Noynoy, Dont be a Grinch! Hands off the Sin Tax Bill!

PRESS RELEASE

13 December 2012

Militants' Christmas message to the President

Noynoy, Dont be a Grinch! Hands off the Sin Tax Bill!

MORE than three thousand protestors belonging to the anti-Sin Tax alliance, the Peoples Coalition Against Regressive Taxation spent the whole day at the Mendiola bridge urging President Benigno "Noynoy" Aquino to veto the sin tax bill and prevent the catastrophic economic effects of his signing into law of the sin tax bill.

The militant group also criticized the recently approved provisions by the Bicameral Committee Meeting for its abandonment of the safety nets meant to cushion to the impacts of the sin tax bill which will critically affect the jobs and livelihoods of those relying on the sin products. 

In a statement, PCART insisted that the Aquino government is very much aware that a vicious institutional injustice is about to be committed against millions of Filipino workers, farmers, vendors and sari-sari store owners once the Sin Tax Bill is finally enacted but the President still pushed through with the IMF-dictated tax measure.

According to Gie Relova, Secretary-General of the militant Bukluran ng Manggagawang Pilipino-National Capital Region-Rizal chapter, "Aquino did not only intentionally hand out the death warrants of our jobs and livelihoods, but also sent the dreams and ambitions of our children to the gallows. He had every reason to veto the sin tax bill and make Christmas celebration of our children turn from glum to merry but more importantly, he has to veto it before the economy turns from ugly to uglier".

“Totally unacceptable!” this was the reaction of Anthony Barnedo, National Capital Region-Rizal Secretary-General of the urban poor federation Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lungsod (KPML-NCRR). 

“If the Sin Tax Bill is Aquino’s idea of a perfect Christmas, then his Daang Matuwid is a complete sham. If a regime that legalizes contractual labor, privatizes public hospitals, abandons the right the right to education, demolishes communities without a habitable relocation sites and now suppresses the way we make a living then logic dictates that the unbearable government such as Aquino’s is just as abusive and exploitative as its laws,” Barnedo added.

The coalition vowed to continue the struggle against an unjust and anti-poor decree such as Aquino’s regressive Sin Tax Law even during the electoral period wherein they are to launch a national negative campaign against those who supported the Malacanang-masterminded massacre of jobs and livelihoods.

KPML-NCRR slams Bicam during Int'l Human Rights Day

PRESS STATEMENT

December 10, 2012

For Agreeing to a P35 Billion Revenue Target for 2013:

MILITANTS SLAM THE BICAM!

Five thousand workers, vendors, and informal settlers assembled at the grounds of Hotel Sofitel Grand at the CCP Complex carrying placards painted with "Tama na, Sobra na! Sistema ng Pagbubuwis, Palitan na!", P-Noy at Sin Tax, Pahirap sa Masa" and "Tax Revolt, Sagot sa Regressive Taxation!" slogans. The militants condemned the sin tax bicameral conference that agreed on the P35 billion target tax revenue of government for the year 2013 last Friday.

Gie Relova, Secretary-General of the militant Bukluran ng Manggagawang Pilipino - National Capital Region-Rizal (BMP-NCRR), says "We condemn the bicameral conference committee to the highest degree. Passing the sin tax bill has been the solons’ most appalling act of disservice and treachery to the Filipino people. The 1987 Constitution specifically instructs the legislators to develop a progressive system of taxation; instead, these lawmakers prefer to exacerbate the already miserable lives of our countrymen with regressive taxes".

In spite of the militants disgust for the bicameral committee Relova was quick to add that, "the millions of workers and farmers nationwide reserve the strongest denunciation for President Noynoy Aquino for his puppetry to the prodding of international financing institutions such as the International Monetary Fund and a transnational corporation. The imperialist forces shall profit in trillions of pesos at the expense of our local industry without generating any employment”. 

The corporation the labor leader was referring to is the London-based multinational company British-American Tobacco (BAT) which re-entered the Philippine market after pulling out in 2009. The return of the BAT which produces the Lucky Strike brand will only dump surplus tobacco leaves in the country and will clearly benefit from a sin tax law designed to break the stranglehold on the market of a local company thereby increasing BAT's market share in the Philippines .

For Anthony Barnedo, Secretary-General of Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lungsod - National Capital Region-Rizal (KPML-NCRR), a co-convener of the alliance Peoples Coalition Against Regressive Taxation (PCART), "the government claims to raise revenue from excise taxes but surely, they shall never be able to obtain their targets because of the high prices, no one will be able to afford sin products anymore, the industry is bound for doom". 

"Nor do we expect an enhanced public health program from the government even if they achieve their revenue targets. The Universal Healthcare Program of the regime shall remain a dream, ending in a nightmare once they commence privatizing the twenty-six public hospitals" the urban poor leader added. 

"As we commemorate the 64th anniversary of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR), our "honorable" senators and congressmen chose to observe this day with intentional and brutal violations to our right to work and protection against unemployment. With the imminent massacre of jobs and livelihoods, the system of taxation being laid down by the Aquino regime is clearly courting a social revolution they shall soon regret.” the BMP leader concluded.

Bicam, Kinundena ng mga Militante

PRESS STATEMENT

Disyembre 10, 2012

Sa Pagsang-Ayon sa P35 Bilyong Target na Sin Tax sa Taong 2013

BICAM KINUNDENA NG MGA MILITANTE!

LIMANG libong manggagawa, manininda at maralitang taga-lungsod ang nagtipon sa labas ng Hotel Sofitel Grand sa CCP Complex dala ang mga placards na may nakapintang, "Tama na, Sobra na! Sistema ng Pagbubuwis, Palitan na!", "P-Noy at Sin Tax, Pahirap sa Masa" at "Tax Revolt, Sagot sa Regressive Taxation!" Bilang pagkondena sa naganap na sin tax bicameral conference na sumang-ayon sa P35 bilyong target na kita sa sin tax ng gobyerno para sa taong 2013. 

Ayon kay Gie Relova, Secretary-General ng Bukluran ng Manggagawang Pilipino - National Capital Region-Rizal (BMP-NCRR), "Abot-langit naming kinukondena ang naging pasya ng bicameral conference committee. Sobrang nasusuklam ang mamamayang Pilipino sa katrayduran ng pagkakapasa ng sin tax bill. Taliwas ito sa 1987 Constitution na kung saan sinasaad nito na dapat ay paunlarin ang sistema sa pagbubuwis sa isang progresibong pamamaraan ngunit mas pinaboran ng mga mambabatas ang regresibong sistema na lalong magpapahirap sa mga miserable na ngang buhay ng taumbayan."

Bagamat matindi ang disgusto ng mga miltante sa Bicam, mabilis na dinagdag ni Relova na, "milyong manggagawa at magsasaka sa buong bansa ang kumukondena kay Pangulong Benigno Aquino III dahil sa pagpayag nitong maging sunud-sunuran sa mga utos ng mga pandaigdigang institusyong pampinansiya gaya ng International Monetary Fund at isang dambuhalang dayuhang korporasyon. Tutubo ng trilyong piso ang mga dayuhan nang walang lilikhaing hanap-buhay habang iniaalay sa altar ang ating lokal na industriya". 

Ang tinutukoy ni Relova ay dambuhalang kumpanyang naka-base sa London na British-American Tobacco (BAT) na muling pumasok sa Pilipinas makaraang umalis noong 2009. Ang pagbabalik ng BAT na gumagawa ng sigarilyong Lucky Strike ay magtatambak lamang ng sobra-sobrang tabako nito sa bansa. Ang kumpanyang BAT ang malinaw na makikinabang sa isang batas sa sin tax na siyang paraan naman nito para basagin ang monopolyo sa mekado ng isang lokal na kumpanya na mangangahulugan naman ng paglaki ng market share nito. 

Samantala, ayon naman kay Anthony Barnedo, Secretary-General ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lungsod - National Capital Region-Rizal (KPML-NCRR), isa sa nagtatag ng Peoples Coalition Against Regressive Taxation (PCART), "umaasa ang gobyerno na kikita sila sa pamamagitan ng sin tax pero sigurado, hinding-hindi hindi ito magaganap dahil sa taas ng presyo ng mga produktong tabako't alkohol, wala nang makakabili nito, tiyak na malulusaw ang industriya". 

"Hindi na rin natin dapat asahan na mapapaunlad nga ng gobyerno ang mga programang pangkalusugan sa bansa kahit pa sabihin nating maabot nito ang target na kita mula sa sin tax. Ang pinangangalandakan nilang Universal Healthcare Program ay mananatili na lang panaginip na mauuwi sa bangungot kapag sinimulan na nila ang pagsasapribado sa dalawampu't anim na pampublikong ospital," dagdag pa nito.

"Habang ipinagbubunyi natin ang ika-64 anibersaryo ng Universal Declaration of Human Rights (UDHR), mas pinili ng ating mga "kagalang-galang" na senador at kongresista ang labagin ang ating mga karapatan sa paggawa at proteksyon sa kawalan ng hanap-buhay. At dahil sa nakaambang masaker sa mga trabaho't kabuhayan at sa sistema ng pagbubuwis na inilalatag sa rehimeng Aquino, liniligawan nito ang isang panlipunang rebolusyon na tiyak nilang pagsisisihan," dagdag pa ng BMP lider.

ERC, Niralihan ng KPML-NCRR

PRESS RELEASE

12 OCTOBER 2012

INUPAKAN NG MARALITANG TAGALUNSOD ANG KONTRA-MAHIRAP NA IMPOSISYON NA SINANG-AYUNAN NG ENERGY REGULATORY COMMISION

Sumugod sa tanggapan ng Energy Regulatory Commission (ERC) ang mahigit singkwentang militanteng kasapi ng pederasyon ng maralitang taga-lunsod, Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lunsod-National Capital Region at Rizal chapter (KPML-NCRR) para hinggin na ipahinto at tuluyang ibasura ang higit na pagtaas ng bill deposit charge. Pinikitan ng KPML-NCRR ang tanggapan ng ERC sa Ortigas Center sa Pasig para ipakita ang kanilang pagkakadismaya sa pagapruba ng ERC sa bill deposit charge na ipapatupad ng MERALCO ngayong buwan.

Ayon sa KPML-NCRR Vice-President, na si Glenn Mendina, "Di pa ba sapat sa kanila na ang Pilipinas ang may pinakamahal na kuryente sa buong Asya ngayon? Ngayon naman, gusto nilang patawan ng karagdagang pahirap ang masa". Sobrang nahihirapan na ang masang Pilipino dahil sa taas ng presyo ng mga pangunahing bilihin na hindi pa rin bumababa mula pa nung habagat noong Agosto.

Ang deposito'y wala ibang gamit kundi magsilbing pagseseguro ng MERALCO sa kanilang tubo mula sa mga taong hindi regular na nakapagbabayad ng kanilang kuryente. Malinaw na ito'y isang kontra-mahirap na imposisyon. Dahil ang deposito ay ipapatupad lamang sa mga residensyal na kustomer lamang ng MERALCO at hindi sa mga industriyal at komersyal na kliyente nito. 

"Ang deposito ay magsisilbing ring dagdag na puhunan parea sa MERALCO, ang may monopolyo sa distribusyon sa kuryente sa buong Metro Manila. Sa pagtatantya, may mahigit na apat na milyong kabahayan na kustomer ang MERALCO at kung ipagpapalagay natin na ang bawat kustomer nito ay kumokonsumo ng isang-libong piso halaga ng kuryente kada-buwan, mangangahulugan ito ng apat na bilyong piso na karagdagang kapital sa kartel ng kuryente sa Metro Manila", bilang pagtatapos ng lider-maralita.

Pinangako ng mga militante na puputaktehin nila ng mga protesta ang ERC sa susunod na mga araw hangga't pinapayagan nito ang bill deposit charge ng MERALCO. 

Para sa karagdagang detalye, makipag-ugnayan kay: Glenn Mendina- 0939-8149517

KPML-NCRR slams Anti-Poor Imposition okayed by ERC

PRESS RELEASE

12 OCTOBER 2012

URBAN POOR MILITANTS SLAM ANTI-POOR IMPOSITION 

OKAYED BY THE ENERGY REGULATORY COMMISION

Some fifty members of the militant urban poor federation, Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lunsod-National Capital Region and Rizal chapter (KPML-NCRR) marched to the Energy Regulatory Commission (ERC) to demand the scrapping of the bill deposit charge upgrade. They picketed the ERC office in the Ortigas Center in Pasig City to express their disgust for the ERC's approval of the bill deposit charge upgrade to be implemented by MERALCO this month.

The KPML-NCRR Vice-President, Glenn Mendina said, "Is it not enough for them that the Philippines has the most expensive electricity charges in Asia? Now, they want to impose an additional burden to all MERALCO household clients". The poor are already burdened with staggering price increases of the basic commodities and has not stabilized since the storm surge last August.

The deposit has no other use but to serve as a security deterrent against those who are not able to pay their electric bills on a regular basis, clearly, an anti-poor imposition. Because the deposit will only applied to residential consumers and not industrial and commercial clients.

"The deposit will also serve as a additional capital to the electric distribution monopoly in Metro Manila. If the MERALCO has approximately more than four million household consumers and if every household consumes a monthly average of a thousand pesos, it would equate to more than four billion pesos in additional capital to the electricity cartel" the urban poor leader concluded.

The militants vowed to continue their protest actions till the ERC disallows the bill deposit charge of the MERALCO.

For more details, please contact Glenn Mendina- 0939-8149517

Ang ating paninindigan laban sa patakaran ni Pnoy sa mga maralitang lungsod

Ang ating paninindigan laban sa patakaran ni Pnoy sa mga maralitang lungsod 

Pambungad: Nilalayon ng papel na makabuo ng posisyon laban sa pahayag ng gobyerno kaugnay ng deklarasyon nito na pag-demolis sa lahat ng mga kabahayan na nakatirik sa mga danger zones makaraan ang pananalasa ng bagyo at habagat. Nais ring buksan ng dokumento ang diskusyon sa anti-kapitalistang linya at pagsusuri sa puno’t dulo ng usapin ng maralitang lungsod. Ang isyu ng demolisyon, mapaminsalang kalamidad natural man o gawa ng tao, hanapbuhay, serbisyong panglipunan at ang mga polisiya ng gobyerno ay dapat makita sa balangkas ng mapagsamantalang kapitalistang sistema na kinakatawan ni Noynoy Aquino bilang Chairman of the Board at ng uring manggagawa na bumubuo sa hanay ng maralitang mamamayan. 

Sa proseso ng mga diskusyon ay inaasahang mapagyayaman pa ang nilalaman ng papel at makabuo ng higit pang talas sa pagdadala natin sa isyu ng maralita hindi bilang sektor kungdi bilang namumuong pwersa ng kilusang manggagawa sa yugto ng pagsusulong ng demokratikong pakikibakang hahawan sa landas patungong sosyalismo. 

Sa pananalasa ng mga kalamidad gaya ng mga nagdaan at paparating pang mga bagyo nakatagpo ang gobyerno ng kumbenyenteng palusot upang walisin lahat ang mga itinuturong dahilan ng pagbabara ng mga lagusan ng tubig na nagdulot ng mga matitinding pagbaha. At dahil dito, buong-yabang na idineklara ni Pnoy ang pwersahang pag-demolis sa mahigit sa 195,000 informal settlers o mga iskwater sa Metro Manila na tatangging aalis sa mga danger zone gaya ng tulay, estero, tabing-ilog at tabing-dagat na daluyan ng tubig. Ipapatupad din ang three (3) meter easement sa mga tabing ilog at creek na madadag-dag pa sa bilang ng mga mawawalan ng tirahan. 

Ang problema sa patuloy na pananalasa ng baha ay simplistikong tinitingnan ng gobyerno na dulot ng mga pasaway na mga maralitang naglulungga sa mga daluyan ng tubig. Tayo ang nakababara kaya dapat na tayo ang tanggalin. Ang nakikita ng gobyerno ay mga madudungis at mga baboy na mga iskwater na kung saan-saan nagtatapon ng kanilang mga basura habang pikit-mata ito sa mga naglalakihang gusaling nakahambalang mismo sa mga daanan ng tubig. Mga salaulang pabrika na nagtatapon ng mga mapaminsalang basura, walang-habas na pagmimina, pagka-kalbo ng kagubatan at iba pang mga kababuyan ng mga kapitalista sa paghahangad ng malaking tubo na lalo pang nagpapabilis sa pag-init ng daigdig o global warming. 

 Ang problema sa gobyerno, tayo lang ang kayang-kayang pagbuntunan ng lahat ng sisi sa mga pagbaha at hindi makita ang mga baradong programang pang-ekonomiya na hindi lumulutas sa patuloy na paglobo ng mga mahihirap na mamamayan na napipilitang manirahan sa kahit sa pinaka-mapanganib na lugar. Kung susuriin marami sa mga naninirahan sa mga danger zones ay mga maralitang galing na sa kung saan-saang relocation sites sa bansa. Marami ang nagsibalikang relocatees dahil sa kawalan ng hanap buhay sa mga pinagdalhan sa kanilang relocation areas. May mga napaalis din bunga ng bantang demolisyon at cancellation of rights dahil sa kawalan ng pera para sa mga bayarin sa mga relocation areas. 

Ang dapat makita at dapat aminin ng gobyerno ay ang palpak na ipinatutupad na polisiyang pang-ekonomiyang neo-liberal na patuloy na nakaasa sa dayuhang pamumuhunan habang binabale-wala ang kapakanan ng kanyang mamamayan. Ang dapat makita ng gobyerno ay ang nakatakdang paglobo pa ng bilang ng mga maralitang lungsod na titira sa kahit sa pinakamapanganib na lugar dahil sa kakulangan at kawalan ng hanapbuhay dahil ang programang pang-ekonomiya ay inilaan hindi sa mahihirap na mamamayan kungdi sa mga dayuhan at bilyonaryong iilan. 

Negosyo hindi serbisyo

Ang programang pabahay ay para pagkakitaan ng mayayaman hindi para sa serbisyong panglipunan. Walang libreng pabahay, walang libreng relokasyon. At dahil negosyo ang trato ang sinumang negosyante ay hindi aaktong pilantropo na ilalaan ang kanyang kapital sa negosyong walang hahamiging limpak-limpak na tubo. Ang dahilan kung ganun ng mga kabiguan ng programang pabahay ng kasalukuyan at ng mga nagdaang administrasyon ay ang patuloy na paghahangad ng mabilis na ganansyang iluluwal (tubo) buhat sa programa. Ang mga lupain na marapat na maging ligtas na lugar para sa tirahan ng mamamayan ay nakalaan lamang sa mga panginoong may kapital, ang tunay na Boss ni Aquino. 

Ilan sa mga halimbawa ng pagkasugapa ng gobyerno (ng kapitalista) sa tubo ay ang proyektong Quezon City Business District na sumasakop sa Old Capitol Site, Philcoa, Vasra (SRA), North Triangle, Veterans, NIA, Botanical, Forestry at kung saan-saang bahagi ng Lungsod na naging tahanan at matagal na pinagyaman ng mga mamamayan sa mahabang panahon. Itataboy ang mga residente kapalit ng pagtatayo ng mga shopping malls, matatayog na condominum, activity centers at iba pang mga gusaling magsisilbing show case ng isang ”maunlad na bansa” upang umakit pa ng mga dayuhang mamumuhunan. 

Itataboy tayo ng gobyerno dahil sa tingin nitong higit na ganansya sa negosyo ngunit sa mga pagtatapunang relokasyon ay hindi tayo ligtas sa matataas na bayaring obligado nating bayaran dahil pa rin sa cost recovery, cross subsidy at scalating scheme ng amortization ng negosyo pa rin na proyektong pabahay ng rehimeng Aquino. 

Ang karanasan sa Isla Puting Bato at Navotas

Hindi natin mababago sa kasalukuyan ang ngit-ngit ng kalikasan ganundin ang mga sakunang dulot ng mga aksidente at asahan pang maraming buhay pa ang kikitlin sa mga araw pang darating na pipinsala sa pinaka-bulnerableng seksyon ng lipunan. Ang masaklap, tayo na ang nasalanta tayo pa ang patuloy na pini-peste ng kawalang-puso ng gobyerno. Hindi kalabisang sabihing ipinagbubunyi pa yata ng gobyerno ang kapighatian ng maralitang nabiktima ng samut-saring kalamidad at sunog dahil nalibre ito sa pag-demolis sa mga tirahan.

Patunay dito ang karanasan ng mga maralita sa Isla Puting Bato sa Tundo na hindi na nakabalik sa lugar na kinatirikan dati ng kanilang kabahayan dahil itinaboy na sila ng PPA dahil sa modernisasyon at pagsasa-pribado sa nabanggit na lugar sa North Harbor. Ganito din ang istorya ng mga kasama natin sa mga nasalantang mga kapatid natin sa Navotas na matapos masunugan at bayuhin ng samut-saring bagyo at hanging habagat ay nananahan na lamang ngayon sa mga evacuation centers sa iba’t-ibang Barangay covered courts sa Lungsod at hindi na makabalik sa dati nilang tirahan. 

Ang mga karanasang nabanggit sa Navotas at Maynila ay ilan lang sa patunay na sa ”kamalasang” sinasapit ng mga residente ay klarong ”biyaya” sa mga kapitalistang titiba ng limpak-limpak na tubo sa mga binuksang oportunidad sa negosyo ng samut-saring mga kalamidad, gawa man ito ng tao o gawa ng kalikasan. Ang pagpapa-una sa interes ng negosyo bago ang serbisyo’t kalinga sa nagdarahop na mamamayan ay tatak ng isang gobyernong elitistang ang tingin sa mga maralita ay mga basurang dapat walisin. Anuman ang sapiting kalamidad, parang buwitreng nagmamatyag ang mga kapitalistang anumang oras na makakita ng oportunidad ay sasalakay at lalapa sa mga nakahandusay na biktima. Para sa gobyerno at kapitalista, anumang panahon lahat ay pagkakataon upang tumiba ng tubo. Business as usual. 

Hindi tayo magtataka kung may nananalangin na sana’y bumagyo pa nang sa ganun ay ma-itaboy ang mga nakahambalang at istorbo sa negosyong mga iskwater sa kahabaan ng R-10 sa Maynila hanggang sa mga kalsada at baybayin ng Navotas. 

Ang ating hamon sa gobyernong Aquino

May pondo daw na sampung bilyon ang administrasyon para sa relokasyon ng 195,000 na maralita na nasa danger zones. Pondo ito para sa relokasyon o yung proseso ng pagdi-demolis at paghakot mula sa mga demolition areas papuntang relocation sites. Ito ang ipinagyayabang ni Pnoy na solusyon sa problema ng mga maralita sa danger zones na syempre pa’y malabo pa sa tubig-baha na lulutas sa problemang binabanggit.

Subukan nilang gibain ang tirahan ng libo-libong maralitang lungsod na ayon sa gobyerno ay sanhi ng pagbaha at paglubog partikular sa Kalakhang Maynila. Saan tayo dadalhin ng hambog na administrasyong ito? Sa Kasiglahan Village na kumitil ng buhay ng mga residenteng inilipat duon ng pamahalaan makaraang sunugin at gibain ang kanilang kabahayan sa Lungsod ng Quezon? Ganito ba ang pinagmamalaki ng gobyernong relokasyon na nakatuntong pala sa mismong lagusan ng tubig ng San Mateo at ang mga ginawang pabahay ay yari sa mga mababang uri na materyales? Ang lakas ng loob ng gobyernong paratangan tayong mga matitigas ang ulong ayaw magsilikas o magsilayas sa ating mga barung-barong sa mga tinatawag nilang danger zones yun pala’y para lamang isadlak sa mga death zones. 

Nasa gobyerno ang lahat ng puwersa upang mapalayas tayo sa ating mga lungga. Ngunit wala ito sa katinuan na makita ang paulit-ulit nating sinasabi na kailanman ay hindi malulutas ang problema ng paninirahan ng mamamayan kung hindi nito matutugunan ang problema sa ating kabuhayan. Maari nilang dahasin ang mga maralita at sapilitang hakutin sa mga relocation sites ngunit hindi nila mapipigilan ang muling pagbalik ng mga tao dahil nga sa kawalan ng ikabubuhay at miserableng kalagayan sa mga nabanggit na lugar ng relokasyon. 

Ang problema sa gobyerno ay ang tingin nitong tayo ay mga basurang mga walang silbi. Ang hindi nito makita ay ang kolektibo at produktibong lakas ng mga mamamayang binubuo ng mga manggagawa bilang pangunahing puwersa para sa tunay na kaunlaran. Ang patakarang pribatisasyon, deregulasyon at iba pang mga patakaran sa ilalim ng neo liberal na polisiya ng pamahalaan ang salot na magluluwal pa ng henerasyon ng mga mamamayang mananahan kahit sa kasingit-singitan o pinakamapanganib na mga lugar sa lungsod.

Gayung ipinagyayabang nito ang diumano’y ranggo ng Pilipinas bilang pangalawa sa may pinakamataas na economic growth sa rehiyon ano’t hindi makita ng mga matatalinong taga-plano ng administrasyong Aquino na ang problema sa paninirahan ay problema sa kabuhayan. Walang titira sa lungga ng daga kung sasapat ang kanyang kinikita para bigyan ng matinong masisilungan ang kanyang pamilya. 

Ang mga kahilingang ating ipinaglalaban 

1. Paglalaan ng pondo para sa pagtatayo ng mga proyektong pabahay na may sapat na proteksyon at tibay laban sa kung anumang mga kalamidad.

2. Mga proyektong pabahay na hindi dapat malayo sa lugar ng hanapbuhay ng mga manggagawa, may sapat na pasilidad para sa mga kagyat na pangangailangan at iba pang serbisyong panglipunan.

3. Gawing abot-kaya ang halaga ng mga proyektong pabahay at itigil ang kanselasyon ng mga rights sa mga pook relokasyon na hindi nakakatugon sa mga bayaring ipinapataw. 

4. Ipagbawal ang pagsasa-pribado ng mga lupaing tinukoy bilang o kasalukuyan nang mga residential areas. 

5. Tiyakin ang malaking partisipasyon ng mamamayan sa pagpa-plano ng mga itatayong mga pabahay o anumang ipatutupad na programang pabahay. 

6. Ideklara ang limang (5) taong moratorium sa demolisyon kasabay ng puspusang pagpo-proseso ng komprehensibong programa sa pabahay sa bansa. 

7. Regular na trabaho para sa maralita’t manggagawa

8. Itigil ang kontraktuwalisasyon ng trabaho ng mga manggagawa. 

9. Ipatupad ang living wage. 

10. No to oil price hike! Ibasura ang Oil Deregulation Law 

11. Itigil ang neo liberal economic policy ng gobyernong Aquino.

BUKLURAN NG MANGGAGAWANG PILIPINO

NATIONAL CAPITAL REGION (BMP-NCRR)

KONGRESO NG PAGKAKAISA NG MARALITANG LUNGSOD 

NATIONAL CAPITAL REGION – RIZAL (KPML-NCRR) 

September 2, 2012

KPML-NCRR press statement - 082112

Press Statement

Agosto 21, 2012

KPML NCRR

PATAKARANG PABAHAY NG GUBYERNO NI PNOY, ANTI-MARALITA AT MAKA-KAPITALISTA

Pnoy pwersahang idedemolis ang mga maralita sa Danger Zone ng NCR

Pwersahang idedemolis ng gubyerno ang mahigit sa 120,000 informal settlers o mga iskwater sa Kalakhang Maynila na tatangging aalis sa mga danger zone gaya ng tulay, estero, tabing-ilog at tabing-dagat na daluyan ng tubig. Kamakailan lamang halos 90% ng Metro Manila at ilang probinsiya sa Luzon ang lumubog dahil sa baha dulot ng ulang ”Habagat”. Pangunahing sinisisi ng gubyerno sa pagbabahang ito ay ang mga iskwater na nakatira sa mga daluyan ng tubig ngunit hindi nakikita ng gubyernong ito ang kakulangan sa programa sa pabahay ng mahihirap, hindi dapat sila ang sisihin. Samantalang hindi nakikita ng gubyerno ang sanhi ng pagbaha sa kalunsuran ay ang dulot ng basura na galing sa mga malalaking pabrika sa gilid ng mga ilog. Mahinang klase ng drainage system at di sapat ang kapasidad ng mga daluyan ng tubig. Ang patuloy ang pagpuputol ng puno sa kabundukan na sanhi ng pagguho ng mga bato at pagtabon ng putik sa mga daluyan ng tubig. Kakulangan sa kaalaman sa pagtatapon ng basura o waste management. Ang pagtatayo ng mga gusali o mall na nagdudulot ng pagliit ng mga daluyan ng mga tubig. 

Tinalikuran na ni Pnoy ang pangakong in-city at on site development sa mga maralita. Hindi naman tayo tutol na maalis sa mga danger zone basta may ligtas, permanente, abot-kaya at may kumpletong serbisyo sa mga pook-relokasyon. Ngunit ang mga relokasyon na programa ng gubyerno ay malalayo, walang trabaho at kulang sa panlipunang serbisyo, kaya ang nangyayari sa mga linikas dito mula sa danger zone patungo sa mga death zone. Samantalang may P10 bilyong piso ang gubyerno taun-taon para sa relokasyon ng mga tao ngunit saan ito napupunta, may usapin pa ng mga cancellation ng lupa para sa di nakakabayad sa pook-relokasyon.

Sa kasalukuyan halos 700 pamilya ang nasa evacuation sa navotas at pagdami ng mga panibagong biktima ng kalamidad sa 11 evacuation center sa navotas ng hanggang ngayon ay wala pang relokasyon na inilaan sa kanila ng pamahalaang local ng Navotas. 

Halos ang mga lupa sa kalunsuran at inilalaan sa mga kapitalista upang pagtayuan ng shopping mall, condominium, sports complex, call center hub, town houses at parks. Sa halip na serbisyong pabahay na pangunahin para sa maralita. Lubusan na ang pribatisasyon sa serbisyong pabahay at mga patakaran sa interes ng tubo, polisiyang cost recovery, cross subsidy, escalating scheme ng amortization kasama na ang foreign exchange rate para sa pagtitiyak ng return on investment at limpak-limpak na tubo sa esensya ng negosyong real estate ang programa ni Pnoy sa pabahay. 

Kaya iginigiit ni Allan Dela Cruz, Tagapangulo ng KPML NCRR, sa gubyerno ni Pnoy “na magkaroon ng in-city at on site development o near city resettlement para sa proyektong pabahay, dapat ito ay may maayos, ligtas, permanente, abot-kayang halaga ng pagbabayad at may kumpletong panlipuang serbisyo. Atasan ni Pnoy ang mga local na pamahalaan sa NCR na maglaan ng pondo para sa mga aalising pamilya na nakatira sa danger zone na i-prayoridad ang programa para sa pabahay ng maralita”. 

Katulad ng Pamahalaang Lokal ng Lungsod ng Paranaque na naglaan ng pondo para sa mahigit 1,000 pamilya na aalisin sa tabing-ilog at ito ay sa pamamaraang in-city relocation at huwag dalhin ang mga tao sa death zone na relokasyon. 

Mga panawagan: 

• “Pabahay ay Serbisyo hindi Negosyo”

• “Itigil at walang demolisyon” at “No to Cancelation on Rights

• “Ligtas, permanente, maayos, abot-kayang halaga ng lupa’t pabahay at kumpletong pasilidad sa pook-relokasyon”

• “In City, On Site, Near City Resettlement”

• Regular na trabaho sa maralita

Ang Maybahay

Kasamang Rey, Magiting na Lider-Maralita

KASAMANG REY, MAGITING NA LIDER-MARALITA
ni Gregorio V. Bituin Jr.
15 pantig bawat taludtod

(Inatake sa puso’t pumanaw si Kasamang Rey Baltazar, pangkalahatang kalihim ng KPML-NCRR, noong Hulyo 1, 2012. Siya rin ang ikalawang pangulo ng Samahang Walang Tahanan (SAWATA) sa lungsod ng Kalookan.)

si Ka Rey ay isa sa aming lider na magiting
sa rehiyon siya ang pangkalahatang kalihim
maralita'y kasamang nakibaka ng taimtim
sa kanyang pagpanaw, mga maralita'y nanimdim

dalawang dekadang higit din siya sa pagkilos
tumulong sa laban ng mga maralitang kapos
magaling na lider-maralita, di malalaos
pamilya'y di pinabayaan, minahal nang lubos

ilang taon na namin siyang kasama sa rali
bawat isyu'y sinusuri, di siya atubili
lalo't maralita'y apektado, di mapakali
karapatan ng masa'y lagi niyang sinasabi

mula sa lokal, siya'y naging lider sa rehiyon
lipunan ay inaral, sa sistema’y di umayon
ipinagtanggol ang dukha laban sa demolisyon
ipinagtanggol ang dignidad ng organisasyon

si Kasamang Rey ay isang dakilang sosyalista
sa laban, di siya nang-iwan ng mga kasama
kumilos upang baguhin ang bulok na sistema
adhika ay lipunang may pagkalinga sa masa

kasamang Rey, nagpupugay kaming taas-kamao
dakilang sosyalistang nais baguhin ang mundo
itutuloy namin ang mga naiwang laban mo
pumanaw ka man, tuloy ang laban sa pagbabago

* KPML-NCRR - Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod - National Capital Region-Rizal

Polyeto sa Mayo Uno 2012

ANG MGA MARALITA'Y MANGGAGAWA RIN!

KAMALAYANG MAKAURI'Y PATALASIN!

Mga kapatid na maralita’t manggagawa sa komunidad, 

Ipinagdiriwang natin ang Pandaigdigang Araw ng Paggawa tuwing Mayo Uno bawat taon. Kadalasan, hinihingi natin sa kapitalistang gobyerno ang pagkakaroon natin ng trabaho, pagbaba ng presyo ng pangunahing bilihin. Ngunit kadalasan din, hindi naman talaga pinagbibigyan ng pamahalaan ang kahilingan ng kanyang mamamayan. Ito'y dahil kapitalismo nga ang umiiral sa ating lipunan, at saklot nito ang buong bayan, kasama na ang pamahalaan ni PNoy. Kaya bakit hihingi tayo sa kapitalistang gobyerno, gayong kapitalismo nga ang kanilang pinaiiral, kapitalismong siyang dahilan ng patuloy na pagtaas ng presyo ng mga bilihin, ang mga batayang karapatan tulad ng pabahay at kalusugan ay naging negosyo na! Patuloy na nananalasa ang salot na kontraktwalisasyon kaya walang katiyakan sa trabaho at di maging regular ang ating mga manggagawa. 

Marami sa ating mga maralita ang mga walang trabaho at isang-kahig, isang-tuka ang ating pamilya. Patuloy tayong nakikibaka sa araw-araw upang mabuhay. Bilang maralita, tayo'y manggagawa rin. Wala man tayo sa mga pabrika, nabubuhay rin tayo sa pagbebenta ng ating lakas-paggawa. Wala tayong pag-aaring kasangkapan sa produksyon. 

Totoo, nagtataasan ang presyo ng mga bilihin, at upang makaangkop tayo dito'y dapat taasan din ang ating sinasahod, pamahalin ang ating itinitinda, taasan ang pamasahe. Ngunit ang mas mahalaga, huwag nang itaas ang presyo ng mga bilihin. Subalit hindi ito gagawin ng gobyernong nakasuso sa mga kapitalista para mabuhay. 

Kailangang maibsan ang ating mga nararanasang kahirapan, kaya dinudulog natin sa pamahalaan ang ating mga suliranin dahil sila ang namumuno sa ating bayan. Ngunit hindi sapat na humingi lang tayo sa kapitalistang gobyerno ng ikaaalwan ng ating kabuhayan. Hindi tayo dapat mamalimos sa kanya na tulad ng pulubi, kundi dapat nga ay palitan natin ang gobyernong ito ng totoong naglilingkod sa sambayanan.

Ang dapat nating gawin ay putulin na ang ganitong tanikala ng pagkaalipin. Patuloy nating pag-aralan ang lipunan! Kailangang makilala natin ang ating sarili bilang isang uri, dahil ito ang unang larangan ng labanan, ang palayain ang kaisipan ng manggagawa mula sa bansot na kaisipang isinubo ng kapitalistang sistema sa buong bayan, sa buong daigdig. Sa madaling salita, hindi lamang dapat magkasya ang manggagawa sa isyu ng pagtaas ng sahod, pagwawagi ng living wage, at pagiging maayos ng kondisyon sa pabrika bilang mga sahurang alipin. Higit sa lahat, tayo'y dapat maging mulat-sa-uri na may layuning durugin ang katunggali nating uri, ang uring kapitalista, elitista, burgesya. 

Kaya ang sustansya ng lagi nating isinisigaw na "Uring Manggagawa, Hukbong Mapagpalaya" ay kung mulat na tayo sa ating uring kinabibilangan – ang uring manggagawa. Ang makauring kamalayan ang ating armas sa pagbabago. Ito ang larangan natin tungo sa paglaya ng ating uri laban sa bulok na sistema.

Bilang mga mulat-sa-uri, ang dapat paghandaan natin ay ang pagtatayo ng isang lipunang ating ipapalit sa bulok at inuuod na sistemang kapitalismo, ang pagtatagumpay ng diktadurya ng uring manggagawa, hanggang sa maitayo ang ating nakatakdang lipunan, ang lipunang walang pagsasamantala ng tao sa tao, ang lipunang SOSYALISMO. Doon titiyakin natin na may pabahay para sa lahat, ang karapatan sa kalusugan at edukasyon ay tinatamasa ng lahat, ang katiyakan sa trabaho ay tiyak para sa lahat, dahil sa sosyalismo, papawiin natin ang pribadong pag-aaring siyang ugat ng ating kasalukuyang paghihirap. 

Wakasan ang salot na kapitalismo! Bawat hakbang natin patungong sosyalismo! 

BUKLURAN NG MANGGAGAWANG PILIPINO (BMP-NCRR)

KONGRESO NG PAGKAKAISA NG MGA MARALITA NG LUNGSOD (KPML-NCRR)

ZONE ONE TONDO ORGANIZATION (SM-ZOTO)

PIGLAS-KABATAAN (PK)

Mayo 1, 2012

Pagkondena sa Demolisyon sa Silverio

Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod

National Capital Region-Rizal (KPML-NCRR)

Blk. 31, Lot 82-83, Maya-maya St., Brgy. NBBS, Navotas, MM Tel. 2859957

Press Statement

Ka Allan Dela Cruz

Pangulo, KPML-NCRR

Abril 24, 2012

KINOKONDENA NG KPML-NCRR ANG NANGYARING KARAHASAN AT PAGPASLANG SA NAGANAP NA DEMOLISYON SA SILVERIO!

Mahigpit naming kinokondena ang marahas na demolisyon sa aming mga kapatid na maralita sa Silverio Compound, sa Sucat, Parañaque na ikinamatay ng isang katao at ikinasugat ng humigit-kumulang apatnapung (40) katao. Sadyang kalunus-lunos ang nangyaring ito. Kaya kami sa Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod (KPML-NCRR) ay taas-kamaong nagpupugay sa ginawang depensa ng mga kapatid naming maralita sa kanilang pakikibaka para sa kanilang karapatan sa pabahay at kinabukasan. Kinokondena namin ang marahas at brutal na demolisyon na naging sanhi ng pagkamatay ng isang maralitang 21 taong gulang at pagkasugat ng marami para depensahan ang kanilang tahanan, kabuhayan, kinabukasan, dangal at pagkatao.

Ilan pa ang dapat mamatay para magkaroon ng kasiguraduhan sa pabahay? Ilan pang demolisyon ang magaganap upang igalang ang karapatan ng bawat tao sa paninirahan? Ilan pang bato ang pauulanin ng maralita upang depensahan ang kanilang mga karapatang mabuhay?

Mahalaga ang negosasyon, bagamat sa negosasyon ay dehado lagi ang maralita kumpara sa mga may perang kayang bilhin kahit ang husgado at gobyerno. At ang gobyernong ito ni Noynoy Aquino ang pangunahing kakampi ng mga kapitalista para sa kanilang public and private partnership, na pag-unlad ng mga negosyo habang pinalalayas na parang mga daga ang mga maralita't itinataboy sa malalayong lugar ang mga dukhang nakapupuwing sa mata ng negosyo't ni Aquino. Walang awa sa mga mahihirap ang mga kapitalista't gobyerno. Patunay ang maraming naganap na demolisyon kung saan nakikipagbatuhan ang mga maralita upang depensahan ang kanilang karapatan sa paninirahan, dangal, pagkatao, buhay at kinabukasan.

Sa maraming mga naganap na demolisyon, sa Laperal sa Makati, sa Mariana at sa North Triangle sa Quezon City, sa 9 de Pebrero sa Mandaluyong, sa Corazon de Jesus sa San Juan, R10 sa Navotas, at ngayon sa Silverio sa Parañaque, nakipagbatuhan at nakibaka ang mga maralita upang depensahan ang kanilang karapatan sa paninirahan. Sinuman ang tanggalan ng tirahan ay tiyak na lalaban. Tanggalan kaya ng maralita ng bahay si Pangulong Aquino? Idemolis kaya nating maralita ang bahay ng mga nagdedemolis? Tiyak na maghahalo ang balat sa tinalupan! Dahil mahalaga sa atin ang bahay, ang ating tinitirhan, ang pahingahan ng pagal nating katawan, ang tahanan ng ating mga anak! Kung bato ang ating pandepensa para ipagtanggol ang ating karapatan sa paninirahan, bakit hindi natin ito hahawakan at ibabato sa mga yumuyurak sa ating pagkatao!

Dapat magkaisa ang lahat ng maralita para labanan ang mga demolisyong patakaran ng kapitalista't gobyerno. Hindi mga hayop tayong mga maralita, tayo'y mga taong may dignidad. Taong may karapatang mabuhay, taong may karapatang magkaroon ng magandang kinabukasan, taong masisipag bagamat naghihirap, taong nagsisikap para sa kinabukasan ng ating mga anak. 

Dapat pag-aralan din ng maralita ang lipunang ating ginagalawan. Bakit nga ba kapitalismo ang sistema? At bakit sa ilalim ng kapitalismo, patuloy na naghihirap ang sambayanan? Simpleng kurapsyon lang ba ang problema na tulad ng elitistang pangulo? Bakit dapat mag-alsa ang mga maralita laban sa bulok na sistema ng lipunan? Bakit sa ilalim ng kapitalismo'y binabayaran ang bawat karapatan, tulad ng karapatan sa pabahay at karapatan sa kalusugan? May maaasahan ba tayong maralita sa mga tulad ng polisiya ni Aquino laban sa maralita, polisiyang kiling sa mga kapitalista kaysa mahihirap, patakarang para sa negosyo kaysa karapatang pantao?

Maralita, tapusin na natin ang panahon ng pananahimik at pagsasawalang-kibo. Panahon na upang magpasya tayo, di lang para sa ating sarili, kundi para sa kinabukasan ng mga susunod na henerasyon.

Mga kapatid na maralita, magkaisa laban sa karahasan sa ating hanay! Katarungan sa mga nasugatan at namatay sa demolisyon! Ipaglaban ang karapatan sa paninirahan!

Polyetong pinamahagi sa Kalbaryo ng Maralita

“PAMUMUNO NI PNOY,

KALBARYO SA MGA MARALITA

WAKASAN ANG PAGHAHARI NG MGA KAPITALISTA,

KUMILOS PARA SA TAGUMPAY AT PAGBABAGO”

Patuloy ang paglala ng kahirapan, ni katiting na ginhawa’y walang maaninag, nagpapatuloy ang baku-bakong pamumuhay lalo na sa mga maralita ng lunsod.

“Walang wang-wang” at “tuwid na daan” ay para lamang kina Henry Sy, Ayala-Zobel, Lucio Tan, Gokongwei mga kapitalistang ganid sa tubo at mga kasabwat ni PNoy sa Philippine Development Plan (PDP) at Private Public Partnership (PPP). Tuwid ang daan para sa kontraktualisasyon at pagdami ng walang hanapbuhay. Tuwid na daan para sa malawakan , marahas na demolisyon di makatao at ebiksyon at sapilitang paglipat sa mga malalayong relokasyon.

Tuwid ang tele-nobelang “impeachment court” ni Enrile, na nagpatigil na busisiin o bukasan ang “dollar account” ni Coronang Tinik bago tuluyang mabulilyaso ang itinatagong “dollar account” ng mga ito na ginagastusan ng milyon-milyong piso ang pagdinig araw-araw ng mga naghaharing-uri.

Tuwid o higit pa sa pasang krus ang dinaranas ng mga maralita – tuwid ang pagtaas ng presyo ng langis na siguradong bit-bit sa pagsirit sa pagtaas ng presyo ng mga pangunahing bilihin at serbisyo lalo na ang dagdag na singil sa pasahe at presyo ng LPG.

Malinaw at dapat sukatin natin si PNoy na katulad din siya ng iba pang namahala sa gobyerno ay mapang-api sa mahihirap at kailangang nang mawakasan ang paghahari nito. Hamunin natin si PNoy dahil wala siyang pakialam sa problema ng maralita at wala siyang magagawa sa pagtaas ng presyo ng langis at dagdag-sahod ng mga manggagawa. Puro na lamang impeachment ang inaatupag ng gobyernong ito at sa halip na pagtuunan ng pansin ang suliranin ng mga mahihirap.

Mga kasama at kapatid na mga manggagawa, tanging sa pakikibaka ng uri ang landas ng ating tagumpay at makakamit ang pagbabago. Mabuhay ang Maralita!

KPML * Piglas Kabataan (PK) * SM-ZOTO * PLM

April 03, 2012

Media Advisory - Kalbaryo ng Maralita

MEDIA ADVISORY

April 03, 2012

PAMUMUNO ni PNoy...KALBARYO NG MARALITA

WHAT: Kalbaryo ng Maralita

WHEN: Abril 03, 2012 (Martes) 9:00 am

WHERE: Harap ng UST, Espana, Manila - 9 am martsa patungo ng Mendiola

Magsasagawa ng “Kalbaryo ng Maralita” bilang paggunita sa “Semana Santa” ang mga lider at kasapi ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lunsod (KPML) sa ika-03 ng Abril, 2012 mula sa UST, Espana, Manila patungo ng makasaysayang Mendiola sa ganap na 9:00 ng umaga hanggang 11:00.

Magsasama-samang kikilos ang mga maralita dahil sa patuloy ang paglala ng kahirapan, ni katiting na ginhawa’y walang maaninag, nagpapatuloy ang baku-bakong pamumuhay lalo na sa mga maralita ng lunsod sa pamumuno ni PNoy. Ang “Walang wang-wang” at “tuwid na daan” ay para lamang kina Henry Sy, Ayala-Zobel, Lucio Tan, Gokongwei mga kapitalistang ganid sa tubo at mga kasabwat ni PNoy sa Philippine Development Plan (PDP) at Private Public Partnership (PPP).

Ang “Tuwid ang daan” para sa kontraktualisasyon at pagdami ng walang hanapbuhay. Tuwid na daan para sa malawakan, marahas at di makataong demolisyon at ebiksyon at sapilitang paglipat sa mga malalayong relokasyon.

Tuwid ang tele-nobelang “impeachment court” ni Enrile, na nagpatigil na busisiin o buksan ang “dollar account” ni Coronang Tinik bago tuluyang mabulilyaso ang itinatagong “dollar account” ng mga ito na ginagastusan ng milyon-milyong piso ang pagdinig araw-araw ng mga naghaharing-uri.

Tuwid o higit pa sa pasang krus ang dinaranas ng mga maralita – tuwid ang pagtaas ng presyo ng langis na siguradong bit-bit sa pagsirit sa pagtaas ng presyo ng mga pangunahing bilihin at serbisyo lalo na ang dagdag na singil sa pasahe at presyo ng LPG. Kaya ang panawagan natin na:

IBASURA ANG OIL DEREGULATION LAW!

IBABA ANG PRESYO AT TANGGALIN ANG VAT SA LANGIS!

PABAHAY, TRABAHO, SERBISYO, OBLIGASYON NG GOBYERNO!

	PHOTO OPS: "Magsasagawa ng Paghahatol kay Kristo bilang Manggagawa at Pagpasan ng Krus na Pahirap sa mga Maralita sa Pagtaas ng mga Presyo ng Pangunahing Bilihin at mag-Noise Barrage".

KUMILOS para ibaba ang presyo ng LPG!

KUMILOS para ibaba ang presyo ng LPG!

KAPAG tumaas ang presyo ng langis, kadalasang kumikilos agad ang sektor ng transport - ang mga tsuper at operator. Alam kasi nilang direkta ang kabawasan nito sa kanilang kita.

Pero ang hindi napapansin, ang numero unong biktima nito ay tayo – mga ordinaryong Pilipino. Hindi lang dahil tumataas ang presyo ng mga bilihin dahil nagmahal ang transportasyon ng mga produkto.

Mas pa, dahil, bunga nito, agad ding tumataas ang presyo ng Liquefied Petroleum Gas o LPG – isang ordinaryong kasangkapang gamit ng milyon-milyon sa pagluluto. Sa madaling salita, ang oil price increase ay umaabot sa kusina at tumatagos sa ating mga sikmura!

Dahil may nagpoprotesta, ang presyo ng diesel at gasolina ay sumasabay sa presyo ng langis sa world market. ‘Yun nga lang, kapag tumaas ang presyo sa buong mundo, mabilis na sumusunod ang lokal na presyo. Kapag bumaba naman sa ibang bansa ay napakabagal kung sumunod ang mga presyo sa Pilipinas.

Pero mas malala ang LPG! Hindi ito gaya ng gasolina’t diesel na naipapasa ng tsuper/operator bilang dagdag pasahe o dagdag na transportation fee. Ito ay direktang gastusin ng taumbayan!

Hindi lang ‘yon. Tulad ng gasolina’t diesel, tumataas ang presyo ng LPG kapag tumaas ang langis sa pandaigdigang merkado. Pero hindi gaya ng ibang produktong petrolyo, ang LPG ay hindi sumasabay kapag bumaba ang world oil prices. Kaya ngayon, ang 11 kg. LPG ay nagkakahalagang P900-P1000!

Hamunin natin si PNoy. Kung matapang siya laban kay Corona at mga Arroyo, ilabas niya din ang kanyang tapang laban sa mga dambuhalang kompanya ng langis! Kontrolin niya ang presyo ng langis, lalo na ng LPG! Ating ipaglaban ang mga sumusunod na kahilingan:

1) Para sa Department of Trade and Industry (DTI): Ikategorya ang LPG bilang “basic commodity” o pangunahing bilihin para makontrol ng ahensya ang presyo nito. Bantayan ang presyo nito gaya ng pagbabantay ng DTI sa presyo ng asukal, sardinas, tinapay, arina, atbp.

2) Para sa Malakanyang: Ibasura ang Oil Deregulation Law. Kontrolin ang presyo ng langis. Sapagkat ang pagtaas nito ay may matinding epekto sa buhay ng milyon-milyong katao. Alisin ang VAT sa langis! Kayo na mismo ang umamin – noong 2011 – na bawat $1 pagtaas sa presyo ng krudo sa world market ay nangangahulugan ng dagdag na koleksyong P1 Bilyon mula sa VAT! Buwagin ang Oil Cartel at LPG Cartel.

3) Para sa LPGMA o Liquefied Petroleum Gas Marketers Association: Ibaba ang presyo ng LPG! Huwag kayong umastang maliliit na negosyante dahil bilyon-bilyon ang inyong puhunan.

4) Tanggalin sa Batasan si Cong. Arnel Ty ng LPGMA partylist. Ang LPGMA ay binubuo ng mga kompanyang nagbebenta ng LPG pero hindi sila maliliit na negosyante kundi mga kapitalistang may bilyon-bilyong puhunan. Sila ay hindi marginalized o inaaping sektor kung di sila mismo ang isa sa mga nang-aapi sa taumbayan.

Mga kapatid na manggagawa at maralita! Halina’t kumilos para ibaba ang presyo ng LPG. Lumahok sa mga protesta. Sumama sa mga pagkilos. Hindi magkukusa ang mga kapitalista – lalo na ang kanilang mga kauri sa gobyerno – na ibaba ang mga presyo dahil sila ang nakikinabang sa ating kahirapan! Ang ating kinabukasan ay nasa sarili nating kamay.

KPML – SM ZOTO – PK – PLM

Marso 12, 2012

Babae - ni Cynthia Kuan, ZOTO

BABAE

ni Cynthia Kuan

I

Babae, ikaw daw ay hinugot sa tadyang ni Adan

Kaya dapat lang na ikaw ay andyan lang

Tama lang ba na ikaw ay simple lang

Kung ikaw naman ay may alam?

Iyong karapatan ay dapat ipaglaban

Marapat lamang iyo itong ipaalam

Ipabatid, ibahagi ng buong paham

Nang sa gayon ay malaman

ang iyong kahalagahan

II

Babaeng feminista, babaeng aktibista

Ikaw ay simbulo ng katatagan

Katapangan, di matawaran

Ng maging sino ka man...

Ikaw ba ay sadyang ganyan

O hinubog ng karanasan

Nililok, hinulma, pinanday ng kaalaman

Anuman ang iyong pinagdaanan

Imahe ka ng iyong kasarian..

Martsa ng Maralita mula sa Evacuation Centers hanggang Navotas City Hall

KONGRESO NG PAGKAKAISA NG MGA MARALITA NG LUNGSOD

NATIONAL CAPITAL REGION-RIZAL (KPML-NCRR)

MEDIA ADVISORY

Pebrero 7, 2012

MARALITANG BIKTIMA NG BAGYONG PEDRING,

MAGPIPIKET BUKAS SA NAVOTAS CITY HALL

Kitaan: harap ng Barangay Hall, Brgy. NBBS, Lapu-lapu St., Navotas, 7am

Kailan: Pebrero 8, 2012, 7am, martsa hanggang Navotas City Hall, 8am

Programa sa harap ng City Hall, 8am-11am

Magmamartsa mula sa harapan ng Barangay Hall, Brgy. NBBS, Lapu-lapu St., Navotas hanggang sa Navotas City Hall ang mga maralita mula sa iba't ibang evacuation centers sa Navotas upang ipanawagan sa pamahalaang lokal ng Navotas na asikasuhin sila sa kanilang karapatan sa pabahay, hanapbuhay at serbisyong panlipunan. Sila'y pawang mga biktima ng bagyong Pedring na nawalan ng bahay sa dalampasigan ng Navotas. Limang (5) buwan na sila sa mga evacuation centers ngunit wala pa ring malinaw na programa sa kanila sa katiyakan ng kanilang karapatan sa pabahay, hanapbuhay at serbisyong panlipunan. Ang mga evacuation centers ay sa Phase 1A, Phase 1B, Phase 1C, Kapitbahayan, Phase 2 Area 1, Tumana, NBBN, Piscador, kasama ang mga maralita sa komunidad ng Daanghari site, R-10 Samana ZOTO, at Bangkulasi.

Ayon kay Ka Allan Dela Cruz, pangulo ng KPML-NCRR (Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod-National Capital Region-Rizal) Chapter, "Ang mga maralita sa mga evacuation centers ay mga tao ring katulad natin. Ngunit dahil sa bagyong Pedring, marami ang nawalan ng tahanan, di na nakapag-aral ang mga anak, nawalan ng trabaho, di kumakain ng sapat sa araw-araw, marami nang nagkakasakit na bata at matanda, at malaking usapin ng seguridad ng mga evacuees. Di maaring nakatunganga na lang ang maralita kaya sila'y nakikibaka sa araw-araw upang tiyaking matamasa ng kani-kanilang pamilya ang kanilang karapatan sa maayos at sapat na pabahay, hanapbuhay at serbisyong panlipunan."

Tanong nga ng mga maralita, “Mayor, Nasaan na ang programa mo para sa pabahay at serbisyo? Hirap na hirap na kami sa evacuation center”.

· PABAHAY, TRABAHO, SERBISYO, OBLIGASYON NG GOBYERNO!

· IN-CITY RELOCATION, IPATUPAD!

· ITIGIL ANG PAGHIHIGPIT SA MGA BIKTIMA NG PEDRING!

· I-PRAYORIDAD ANG EDUKASYON AT KALUSUGAN NG MGA BATA AT KABATAAN SA EVACUATION CENTER

Pahayag ng KPML-NCRR sa nangyaring rali sa DOE

KONGRESO NG PAGKAKAISA NG MGA MARALITA NG LUNGSOD

NATIONAL CAPITAL REGION-RIZAL (KPML-NCRR)

Press Statement

Mula kay Ka Allan Dela Cruz, pangulo ng KPML-NCRR

Pebrero 3, 2012

PAGKONDENA SA GINAWANG HARASSMENT NG MGA GWARDYA SA GLOBAL CITY

Nagrali kaninang umaga ang may dalawampung myembro ng Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod (KPML)-NCRR sa harap ng Department of Energy (DOE) upang iprotesta ang patuloy na pagtaas ng presyo ng LPG at langis. Mula sa P500 nuong nakaraang taon, malaki na ang itinaas ng presyo ng LPG, tulad ng Gasul - P736.00, Shellane - P787.00, Total Gas - P770.00, M Gas - P721.00 at Liquigaz - P750.00.

Sa kabila ng matagumpay na protesta sa harapan ng DOE, naramdaman ng maralitang parang martial law sa Global City sa Taguig. Pagdating sa Taguig sa loob ng Global City bandang ika-10:15 ng umaga, nagtanong ang isa naming kasamahan sa isang gwardya ng Global City kung nasaang banda ang opisina ng Department of Energy. Ang ginawa ng gwardya ay hiningi ang lisensya ng drayber ng dyip. Sabi, bawal daw kaming pumasok dahil private daw ang Global City. Pribado pero walang gate, pribado pero walang toll fee. Mali na pala ang magtanong. Huhulihin ka! Sabi nga ng mga maralita, masama na pala magtanong sa mga gwardya. Ang gwardyang napagtanungan ay nakilalang si Andy Capoquian, habang ang kasama naman nitong gwardya rin ay si Al Vallejo. Hindi nila ibinalik sa drayber ang lisensya. Ang mga gwardya ay kasapi ng Aglipay Guard at BGC State Enforcer.

Hinarangan ang mga maralita sa bandang STI. Kaya bumaba na sila ng dyip upang tumungo sa DOE. Bago nakarating sa opisinang iyon, nakipaghabulan muna ang mga maralita sa mga gwardyang humarang na parang kriminal na tinutugis sa loob ng pribadong pag-aari ng kapitalistang ganid. Nakarating ang mga maralita sa harapan ng gate ng DOE kung saan doon na sila nakapagprograma. Mga 10:30 hanggang 11:30 ng umaga iyon.

Tinanong din ng gwardya kung merong bang permit ang mga maralita. May police power na ba ang mga gwardya? Sa Artikulo 3, Seksyon 4 ng 1987 Konstitusyon ng Pilipinas, ginagarantyahan ang kalayaang magpahayag, kasama na sa pagpapahayag na ito ang pagrarali. Dahil ang pagrarali ay sama-samang pagpapahayag. At ang Department of Energy ay departamento ng gobyerno, at hindi ng pribado. Parang hindi kasama ang mga gwardyang ito sa pagtaas ng presyo ng mga bilihin.

Halos lahat ng maralita ay nagsalita lalo na ang mga kababaihang nahihiya dating magsalita upang ilabas ang kanilang galit sa mga gwardyang humarang. "Mataas na ang presyo ng LPG, pahirap na ng pahirap ang buhay, bakit kaming mga maralita ay lalo pang pinahihirapan ng gobyernong ito. Ang mga gwardyang ito'y makikinabang din naman kung bumaba ang presyo ng LPG.”

Pagkatapos naming magprograma, bumalik silang nagmamartsa papunta sa dyip. Ngunit hindi kaagad sila nakaalis dahil ayaw ibigay ng gwardyang nakakuha ng lisensya ng driver ang lisensya nito, kaya sa harapan ng STI ay muling nagprograma ang mga maralita upang ibalik ng gwardya ang lisensya ng drayber. Nang nasa DOE pa ang mga maralita, sinabihan umano ng isang gwardya ang drayber na babarilin.

Bandang ala-una na nakaalis ang mga maralita. Nakabalik ang mga maralita sa kanilang lugar bandang alas-3 na ng hapon.

Oil Deregulation Law, Ibasura!

Pagtaas ng presyo ng LPG, pahirap sa masa!

Tutulan, Labanan ang Pagtaas ng Presyo ng LPG!

Mga Gwardya, Maging Makatao Sana!

Press Statement - Rali ng Maralita sa DOE

KONGRESO NG PAGKAKAISA NG MGA MARALITA NG LUNGSOD-NATIONAL CAPITAL REGION-RIZAL (KPML-NCRR)

Press Statement

February 3, 2012

Allan Dela Cruz (President, KPML-NCRR)

PROTESTA NG MARALITA LABAN SA

PAGTAAS NG PRESYO NG LPG AT LANGIS

Nagsagawa ng kilos-protesta kaninang umaga ang mga maralita mula sa Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod - National Capital Region-Rizal chapter (KPML-NCRR) sa harapan ng Department of Energy (DOE) dahil sa patuloy na pagtaas ng presyo ng LPG at langis. Pag tumaas ang presyo ng langis ay agarang magtataasan din ang presyo ng mga batayang bilihin, tulad ng bigas, isda at mga gulay.

Ayon kay Ka Allan Dela Cruz, pangulo ng KPML-NCRR, "Nung nakaraang taon lamang, ang LPG ay nasa P500.00, ngunit ngayon, higit P700.00 na ang 11-kg na LPG. Nariyan ang Gasul - P736.00, Shellane - P787.00, Total Gas - P 770.00, M Gas - P721.00, Liquigaz - P750.00."

Dagdag pa ni Dela Cruz, “Nagtaas ngayong taon ang diesel ng halagang P2.70 bawat litro habang nagtaas naman ng halagang P3.20 ang gasolina bawat litro. Ngunit nag-rollback lamang ito ng halagang 80 sentimos sa diesel at 20 sentimos naman sa gasolina. Matutuwa na ba tayo sa kakarampot na rollback na iyon? Gayong kaytaas pa rin ng patong na P1.90 sa diesel at P3.00 sa gasolina sa orihinal na presyo nito. Dito pa lang ay kita na natin kung gaano katuso ang mga kapitalista. Ito ang totoong larawan ng “corporate greed” o kasakiman ng mga korporasyon ng mga kapitalista. Kunwari’y nag-rollback gayong napakataas pa rin ng patong nila sa presyo.”

“Kaya panawagan namin sa KPML-NCRR, tigilan na ang sobrang pagtaas ng presyo ng LPG at ng langis!”

Oil Deregulation Law, Ibasura!

Tutulan, labanan ang pagtaas ng presyo ng LPG!

Pagtaas ng presyo ng LPG, pahirap sa masa!

KONGRESO NG PAGKAKAISA NG MGA MARALITA NG LUNGSOD-NATIONAL CAPITAL REGION-RIZAL (KPML-NCRR)

Press Statement

February 3, 2012

Allan Dela Cruz (President, KPML-NCRR)

URBAN POOR PROTEST AGAINST

LPG PRICE INCREASE AND OIL PRICE HIKE

The urban poor group, Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod - National Capital Region-Rizal chapter (KPML-NCRR) rallied in front of the office of the Department of Energy (DOE) this morning to protest the continued rise of prices of oil and LPG. They said the oil price hike directly affects the prices of basic commodities, such as rice, fish and vegetables.

Allan Dela Cruz, KPML-NCRR president, said, "Last year, the 11-kg of LPG has price of P500.00, but today, it increased by more than P200.00, such as Gasul - P736.00, Shellane - P787.00, Total Gas – P770.00, M Gas - P721.00, Liquigaz - P750.00."

Dela Crus added, “The price of diesel has increased this year. Diesel has increased by P2.70 per liter, while gasoline has increased by P3.20 per liter. But these prices have been roll backed, not in its original price, but by few centavos; P0.80 centavos for diesel and P0.20 centavos for gasoline. This rollback reflects how clever the capitalists are. This is corporate greed. They will announce a rollback to appease the consumers, but the prices did not go back to the original price.”

“That’s why we at the KPML-NCRR call on DOE, the government, and the oil companies, Stop Oil Price Hike! Stop the increase of LPG prices!”

Oil Deregulation Law, Ibasura!

Tutulan, labanan ang pagtaas ng presyo ng LPG!

Pagtaas ng presyo ng LPG, pahirap sa masa!

Karahasan sa Demolisyon sa Jose Corazon de Jesus

KARAHASAN SA DEMOLISYON SA JOSE CORAZON DE JESUS

ni Greg Bituin Jr.

Ang naganap na demolisyon sa Brgy. Jose Corazon de Jesus sa San Juan noong Enero 11 ay sadyang kalunos-lunos. Ngunit kami sa Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod (KPML) ay nagpupugay sa ginawang depensa ng mga kapatid naming maralita sa kanilang pakikibaka para sa kanilang karapatan sa pabahay at kinabukasan. Nagkabatuhan, nagkasakitan, nawalan ng tahanan ang mga pamilya, nawalan ng matutulugan ang kanilang mga anak, nasa tatlumpung katao ang hinuli ng pulis dahil sa pagdepensa sa kanilang bahay.

Para silang mga dagang itatapon sa relokasyon sa Montalban, Rizal; isang relokasyong malayo sa kanilang trabaho, isang relokasyong malayo sa paaralan ng kanilang mga anak, isang relokasyong ang totoong kahulugan ay dislokasyon ng kanilang buhay. Masakit sa mata ng mga naghaharing uring elitista ang mga maralita. Kaya nais ng mga itong itaboy na parang mga daga ang mga maralita. Tulad ng naganap sa Brgy. Mariana at North Triangle sa Quezon City, tulad ng demolisyon sa kanto ng Shaw Blvd., at 9 de Pebrero sa Mandaluyong, tulad ng demolisyon sa Laperal Compund sa Makati, at sa iba pang mga demolisyon sa kalunsuran, iisa ang padron: ang itaboy ang maralita sa kabundukan dahil etsapuwera sila sa kalunsuran.

Panahon nang magkaisa ang mga maralita upang labanan ang ganitong mga pasistang patakaran ng mga elitista. Hindi mga hayop ang mga maralita, kundi tao. Taong may karapatang mabuhay, taong may karapatang magkaroon ng magandang kinabukasan, taong masisipag bagamat naghihirap, taong nagsisikap para sa kinabukasan ng kanilang mga anak. Sa paglilipatang relokasyon sa kanila, bahala na ang maralita sa erya ng relokasyon pagdating sa pabahay, kahit pa sabihing binigyan sila ng tigsasampung libong piso (P10,000) bawat pamilya, na mumo lang kung ikukumpara sa limpak-limpak na tubo ng mga nais mag-okupa ng lupang kinatitirikan ng kanilang bahay. Balewala sa mga Ayala, Henry Sy, Araneta, Gozon, at iba pa ang barya-baryang ibinibigay nila sa maralita dahil kaya nila itong mabawi pag naitayo na nila ang kanilang negosyo sa pinagtanggalan sa mga maralita. Ngunit mahirap na nga ang maralita, ang ibinigay na bahay sa relokasyon ay di talaga bigay, dahil negosyo ang pabahay, imbes na serbisyo. Patunay dito ang tinatawag na escalating scheme of payment na kasunduan para sa pabahay, na hindi naman kaya ng mga maralita.

Panahon nang magkaisa ang lahat ng maralita laban sa demolisyon. At dapat pag-aralan na rin ng maralita ang iba't ibang modelo ng pabahay sa iba't ibang bansa, tulad ng Cuba, na ang bayad sa bahay, kundi man libre, ay batay sa kakayanan ng maralita. Ibig sabihin, batay sa kinikita ng maralita at hindi batay sa dikta ng negosyo. Maraming mga modelo sa pabahay, ngunit marahil, kailangan pa ng maralita ang totoong mag-alsa laban sa sistemang kapitalismo, dahil ito ang pahirap sa kanila. Dahil ang karapatan sa pabahay ay negosyo ng iilang mayayaman, pabahay na hindi kayang bayaran ng mga maralitang kakarampot na lang ang kinikita, at kulang pa para sa kanilang pagkain sa araw-araw.

Dapat pag-aralan din ng maralita ang lipunang kanyang ginagalawan. Bakit nga ba kapitalismo ang sistema? At bakit sa ilalim ng kapitalismo, patuloy na naghihirap ang sambayanan? Simpleng kurapsyon lang ba ang problema na tulad ng elitistang pangulo? Bakit dapat mag-alsa ang mga maralita laban sa bulok na sistema ng lipunan? Bakit sa ilalim ng kapitalismo'y binabayaran ang bawat karapatan, tulad ng karapatan sa pabahay at karapatan sa kalusugan?

Maralita, tapusin na natin ang panahon ng pananahimik at pagsasawalang-kibo. Panahon na upang magpasya tayo, di lang para sa ating sarili, kundi para sa kinabukasan ng susunod na henerasyon.