PMCJ Solidarity Message sa 6th KPML-NCRR Congress

PHILIPPINE MOVEMENT FOR CLIMATE JUSTICE

April 30, 2011

Ang Philippine Movement for Climate Justice (PMCJ) ay nagbibigay ng isang mapagpalayang pagbati para sa isang matagumpay na kongreso ng KPML!

Una sa lahat, nagbibigay pagpupugay ang mga miyembro ng PMCJ sa KPML para sa masigasig na partisipasyon at pakikibaka sa laban ng mga iba't ibang sektor para sa hustiya lalo na sa krisis sa Klima. Mula sa mga unang araw ng PMCJ, kasama na ang KPML sa pagsagawa ng kampanya at kilos protesta para kamtin ang hustisya sa krisis sa klima. At mula dito taos-pusong nagpupugay ang PMCJ sa ambag na ibinigay ng KPML at mga maralita upang isulong ang ating kilusan at patanyagin ang ating panawagang hustisya sa gitna ng krisis sa klima.

Importanteng mabanggit na ang maralita ay isa sa mga pinaka-bulnerableng sector ng lipunan pagdating sa pagbabago ng klima. Mula sa tag-init, hagupit ng bagyong tulad ng Ondoy at iba pang sakuna, ang maralita parati ang pinaka-unang napipinsala. Higit pa dito, ang gobyerno natin ay itinuturing ang maralita na pangunahing sanhi ng mga baha sa ating ciudad. Isang halimbawa nito ang patakaran ni GMA na paalisin lahat ng maralita sa mga kanal at danger zone pagkatapos ng pinsalang ibinigay ng bagyong Ondoy. Ito ay isang kawalan ng katarungan bulag sa hirap na nadama ng mga napinsalang maralita sa Ondoy.

Mula sa ganitong pagdurusa at kawalan ng hustisya, nakikisama ang PMCJ sa pagtupad ng mga alituntunin sa pag-angat ng kabuhayan, pangangalaga sa kapaligiran at kalikasan, at pagkakaroon ng pang-ekonomiyang kaunlaran na may pagsasaalang-alang, at pagkapantay-pantay ng kasarian. Dito namin nakikita ang natural nating pagsasama sa pagtutulak ng hustisya sa gitna ng krisis sa klima.

Isang interpretasyon ng hustisya sa gitna ng krisis sa klima ay ang pagkamit ng mga panawagan at pangangailangan ng mga bulnerableng sector tulad ng katutubo, manggagawa, kababaihan, mangingisda, magsasaka at maralita. Ito ang nawawala sa usaping pagbabago sa klima at kailangan natin maipahiwatig na ang hustisya sa gitna ng krisis sa klima ang paraan upang mabigyan lunas sa kalamidad ang ating bayan na angkop sa panawagan at pangangailangan ng mga bulnerableng sector lalong-lalo na ang mga maralita.

Ituloy natin ang laban para sa kaligtasan, kabuhayan at para sa hustisya!

Hustisya! Ngayon Na!

Khevin Yu

Tagapag-ugnay

Philippine Movement for Climate Justice

TFDP Solidarity Message sa 6th KPML-NCRR Congress

MENSAHE NG PAGPUPUGAY MULA SA TFDP

SA IKA-6 na KONGRESO ng KPML NCRR

Nakilala natin ang KPML sa paggigiit para sa proteksiyon at kasiguruhan ng karapatan ng mamamayan lalo na ng maralita para sa sapat, maayos at may dignidad na pamumuhay bilang obligasyon ng pamahalaan. Sa mahabang kasaysayan ng pakikibakang ito, isa ang KPML sa mga nangunang organisasyon ng mamamayan na nagtanggol sa karapatan at dignidad ng mga maralita.

Ang pagtatanggol at paggigiit para sa karapatang mamuhay ng may dignidad na kinabibilangan ng karapatan sa maayos na tirahan, sapat na pagkain, serbisyong pampubliko, pangkalusugan, hanapbuhay at tamang pasahod ay nasa dugo at pawis na ng magigiting na organisador, kasapi at mga lider ng KPML.

Nagpupugay po ang Task Force Detainees of the Philippines (TFDP) sa patuloy, walang humpay at buong tapang na pagsuong ng KPML sa anumang labang hinaharap at haharapin pa ng mamamayang maralita. Nagpupugay po ang TFDP sa masikhay na pagkilos ng KPML bilang samahan ng mga tagapagtanggol ng karapatang pantao lalo na ng sektor ng maralita.

Lalagi po tayong magkakasama sa adhikaing ito. Sa inyong ika-anim na Kongreso Mabuhay ang mga Tagapagtanggol ng Karapatang Pantao! Mabuhay ang KPML!

TASK FORCE DETAINEES OF THE PHILIPPINES (TFDP)

April 29, 2011

Alternatibong Adyenda ng Maralitang Lungsod

ALTERNATIBONG ADYENDA NG MARALITANG LUNGSOD
Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod
National Capital Region and Rizal (KPML-NCRR)

I. Paunawa

Ang papel na ito ay isang pagsisikap na malinaw at maipaintindi ang usaping bumabalot sa kontrobersyal na pagsilang sa tinaguriang mga iskwater sa sariling bayan.

Ang balangkas ay sinipi mula sa mga pag-aaral at mga masinop na pagsusuri sa umiiral sa sitwasyon ng panahon ng lipunan at uri’t katangian ng pamamahala.

Ang adyenda ay buod ng mga usaping kinahaharap ng maralita sa araw-araw na kailangang pag-usapan at ipaglaban, dala ito ng sala-salabat na mga problemang masaklaw na may aspeto ng sosyal, kultura, ekonomya, at pulitika.

Binubuo ito ng mga panawagan na nagtatalakay sa bisyon at adhikain ng maralita, detalyado sa mga programa at direksyon ng pagkilos, nagsisilbi itong pundasyon ng paninindigan sa samu't saring pakikibaka ng maralita hinalaw mula sa tunay at buhay na mga karanasan, mga pagsusuri at pagsusuma ng mga gawain, pag-oorganisa, mga pag-aaral at pagsasanay at mga kampanyang pagkilos at ang patuloy na pagsubaybay sa iba't ibang panahon ng panguluhan at pamamahala na sumasalamin kung ano at paano naiintindihan ang tunay na kalagayan at pangangailangan ng maralita.

Ang adyenda’y isang paraan para maabot at hinangin ang lakas ng pagkakaisa ng maralita para hawanin ang landas tungo sa pagsusulong ng makabuluhang pagbabago para sa pagkakamit ng isang lipunang walang pagdarahop, kagutuman at kaapihan, bagkus ay maunlad at may dignidad na pamumuhay, hindi “iskwater” sa sariling bayan.

II. Pagsusuri sa mga programa, mga proyekto, mga batas at mga patakaran sa pabahay 1938-2011.

Ang mabilis na paglobo ng bilang ng mga “iskwater” (30.1 M- mula sa 92.680M kabuuang populasyon) ang patuloy na pagdami at paglawak ng dahop (bleight) na mga pamayanan (1, 268) na sumasalamin sa kabiguan ng pamahalaan na lutasin ang tumitinding suliranin ng maralita, ang kabiguan ay tanda ng maling pag-unawa at pag-intindi sa tunay na kalagayan at pangangailangan ng maralita.

Ito’y sa kabila ng mahabang panahong iniukol at pinaglaanan ng limpak-limpak na salaping nawaldas lamang, pagpapairal ng mga batas, mga patakaran kadalasan ay kontra maralita, pagtatayo ng iba't ibang ahensya na mas antagonistiko ang trato sa maralita, at mga kung anu-anong klaseng proyektong pabahay tulad ng Project 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, Bagong Bantay sa Q.C, Bagong Buhay sa Maynila, Bagong Barrio sa Kalookan, mga tenement bldg. sa Vitas Tondo, Punta, Mla at Taguig, Rawis Tondo, GSIS, at mga SSS Village, mga MRB’s- Malaria, Camarin, mga Bless Project, mga relocation at resettlement project, mga row housing, site and services, iba't ibang programa ng NHA tulad ng ZIP, SIR, GLAD, CMP at Pag-Ibig (low cost) pagtatayo ng mga ahensiya - NHC PHC (National Housing Commission-Phil. Housing Cooperative), PHHC (Peoples Homesite and Housing Corporation), NHA (Nat’l Housing Authority), MHS (Ministry of Human Settlement), HUDCC (Housing ang Urban Development Coordinating Council) , HLURB (Housing and Land Use Regulatory Board), HGC (Housing Guarantee Corporation), PCUP (Presidential Commission for the Urban Poor), at ang “sanitasyon sa maralita”, urban poor, informal sector, gayon ang generic nito’y walang iba kundi iskwater sa sariling bayan.

Subalit sa kabila ng paulit-ulit na kabiguan ay hindi nagawang baguhin o ituwid ang mga kamalian bagkus patuloy ang corporate na oryentasyon na negosyong Real Estate, at ang adiksyon sa tubo. Kita ito sa mga polisiyang Cost Recovery, Gross Subsidy, Escalating Scheme ng amortization, and mortgage system (SPAV) pati inflation rate at exchange rate ay kasama sa pagkukwenta sa ROI= Return Of Investment at ang pinakamalupit ay ang klasikong pagtrato sa maralita sa patakarang DEMOLISYON AT RELOKASYON para tugunan ang mga kapritso ng pribadong negosyo tulad ng mga Mega Shopping Complex, high rise condo, mga town houses, mga park at sport complex .

III. Ang tensyonadong kalagayan ng maralita sa programang PPP ni P-Noy (Pahirap, Parusa sa Pilipino)

Mahigit na sa 556.526 na pamilya sa NCR ang nanganganib sa demolisyon at pagpapalayas patungo sa mga mistulang Death Zone na malalayong relokasyon na ni katiting na pag-asa ay wala.

Table 1

PRIORITY Tipo ng Komunidad Blg. Ng naninirahan 10% sa POP Proyekto
1. Danger Zone
Mga ilog creek
Powerline
watermain 102, 406 18.4% Flood control,
Drainage Easement 3 M., pumping station, dredging
2. infra proj. roads, highway easment, sidewalk water main. 15, 081 2.71% C-5 NLEX/ C-4, C-3 R10, Aqua Duct, LRT, MRT
3. Private land 190, 376 34.21% Commercialization, condo, townhouse, park, shopping, complex
4. Govt owned land, DSWD/NHA
UP/DENR/DOH 228.142 40% CBDS, commercialization, multi complex, condo, townhouses,
5. APDS 20.54 3.69% CMPS/ Townhouse

Sa kasalukuyan ang Q, C ang may pinakamalaking bilang ng maralitang pamilya (40% o 222, 744 pamilya), sinundan ito ng Manila-18.8% o 104, 643 pamilya.

Table 2
Hinggil sa Danger Zone (102, 406 pamilya)

Tipo Blg. Ng Pamilya % Proyekto
ilog creek
Estero
Coastal share 62, 590 pamilya 61.12 Demolisyon at relokasyon
Kalsada, Hi-ways, sidewalk, alleys easment 11, 130 pamilya N. D. A. Demolisyon at relokasyon
total 73, 720 pamilya

Note: ang datos ay ang kagyatang plano / clearing o paglilinis karamihan ay sa water ways at kalsada infra, hindi kasama ang mga naninirahan sa Powerline ng Meralco/ NAPOCOR at tubo ng NAWASA.

Table3
Krisis: sa kakulangan sa pabahay sa NCR.

Blg. ng iskwater na pamilya Blg. ng housing
(available) Shortage sa kasalukuyan Target na pabahay
2016 Shortfall kakulangan
556, 526 32, 762 523, 100 332, 000 191, 764

Paunawa: sa kasalukuyan ayon sa mga developer ay lumalaki ng 7% taon-taon ang halaga ng isang yunit (bahay), lupa, konstrakyon / labor ay umaabot sa pinakamurang halaga 330, 000.00.

IV. Ugat ng kahirapan, bakit may maralita?

Patuloy na iniluluwa ang maralitang lunsod ng kawalan ng trabaho, ng barat na sahod, maliit na kita katapat ng pataas na pataas na pesyo ng bilihin at serbisyo.

Araw-araw ay nadaragdagan ang bilang ng mga maralita mula sa mga magsasakang nilisan ang kanayunan sanhi ng kawalan ng sariling lupang sakahan, barat na presyo ng ani, mataas na presyo ng mga abono, pestisidyo, kapos o tuwirang walang mga posibilidad, irigasyon at mga ayuda, parang tsunami ang bilang ng nawalan ng trabaho, araw-araw nagsasara ang mga pabrika at mga bahay kalakal, na nilumpo ng salot na globalisasyon, parami ng parami ang nag-uuwiang mga OFW, mga sigalot at trahedya sa iba't ibang panig ng daigdig epekto ng Climate Change, parami at palawak ang mga dahop na komunidad na tirahan ng mga “iskwater” nagsisiksikan sa mga giray-giray na mga barong-barong na tigib ng hapis at tuyot sa pag-asa, nagugutom, may mga sakit, bawal magpahinga, kalunos-lunos na buhay na nilikha ng umiiral na sistema ng lipunan.

V. Ano ang Problema, Sino ang Problema?

Sa pananaw ng iilan, ang maralita ng lungsod ay problemang panlipunan, mga manggugulo, mga tamad, hindi mapagkakatiwalaan, mga magnanakaw, mga kriminal. Ganito ang turing sa aming mga maralita.

"Itinakda ng kapalaran. Kagustuhan ng Diyos." Ganito madalas ang sinasabi ng iba't ibang sekta, ng simbahan. Sabi nila, "Mapapalad kayong mga maralita dahil malapit kayo sa kaharian ng Diyos." Pampalubag ng loob para tanggapin ng maralita ang kahirapan.

Sa pagsusuri ng maralita at batay sa buhay na karanasan, ang lipunan ang problema. Ang uri ng lipunan at ng mga namumuno rito ang ugat ng problema. Ang mga maralita ang output ng bulok na sistema na umiiral sa ating lipunan sa mahabang panahong pinamumunuan ng elitistang uri.

Sa ilalim ng iskemang pribadong pag-aari kung saan ang lahat ng bagay, produkto, serbisyo at gamit sa produksyon sa produksyon ay kalakal kasama ang mga maralita at manggagawa na tinatratong puhunan at dapat pagtubuan. Sa pamamagitan nito ay patuloy ang walang pagkasaid na akumulasyon ng yaman at kapangyarihan ng iilang elitistang nasa poder ng kapangyarihan.

Ang gobyerno ang kanilang gamit. Mula sa ehekutibo, lehislatura hanggang hudikadura, pulis at militar ang kanilang kagamitan sa sinumang tututol sa kanilang mga batas at patakaran ay hinuhuli at ikinukulong para maalis sa landas. Sa esensya ay hawak at kontrolado nila ang buhay at kung paano nabubuhay ang mga maralita. Ito ang totoong problema - ang gobyerno at ang sistemang bulok. Ito ang lumilikha ng krimen at ng mga kriminal.

VI. Ugat ng Kahirapan, Bakit may Maralitang Lungsod?

Patuloy na iniluwal ang maralitang lungsod sa pamamagitan ng kawalan ng trabaho, ng barat na sahod, maliit na kita at mataas na presyo ng bilihin at kawalan ng batayang serbisyo.
Araw-araw ay nadaragdagan ang bilang ng maralitang lungsod. Mula sa mga magsasakang nilisan ang kanayunan para makipagsapalaran sa kalunsuran. Sanhi ito ng matinding problema ng kawalan ng lupang sakahan, barat na presyo ng ani, tuwirang walang batayang serbisyo at ang matinding militarisasyon. Parang daluyong ng Tsunami ang pagdami ng milyon-milyong nawawalan ng trabaho, pagsasara ng mga pabrika at negosyo na nilulumpo ng delubyong globalisasyon. Patuloy ang pagdami ng nagdarahop na komunidad na siyang tirahan ng mga maralitang lungsod - na ang bulto ay mga magsasaka at manggagawa. Nagsisiksikan sa mga barung-barong na tigib ng hapis at tuyot na pag-asa. Para sa kanila ang mabuhay ng isang araw ay tagumpay na. Bawal ang magkasakit, bawal ang magpahinga. Ang kalagayan ng mga maralitang lungsod ay laban ng mahirap at mayaman, laban ng masama at mabuti.

VII. Ano ang mga batayang problema ng maralitang lungsod?

Tatlo ang pangunahing problema at suliranin ng maralitang lungsod - ang kahirapan, ang kawalan ng katiyakan ng tirahan at batayang serbisyo, at ang kawalan ng demokratikong karapatan ng paglahok.

1. Matinding kahirapan - ito ang pangunahing problema at suliranin ng maralitang lungsod ang kawalan o kakulangan ng trabaho o pagkakakitaan, ang may trabaho ay sobrang barat ang sahod, kung may pinagkakakitaan ay maliit at hindi sapat para maabot ang walang tigil na pagtaas ng presyo ng mga bilihin, konsumo at serbisyo.

2. Pabahay/ Tirahan at kakulangan o tuwirang walang mga batayang serbisyong panlipunan - ang usapin sa pabahay ang pinakalitaw at mainit sa problema ng maralita, tampok dito ang karahasan ng demolisyon at sapilitang relokasyon sa malalayong lugar na kapus sa serbisyo at higit sa lahat tuyot sa kabuhayan.

3. Kawalan ng Demokrakikong Karapatan - ang patuloy na pag-iral ng mga batas at mga patakarang kadalasan ay pahirap at kontra maralita, walang tigil na kampanyang demolisyon para sapilitang itaboy ang mga maralita palabas sa kalunsuran sa malayong relokasyon, bagamat may mga probisyon ng karapatang pantao sa kasalukuyang Saligang Batas, gayon din sa iba't ibang pandaigdigang kasunduan, gaya ng UDHR, mga covenant, civil and political rights (CPR), economic, social and cultural rights (ESCR). Ang karapatan at tungkuling ito ay hindi binibigay at hindi ginagawa bagkus ay pakunwari. Maging sa iba't ibang antas ng hukuman ay kita ang “Double Standard” ng hustisya kung saan ang mga bulwagan ng hukuman ay di naiiba sa palengke ng Divisoria, kung saan ang paborableng desisyon ay nabibili ng highest bidder. Ito ang isang dahilan kung bakit patuloy ang impunity o paglabag sa pantaong karapatan ng maralita, hinuhuli, kinukulong o pinapatay, hindi sinasangguni sa anumang isinasagawang mga proyekto gayong sila ang tunay na nakakaalam ng kanilang kalagayan, pangangailangan at kakayahan.

VIII. Balangkas ng Mithiin at Paninindigan ng Maralitang Lungsod

Mithiin ng maralita ang isang lipunan na walang kahirapan, hindi iskwater sa sariling bayan, sa kalunsuran man o kanayunan, isang lipunang masagana, maunlad at may dignidad ang pamumuhay, nagtatamasa ng maayos at sapat na paninirahan, may tiyak na batayang serbisyo, ligtas na komunidad, may trabaho, sapat na sahod at kita, tuwiran ang pagsangkot sa lahat ng aspeto sa kanilang buhay mula sa pagpaplano, pagpapasya hanggang sa pagsasakatuparan, payak at simpleng mga pangangailangan ng maralita, ang magkaroon ng kapanatagan ng buhay. Ito ay ang katiyakan sa paninirahan, hindi titulo ng lupa ang kahulugan nito, kundi ang katiyakan na hindi sila MAPAPALAYAS sa kanilang tirahan nang sa gayun ay magkaroon ng pagkakataon na mapaunlad ang kanilang kabuhayan ng tuloy-tuloy, walang banta ng panganib ng DEMOLISYON.

Simple ang pangangailangan ng maralitang iskwater, ang magkaroon ng tunay na katiyakan sa paninirahan. Hindi titulo ng lupa ang kahulugan nito kundi katiyakan na hindi na sila mapapalayas sa kanilang tirahan at ng sa gayon ay mabigyan ng pagkakataon na mapaunlad ang kanilang kabuhayan ng tuluy-tuloy na walang banta ng panganib ng demolisyon.

Ang kaunlaran ay hindi lamang ang paggawa ng magandang plano, ang tama at dapat ay pagtitiyak na angkop at wasto na magagawa ang mga ito, dapat itong sukatin, ang kaunlaran para kanino at ano ang pakinabang, hindi monopolyo ng iilan. Dapat itong sukatin sa kaunlarang para kanino at sino ang makikinabang. Ang kaunlaran ay hindi lamang monopoly ng iilan. Hindi dapat na ialay ang maralita sa altar ng progreso at kapritso ng iilan.

Walang ibang higit na maghahangad ng kaunlaran, ng pagbabago sa buhay kundi ang mga kapuspalad na maralita. Ang bawat yugto ng aming buhay ang siyang ugat at puso ng pagkilos at pakikibaka upang magkaroon ng kaunlaran sa buhay, ang makaalis sa kahirapan at sa pagsasamantala, at magkaroon ng tiyak at maayos na tirahan, may makakain, damit at gamot pag nagkasakit, may serbisyong kailangan at malaya, at tuwirang paglahok sa mga paggawa ng batas at patakarang nakakaapekto sa aming buhay.

Bahagi sa aming pakikibaka ang ekolohiya't kalikasan sa layunin ng tunay at ganap na pagbabago ng lipunan, nang di mawalang saysay ang pakikibaka para sa kabuhayan, paninirahan, mga serbisyo, at karapatan. Kung ang ekolohiya at kalikasan ay salanta at wasak na, hindi na ito mapapakinabangan ng tao.

IX. Ang Alternatibong Adyenda ng Maralitang Lungsod Kaugnay sa Kaunlaran

Matiwasay at ganap na pag-unlad ng tao bilang tao. Ito ang tanging hangad at layunin ng maralita ng lungsod, makakamit lamang ito kapag napawi ang batayan ng pagkakaiba ng babae at lalaki, ng bata at matanda, ang pagkakamit sa pantay na karapatan sa lahat ng likas at likha.

Magaganap ito kung pantay ang katayuan ng mamamayan anuman ang kasarian, lahi, kulay ng balat, at paniniwala, at pinahahalagahan ang kalikasan at kilalanin ang karapatan ng tao para sa sapat na serbisyo.

Mangyayari ito saanmang sulok ng bansa at lupalop. Kung angkop, balansyado, koordinado at integrado at higit sa lahat ay makatao at makakalikasan ang pag-unlad, makakamit ito sa isang alternatibong lipunan, kung saan ang bawat tao ay pantay ang karapatan, walang pang-aapi at pagsasamantala, isang lipunang makatao.

Ang salalayan ng lipunang ito ay ang panlipunang paglikha, pangkonsumo, pag-aari ng gamit at pamamahagi ng produkto, pagpapasaya ng mamamayan, pagsanib ng produktibo at reproduktibong karapatan. Maisasabuhay ang tunay na halaga ng pagkatao ng walang pangamba, walang pagmamaliit o pananakit.

X. Hinggil sa Paninirahan, Pabahay at Serbisyo sa Alternatibong Lipunan (Kagyat na Reporma)

Hinggil sa kahirapan
1. Trabaho sa maralita at sapat na sahod.
2. Proteksyon sa mga pinagkakakitaan ng maralita, bilang mga Vendor, Driver at Domestic Helper.
3. Ibaba ang presyo ng mga bilihin, at mga serbisyo, tiyakin ito sa mga komunidad at relokasyon.
4. Subsidyo sa edukasyon para sa mga kabataan.
5. Proyekto ng pangkabuhayan at pondo para sa mga kabataan at kababaihan
6. Subsidyo para sa mga serbisyong pangkalusugan.

Hinggil sa paninirahan
1. Wakasan ang demolisyon
2. Moratorium sa mga bayarin sa iba't ibang mga proyektong pabahay sa maralita.
3. Reoryentasyon sa mga programa, proyekto at mga patakaran hinggil sa pabahay ng maralita.
4. Ipawalang bisa ang mga batas at kontra maralitang patakaran
5. Irebisa ang mga imprastrakturang proyekto na umapekto sa tirahan ng maralita at tiyaking garantisado ang “social cost” di lang project cost
6. Buwagin ang mga corporate at profit oriented na ahensiya sa pabahay.
7. Itayo ang Department of Public Housing para sa pagpapatupad ng public housing, bilang serbisyo sa pabahay.
8. Ipatupad ang onsite at incity na paninirahan para sa maralita at manggagawa.
9. Ipatupad ang urban land reform and housing.
10. I-channel ang 10% ng pambayad utang bilang pondo sa programang pabahay ng maralita.

Hinggil sa demokratikong karapatan ng paglahok
1. Igalang at kilalanin ang karapatan ng maralita sa lahat ng antas ng mga proyekto at programa na tuwirang umaapekto sa kanila.
2. Parusahan ang mga tauhan ng pamahalaan na sangkot sa paglabag sa karapatan ng maralita.
3. Tiyakin ang proteksyon sa mga kababaihan at kabataan.
4. Magkaroon ng mga programa at proyekto para sa pagtataas at pagpapaunlad ng kaisipan at kaalaman ng mga maralita.

XI. Paano Makakamit ang Alternatibong Adyenda ng Maralitang Lungsod

Hindi sa magdamag, hindi sa isang bigwas, daraan ito sa maraming proseso at hakbang, magsisimula ito sa maingat at masinop na pagsusuri sa kalagayan ng maralita. Malalim na pag-ugat sa usapin at mga kontradiksyon. Masinop na pagpaplano ng mga gawain, sa pag-oorganisa, pagmumulat at pagsasanay, sa pakikipagkapitbisig sa ibang sektor at pagpapalakas ng adbokasya sa hanay ng panggitnang pwersa at mahigpit na pagsubaybay sa pagpapatupad ng plano ng gawain.

Rekisitos dito ay ang sumusunod:
1. Pagtatayo ng malalakas na samahang maralita sa iba't ibang pormasyon upang bigkisin ang pagkakaisa at lakas ng kapangyarihang pampulitika.
2. Pagpapanday sa kakayahan at kasanayan ng mga maralita para sa pagpapasulpot ng mga tunay na mga lider maralita.
3. Itaas ang makauring kaisipan at pampulitikang kamalayan ng mga lider maralita
4. Tuloy-tuloy na pagkilos sa lahat ng usaping umaapekto sa maralita.
5. Palakasin, paunlarin ang pampinansya at lohistikang pangangailangan para sa pagsusulong ng iba't ibang gawain sa pag-oorganisa, pagmumulat at pagpapakilos.

Mula sa ganito ay mahihinang ang mahigpit na pagkakaisa at lakas ng maralita tungo sa pagkamit ng mapagpasyang kapangyarihan na lilikha ng pagbabago para sa pagkakamit ng alternatibong lipunan na walang mahirap, walang inaapi at walang pinagsasamantalahan.

Abril 30, 2011
Sa ika-6 na pang-rehiyong kongreso ng KPML

polyeto para sa Mayo Uno

P-NOY, KONTRA MANGGAGAWA!

TUTA NG KAPITALISTA!

Noong inagurasyon ni P-Noy, sinabi niya "pwede na muling mangarap" sa pamamagitan ng "tuwid na daan" ng kanyang administrasyon. Pero makalipas ang sampung buwan, kabaligtaran ang ginagawa niya.

Deklarasyon ng gera sa manggagawang Pilipino ang order ni P-Noy na legal at management prerogative nga ang spin-off sa PAL. Ang sabwatan nina P-Noy at Lucio Tan ay magtatanggal sa 2,600 na manggagawa sa PAL.

Ang desisyong ito ni P-Noy ay nagbigay ng lisensya sa lahat ng kapitalista na magtanggal ng manggagawa nang walang due process of law. Kahit mabuti kang manggagawa at walang kaso, kapag naisipan ng management na tanggalin ka, pwede na. Iyan ang bisa ng desisyon ni P-Noy. Tahasang nilabag ni P-Noy ang Saligang Batas na naggagarantiya sa karapatan sa seguridad sa trabaho.

Ito ang patunay na hindi tayong manggagawa ang boss ni P-Noy kundi si Lucio Tan at iba pang kapitalista. Ito ang patunay na ang uring kapitalista ang uring kinakatawan ng rehimeng Aquino.

Paso na ang moratorium na ibinigay ni P-Noy sa demolisyon ng bahay ng maralita. Kabi-kabila na ang demolisyon sa pamamagitan ng pagsunog sa mga komunidad ng maralitang manggagawa. Ang mga lupang gubyerno sa Quezon City na tinitirikan ng mga bahay ng maralitang manggagawa na ibinenta kina Lucio Tan, Augusto Ayala Zobel at iba pang mga lupa sa Metro Manila na binili ng mga kapitalista para sa ekspansyon ng kanilang naglalakihang negosyo ay sinusunog para mabilis at matipid na mapaalis ang mga nakatira. Wala silang pakialam kung saan titira ang mga makakaligtas sa sunog. Wala silang pakialam kung saan kukuha ng ikabubuhay ang mga nasunugan.

Ito ang patunay na hindi tayong mga maralita ang boss ni P-Noy kundi ang mga mayayamang gaya nina Henry Sy, Lucio Tan at Augusto Ayala Zobel.

Ang Philippines Development Plan (PDP) na nakabatay sa Public Private Partnership (PPP) ay kopya lamang sa programa ng nagdaang gubyerno na makakapitalista at makadayuhan - liberalisasyon ng kalakalan, deregulasyon ng merkado, pribatisasyon ng ari-ariang publiko at pleksibilisasyon ng paggawa na magpapalala ng kontraktwalisasyon na mag-aalis sa karapatang maregular sa trabaho, makapagtayo ng unyon at CBA at laganap na pagbaba ng sweldo. Wala na rin kontrol sa presyo ng mga batayang pangangailangan sa pamilihan dahil sa deregulasyon ng merkado.

Walang puknat ang pagtaas ng presyo ng mga bilihin. Maya't maya ang pagtaas ng presyo ng petrolyo. Mula Enero hanggang kasalukuyan, tumaas ang gasolina ng P13.50 per liter, ang krudo P12.50 per liter, at ang LPG ay P15.45 per kilo. Sumabay na rin ang bayarin sa serbisyo tulad ng tubig at kuryente maging ang pamasahe sa bus, taxi, jeep at toll fee at susunod na ang MRT at LRT.

Hinahayaan na lang ni P-Noy ang pagtaas ng presyo ng mga bilihin at petrolyo. Nagsisilbi pang tagapagtanggol ng mga dambuhalang kumpanya ng langis ang kanyang hepe sa Dept. of Energy.

Ito ang patunay na hindi tayong mamamayang Pilipino ang boss ni P-Noy kundi ang mga dambuhalang kapitalistang dayuhan.

Noong taong 2010, ayon mismo sa gubyerno, ang isang pamilya na may limang myembro ay nangangailangan ng P983.00 kada araw para lamang mabuhay. Ngayon, tinatayang aabutin na ito ng mahigit P1,000.00 kada araw. Subalit ang kasalukuyang sweldo ay nakapako na sa P404.00 kada araw sa NCR at mas mababa pa sa ibang rehiyon. Malayong-malayo para mabuhay ng disente ang manggagawa. Kumonti ang mabibili ng piso. Ayon din sa gubyerno, noong taong 2000, ang piso ay P1.00. Ngunit ngayong 2011, ang piso ay nagkakahalaga na lamang ng P0.60 sentimos.

Habang kapos ang sweldo ng mga manggagawa at bagsak ang kakayahang bumili nito, lumalangoy naman sa dagat ng tubo (profit) ang mga kapitalistang boss ni P-Noy. Ayon sa Forbes Magazine, ang top 1,000 corporation sa ating bansa ay lumobo ang tubo mula P116.4 bilyon noong 2001 tungo sa P416.7 bilyon noong 2008. Nagkamal ng malaking tubo ang uring kapitalista sa paghuthot nito sa lakas-paggawa ng manggagawang Pilipino.

Ngayong Mayo Uno, nagtatalo-talo pa ang mga boss ni P-Noy kasama ang Malakanyang kung magkano ang ibibigay na mumo o mismis sa nagpapakahirap nating manggagawa para sila magkamal ng super-yaman. Wala sa kanilang usapan kung paano mabibigyan ng sweldong makabubuhay ng pamilya ang manggagawang Pilipino ayon sa nakasulat sa Saligang Batas ng Pilipinas.

Muli, ito ang patunay na ang boss ni P-Noy ay hindi tayo kundi ang mga kapitalistang kauri niya.

Bola lang ang sinabi noon ni P-Noy na "pwede na muling mangarap". Isa itong mumurahing gimik sa halalan. Kahit hindi sabihin ni P-Noy, ang bawat isa sa atin ay may pangarap - disente't regular na trabaho, sapat na sweldo, disenteng tahanan, mapag-aral ang mga anak, may gagastusin sa oras na magkasakit at konting ipon kapag nagretiro na hindi umaasa sa limos ng gubyerno. Simpleng pangarap na imposibleng mangyari sa maka-kapitalistang administrasyon ni P-Noy.

Dahil sa mga patakaran at ginagawa ni P-Noy, ang ating simpleng pangarap ay mauuwi sa bangungot. Sapagkat ang mga akto at patakaran ni P-Noy ay ang tuwid na daan patungong impyerno.

Kamanggagawa at kababayan, iwaksi na ang ilusyong ang gubyernong maka-kapitalista ay kusang magbibigay ng ginhawa sa atin. Namnamin nating mabuti ang katotohanan na ang interes ng manggagawa ay salungat sa interes ng kapitalista. Ang pagbaba ng sweldo ay paglaki ng tubo ng kapitalista. Ang pagbaba ng badyet sa serbisyo sosyal ay paglaki ng pera at tubo para sa kapitalista. Ang pagbibigay ng lupang matitirahan ng maralita ay kabawasan sa ekspansyon ng negosyo at tubo ng kapitalista, ang pagtaas ng presyo at buwis ay pagbawi sa kakarampot na kinita ng manggagawa at paglaki ng tubo ng mga kapitalista. Ang sistemang kapitalismo ay walang puso. Hangad lang nito ang papalaki at papalaking tubo. Hindi para sa kabutihan ng manggagawa at mamamayan. At ang tagapagpatupad nito ay ang pangulo ng bansa.

Hanggang kailan tayo magtitiis sa ganitong papalalang kalagayan?

Tayo mismo anhg makapagbabago sa ating abang kalagayan, wala nang iba. Sa unang Mayo Uno ng rehimeng Aquino, salubungin natin siya ng malaki at pambansang kilos protesta. Kumilos tayo para sa pagbabago, para sa ating pangarap. Hindi natin papayagan ang ganitong kalagayan at hindi tayo dapat mag-ilusyon na kusang ipagkakaloob ang ating nga kahilingan. Kailangan nating kumilos, lumaban, palawakin ang pagkakaisa at paigtingin ang mga pakikibaka.

Halina't sama-sama nating gawing realidad ang ating mga pangarap.

BMP - PLM - PMT - SUPER - MELF - KPML - ZOTO

AMA - MP - MMVA - PK - KALAYAAN - SANLAKAS

Kapitalista ang Boss ni P-Noy, Di Tayong Maralita

KAPITALISTA ANG BOSS NI P-NOY

DI TAYONG MARALITA

Maraming sinabi si P-Noy sa kanyang inaugural speech. Ayon sa kanya, “Alam nating lahat ang pakiramdam na magkaroon ng pamahalaang bulag at bingi. Alam natin ang pakiramdam na mapagkaitan ng hustisya, na mabalewala ng mga taong pinagkatiwalaan at inatasan nating maging ating tagapagtanggol.” At itinanong pa niya, “Saan ba nakasulat na kailangang puro pagtitiis ang tadhana ng Pilipino?” Magagandang pananalita mula sa isang kapitalista-asenderong uri, na di nakaranas ng demolisyon o ng anumang paghihirap ng dukha.

Nakalimutan na niya ang kanyang pangakong “tirahan sa loob ng mga ligtas na komunidad”. Sinabi pa niyang “Papaigtingin namin ang proseso ng konsultasyon at pag-uulat sa taumbayan” ngunit nasaan na ang mga prosesong ito? Sunud-sunod ang demolisyon, sinunog ang bahay ng mga maralita, at di na pinayagang makabalik ang mga maralita sa lugar kung saan sila nasunugan. Nagkaroon nga ng moratoryum pero tatlong buwan lamang, di sapat para sa maralitang nais mabuhay ng marangal. Para matiyak ang paglawak ng negosyo ng mga hinayupak na kapitalista, sinusunog ang bahay ng mga maralita para mapabilis na mapalayas ang mga maralita sa matipid na paraan. Wala silang pakialam sa buhay at kung saan tutuloy ang mga maralitang nasunugan.

Sabi pa ni P-Noy sa kanyang inaugural speech, “Hindi kami magiging sanhi ng inyong pasakit at perwisyo.” Kung ganuon pala, bakit patuloy ang pagtaas ng presyo ng pangunahing mga bilihin, tulad ng bigas, isda, karne at gulay? Maya't maya ang pagtaas ng presyo ng petrolyo. Mula Enero hanggang kasalukuyan, tumaas ang gasolina ng P13.50 per liter, ang krudo P12.50 per liter, at ang LPG ay P15.45 per kilo. Nagmahal na rin ang pamasahe sa jeep, bus at taxi, pati na presyo ng kuryente at tubig. Noong ngang 2010, nasa P983.00 na ang living wage bawat araw para mabuhay ang isang pamilyang may limang myembro. Pero ngayon, tinatayang higit na itong P1,000 bawat araw.

Ngunit ang matindi sa kanyang sinabi, “Gagawin nating kaaya-aya sa negosyante ang ating bansa.” Kaya pala nang kanyang sinabing “Kayo ang boss ko, kaya’t hindi maaaring hindi ako makinig sa mga utos ninyo”, sinasabihan pala niya’y sina Lucio Tan, Henry Sy, mga Zobel, Ayala, Lopezes, at iba pang kapitalista. Kaya pala ang kanyang programa ay Public Private Partnership (PPP) na sa tunay na kahulugan ay Pagpapaalipin ng Pilipino sa mga Pusakal na kapitalista.

Walang gulugod si P-Noy. Sa isang balita nga sa GMA News ay ganito ang pamagat, “Aquino admits he can't act on wage hike.” Wala siyang magawa upang mapataas ang sahod ng manggagawa, tiyak ayaw ng mga boss niyang kapitalista. Hindi lang sa sahod, pati sa iba pang isyu’y wala siyang magawa. Wala siyang magawa sa pagtaas ng presyo ng petrolyo, at mga pangunahing bilihin, anong gagawin sa mga dinemolis, nasunugan, laganap na kagutuman, kawalan ng trabaho, salot na kontraktwalisasyon, sa pagpapayaman ng mga heneral, sa balasubas na Ombudsman, at marami pang iba. Wala siyang magawa kundi tumingala sa langit at magbilang ng bituin.

Kaya mga kapwa maralita, wala tayong maaasahan kay Pangulong Aquino. Tulad ng kanyang pagtingala sa langit sa tuwina upang kunsultahin ang mga bituin, wala tayong aasahan sa isang pangulong walang gulugod para sa maralita. Etsapwera tayong maralita sa pangulong maka-kapitalista. Ang kanyang “tayo na sa tuwid na landas” ay tuwid na landas patungong impyerno, ang tuwid na landas ng imperyo ng kapitalismo. Ang dapat sa kanya’y palitan na ng tuluyan!

Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod (KPML)

Zone One Tondo Organization (ZOTO)

Piglas-Kabataan (PK)

May 1, 2011

PR - Kilos-Protesta sa Balintawak Market

PRESS RELEASE

Abril 19, 2011

Kilos Protesta ng Maralita sa Balintawak Market

PROTESTA LABAN SA PAGTAAS NG PRESYO

NG PANGUNAHING MGA BILIHIN,

ISINAGAWA NG MGA MARALITA

Nagsagawa kaninang umaga (7am-9am) ng kilos-protesta sa Balintawak Market ang mga kasapi ng Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod (KPML) upang tuligsain ang pamahalaang Aquino dahil sa sunud-sunod na pagtaas ng presyo ng mga pangunahing bilihin, tulad ng bigas, pagkain, pamasahe, langis, at iba pa, na hindi magawan ng agarang solusyong maibaba ng pamahalaan ang presyo. Sa pamamagitan ng pabitin, isinabit ng mga maralita ang iba't ibang uri ng pangangailangan na pilit inaabot ng maralita ngunit hindi nila maabot dahil sa taas ng presyo nito. May nakamaskara naman ng mukha ng Pangulo na may nakasulat sa ibaba nito, “Kapitalista ang BOSS ko!” Tinapos ng mga maralita ang kanilang kilos-protesta sa pamamagitan ng paghiga sa kalsada bilang tanda ng kanilang pagkadismaya sa pamahalaang Aquino.

Noong Miyerkules, sa pahayag ni Pangulong Benigno Aquino III sa mga reporter sa panayam sa Department of Budget and Management, sinabi niyang inaatasan na niya ang kanyang gabinete na pag-aralan ang pagtaas ng presyo ng pangunahing mga bilihin upang agarang malutas ang problemang ito. Ayon pa sa pangulo, lahat naman ay napapag-aralan, tulad ng pagtaas ng sahod, pagkontrol sa presyo at pagbawas sa value added tax. Ngunit sa kasamaang palad, inamin din ni P-Noy sa ibang panayam sa telebisyon na wala siyang magagawa sa pagtaas ng sahod dahil bahala ang batas ng merkado dito.

Dito pa lang ay nakita na ng maralita na hindi lang sa sahod, kundi sa marami pang bagay na wala siyang magawa – pagtaas ng presyo ng langis at pangunahing mga bilihin tulad ng bigas, karne at gulay, ang isyu ng pagsunog sa mga komunidad ng maralitang may banta ng demolisyon, ang mga pabaon ng mga heneral na nagreretiro, ang korupsyon, ang salot na kontraktwaslisasyon, ang kawalan ng trabaho, at marami pang iba. Nais na lang niyang tumingala sa langit at magbilang ng bituin kaysa resolbahin ang kahirapan.

Ayon kay Allan Dela Cruz, pangkalahatang kalihim ng KPML, "Nais ng Pangulong tumungo sa tuwid na daan, ngunit ang tinutungo niya'y tuwid na daan patungong impyerno. Ang nangyayaring krisis ngayon ay dagdag na dagok sa dati nang kinakawawang maralita. Patunay lamang na ang gobyerno ni P-Noy ay hindi para sa taumbayan, kundi para sa kanyang tunay na BOSS – ang mga kapitalista."

Idinagdag naman ni Kokoy Gan, PRO ng KPML, "Kung ang mga maralita nga ang tunay na BOSS ni P-Noy, at hindi BUSABOS, inaatasan ng mga maralita ang pangulo na magbigay ng trabaho para sa lahat ng maralita, maayos na pabahay, ibasura ang oil deregulation law, tanggalin ang salot na iskemang kontraktwalisasyon, libreng edukasyon para sa lahat ng kabataan, pawiin ang child labor, ibaba ang presyo ng pangunahing mga bilihin at itaas ang sahod ng mga manggagawa."

Sa pagtatapos ng pagkilos sa araw na ito, nagkaisa ang mga kasapian ng KPML na sa Mayo Uno, sasama sila sa paglabas sa lansangan ng mga manggagawa bilang pakikiisa sa kanilang kauri sa paggunita nito sa Pandaigdigang Araw ng Paggawa.

10M Lagda laban sa Pagmimina sa Palawan

KPML, NAKIBAHAGI SA 10M SIGNATURE CAMPAIGN LABAN SA PAGMIMINA SA PALAWAN

Nakiisa ang KPML, ZOTO at PK, sa malawakang 10M signature campaign laban sa pagmimina sa Palawan. Inimbitahan sila ng Alyansa Tigil Mina (ATM), isang malaking pederasyon ng mga makakalikasang samahan, upang makibahagi sa panawagan ng ABS-CBN Foundation, Inc. (AFI) para sa anti-mining campaign nito sa Palawan. Ang nagtulak sa kampanyang ito ay ang pagkapaslang sa broadcaster na si Gerry Ortega na kilalang anti-mining campaigner sa Palawan at kaibigan ni Gina Lopez ng AFI.

Ang Palawan ay may 17 key biodiversity sites, na ibig sabihin, bahagi ito ng 70% biodiversity sites sa mundo na mahalaga para manatiling buhay ang ating daigdig. Narito rin sa Palawan ang 2 UNESCO World Heritage Sites (ang Puerto Princesa Subterranean River Natural Park at angTubbataha National Marine Park) at may 8 lugar na idineklarang protected sites. Ayon kay Mayor Hagedorn, ang Palawan ay makitid at manipis na ang lupang pang-ibabaw kaya madali na itong gumuho. Ikalawa, meron ding batas na nagpoprotekta sa Palawan, ito ang Republic Act (RA) No. 7611 o ang "Strategic Environmental Plan (SEP) for Palawan Act".

Idinedeklara ng batas na ito na polisiya ng estado na protektahan, paunlarin at pangalagaan ang likas na yaman ng bansa sa pamamagitan ng pagsuporta sa pagpapatupad ng mga plano, programa at proyektong binalangkas upang mapanatili at mapaganda ang kapaligiran habang itaguyod ang sosyo-ekonomikong layunin. Ipinatutupad nito ang isang graded system ng pagprotekta at pangangasiwa sa pagsulong ng lalawigan ng Palawan. Pangunahin na rito ang mga lupang katutubo, kagubatan, minagan, sakahan, maliliit na pulo, bakawan, bahura (coral reefs), seagrass beds, at karagatan.

Napakalayo ng Palawan sa mga maralita dito sa Metro Manila, ngunit nauugnay pa rin tayo rito, dahil sa Palawan nanggagaling ang halos 50% ng mga pagkaing binibili natin sa palengke. Ang ating partisipasyon upang matigil ang pagmimina at pakikiisa sa signature campaign ay pakikiisa natin upang maghilom ang sugat ng kalikasan dulot ng walang habas na pagmimina sa lugar, pagkat di naman umunlad o naging bahagi ng progreso ang mga katutubong naninirahan sa mga lugar na ito.