bangkay man ako'y haharap sa 'yong kusa.

Sa pagsapit ng ika-144 na kaarawan ni Gregoria De Jesus, nawa'y muling sariwain ng mga kababaihan ang kanyang natatanging ambag sa himagsikan, at bilang isang inspirasyon sa kasalukuyang panahon.

Kami sa Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML) ay taas-noong nagpupugay sa Lakambini ng Katipunan, at sa lahat ng kababaihan ngayong lumalaban para sa kanilang karapatan tungo sa isang lipunang pantay-pantay at makatao.