Sabwatang Meralco at ERC, kinundena ng militante, Karabana ng protesta, inilunsad

JOINT PRESS RELEASE

09 December 2013

Contact person:

Anthony Barnedo - KPML-NCRR, Secretary-General

0949-7518792

Sabwatang Meralco at ERC, kinundena ng militante

Karabana ng protesta, inilunsad

NANGALSADA ulit ang militanteng Bukluran ng Manggagawang Pilipino (BMP) at Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML) para igiit na ang napipintong pagtaas ng singgil sa kuryente ng P4.15/kWh ng kumpanyang Meralco ay isang ‘di makatwirang pabigat lamang sa mga kababayan nating hindi pa nakakabawi sa mga trahedya’t kalamidad na tumama sa bansa ngayong taon. 

“Habang walang signipikanteng dagdag umento at talamak pa rin ang kontrakwal na trabaho, dati nang kalunos-lunos ang kalagayan ng mga manggagawa at kapag natupad pa ang panibagong pabigat ng Meralco, ultimong ang kaprasong pang-Noche Buena ng aming pamilya ay kukunin pa nila para lang pagbigyan ang kanilang walang katapusang kasibaan sa tubo. Ang patuloy na paglala ng kalagayan ay magtutulak sa mga obrero sa desperasyon at sa huli’y sa rebelyon,” sabi ni Gie Relova, lider ng BMP 

Naglunsad ng isang karabana ng protesta ang mga nasabing grupo kung saan ay isa-isa nilang niralihan ang mga sangay ng Meralco sa mga lungsod ng Kaloocan, Quezon at Maynila. Dumulo ang protesta sa tanggapan ng Energy Regulatory Commission (ERC) sa lungsod ng Pasig, kung saan naganap ang deliberasyon ng Komisyon sa petisyon ng Meralco sa dagdag singil. 

Nagsalitan ang mga tagapagsalita ng BMP at KPML sa pagkundena sa Meralco at ERC. Giit nila, magkakutsaba ang pribadong kumpanya at ahensya ng gobyerno sa dagdag pahirap na P4.15/kWh.

“Kahit minsan, mula nang isinilang ang ERC ay hindi pa ito nagsilbi sa interes ng nakararaming naghihirap. Isang tuod ang ahensyang ito na ang tanging silbi ay makapanlinlang at palabasin na may ginagawa ang gubyerno para isulong ang kapakanan ng mamamayan,” dagdag ni Relova.

Ang ERC ay inanak ng pagsasabatas ng Electricity Power Industry Reform Act noong 1999 para garantiyahan ang malinaw at makatwirang presyo ng kuryente sa isang malaya at patas na kumpetisyon at may pananagutan sa publiko. Bahagi rin ng mandato nito ang pagtatatag ng isang malakas at independyenteng kapulungan na magsasaayos at magsisistemisa para sa proteksyon ng mga gumagamit ng kuryente. 

“Ang Malakanyang at Kagawaran ng Enerhiya ay hindi rin ligtas sa kritisismo. Umaasta lamang sila na ginagawa nila ang lahat para sa mamamayan ngunit ang katotohana’y puro apila lang sa management ng Meralco ang kanilang nagawa. Kung talagang sinsero ang gobyernong ito na protektahan ang interes ng nakararami, dapat suspendihin muna nito ang VAT sa kuryente hanggang sa mag-normal ulit ang operasyon ng Malampaya para mabawasan man lang ang impak sa mamamayan ng panibagong dagdag singgil,” panukala ni Relova. 

Samantala, hiniling sa gobyerno ni Anthony Barnedo, tagapagsalita ng KPML, ang buong kalagayan at lubos na paggamit ng pondong Malampaya matapos ideklara ng Korte Suprema na ang pondo’y eksklusibo para sa elektripikasyon.

“Kailangang ipatupad ang desisyon ng Korte Suprema hanggang sa huling letra nito. Ang kinita ng gobyerno sa Malampaya ang dapat gamitin para sa rehabilitasyon ng mga planta at kawad ng kuryente na nasira ng bagyong Yolanda at hindi dapat magmula sa bulsa ng mga tumatangkilik sa Meralco,” sabi ni Barnedo.###

Militants hits Meralco and ERC collusion, Protest Caravan Launched

JOINT PRESS RELEASE

09 December 2013

Militants hits Meralco and ERC collusion,

Protest Caravan Launched

MILITANTS belonging to Bukluran ng Manggagawang Pilipino (BMP) and Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML) once again took to the streets to reiterate that the P4.15/kwh increase in electricity rates of power firm Meralco is an unjust burden to millions of Filipinos who have not yet recuperated from the calamities that hit the country in the past months.

“With no significant wage increase since 2010 and only contractual jobs available, the living conditions of workers are already wretched as it is. Once implemented, Meralco and the power producers shall only rob our families’ meager budget for noche buena just to satisfy their insatiable appetite for profit. Exacerbating our situation will only push the workers to desperation and eventually revolt,” said BMP leader, Gie Relova.

The groups held a protest caravan and held protests at Meralco branches in Caloocan City, Quezon City and Manila. The protest caravan culminated at the office of the Energy Regulatory Commission (ERC) in Pasig City, in time for the deliberations of the commission on the Meralco rate hike petition.

The BMP and KPML speakers took turns in lambasting both Meralco and the ERC, in what they claimed was collusion between a power distribution monopoly and the agency tasked to “regulate” electricity prices in an already deregulated power industry.

Relova pointed out that, “Not even once since its onset did the ERC favor the interests of the people over the vulture-like Meralco. This agency is as lame as a duck, designed to deceive and provide the notion that the government is working for the electricity consumers’ welfare”.

The ERC was created upon the enactment of the Electricity Power Industry Reform Act in 1999 to ensure transparent and reasonable prices of electricity in a regime of free and fair competition and full public accountability. Also part of its mandate is to establish a strong and purely independent regulatory body and system to ensure consumer protection.

“Malacanang and the Department of Energy cannot claim impartiality and act as if they have done anything and everything when all they have done is appeal to the management of Meralco by pathetically citing its corporate social responsibility. If the national government is truly sincere in protecting the interests of the multitude, then it should suspend the collection of value-added tax (VAT) pending the normalization of the operations at the Malampaya gas field to decrease the hike’s impacts,” Relova proposed.

Meanwhile KPML spokesperson Anthony Barnedo demanded from government authorities the full disclosure and utilization of the Malampaya funds since the Supreme Court (SC) recently decreed that its sole purpose was for the electrification of the countryside.

“The SC decision must be implemented to the letter. The revenues sourced from the Malampaya gas field must be utilized for the rehabilitation of the power plants and transmission lines struck by Yolanda and not from the pockets of the Meralco consumers,” Barnedo asserted.###

Contact person:

Anthony Barnedo - KPML-NCRR, Secretary-General

0949-7518792

Mensahe sa ika-150 Kaarawan ni Gat Andres Bonifacio

Sa ika-150 taon ng kapanganakan ni Gat Andres Bonifacio:

MAY PAG-ASA

Laban sa Inutil na Pangulo at Palpak na Elitistang Gobyerno

MAYPAG-ASA. Ito ang alyas o koda noon ni Andres Bonifacio, supremo ng Katipunan at lider-manggagawang namuno sa laban ng bayan sa kolonyalismong Espanyol. 

Isa’t kalahating siglo na mula nang isilang si “Maypag-asa” – ang dapat tanghaling unang pangulo ng republika ng Pilipinas. Ngunit napapanahon pa ring tanungin ng bawat Pilipino: “May pag-asa pa ba ang ating Inang Bayan”? 

Makabuluhan ang tanong na ito laluna sa panahong tayo ay humaharap sa kaliwa’t kanang mga pagsubok bunga ng kalamidad at mga kontrobersyang pampulitika. Laluna sa yugtong ito na tila nalulukuban ang buong bansa ng kawalang pag-asa.

Tahasan nating idinedeklara: “May pag-asa pa!” Subalit hindi ito grasyang magmumula “sa itaas”. Hindi ito manggagaling sa mga elitistang may-kontrol sa ating ekonomiya’t pulitika. Hindi magsisimula sa matataas na mga opisyal ng gobyerno na sinasamantala ang mismong kahirapan at pagdarahop ng masang Pilipino. 

Bakit? Dahil sa sumusunod na kadahilanan:

Ang gobyernong ito ay para sa mababang pasahod. Tuwi-tuwinang sagot ng rehimeng Aquino sa ating kahilingan para sa dagdag na sahod ay ang pagsasara ng mga pabrika at pagbabawas ng mga trabahador. Imbes na sundin ang Konstitusyunal na probisyon ukol sa living wage (o sahod na makabubuhay ng pamilya), ang gobyerno mismo ang tumatayong tagapagsalita ng blakmeyl ng mga kapitlalista para manatili ang mababang pasahod. Sa Enero 2014, itataas pa nito ang kaltas para sa Social Security System at Philhealth. Liliit lalo ang take-home pay ng mga manggagawa! Ang Wage Order 18 ang pinakamaliit na kautusan sa buong kasaysayan ng NCR wage board.

Ang gobyernong Aquino ay para sa kontraktwalisasyon. Sa kaso ng kontraktwalisasyon sa Philippine Airlines nang tangkain ni Lucio Tan (dating may-ari ng PAL) na alisin ang mga regular at palitan sila ng mga kontraktwal na empleyado sa pamamagitan ng outsourcing ng ilang departamento ng kompanya, kumampi ang Malakanyang sa katuwiran ni Tan. Gumawa ito ng bagong kategoryang “core” at “non-core” na hindi nakasaad sa Labor Code.

Ang gobyernong Aquino ay para sa demolisyon ng komunidad ng mga maralita. Walang habas ang demolisyon sa mga “informal settlers” sa mga punong lungsod. Diumano, ito ay para daw iligtas sila sa mga “danger zone”. Subalit mas masahol naman ang kanilang nililipatan sa mga relokasyon sapagkat bukod sa wala o kulang sa batayang mga serbisyo ay malayo pa sa kanilang mga trabaho. Ang mas hinahabol ng gobyerno ay pagwawalis sa mga maralita upang tumaas ang land value sa lungsod para sa mga real estate developer gaya nina Henry Sy, Zobel de Ayala, mga Gokongwei, Lucio Tan at Andrew Tan. 

Ang gobyernong Aquino ay para sa mataas na presyo ng langis. Nang uminit ang protesta laban sa oil deregulation kasabay ng pagsirit ng presyo ng krudo sa $100 kada bariles noong 2012, nagpatawag ng rebyu ang Department of Energy. Pero imbes na aralin kung paano manunumbalik sa “regulated oil industry”, tutuklasin pa raw ang epekto ng deregulasyon sa presyo ng langis. Bagamat maliwanag pa sa sikat ng araw na ang kawalang kontrol sa presyo ang siyang dahilan ng walang tigil na pagtaas sa presyo ng produktong petrolyo! Ang totoo, mas pinapaboran ng gobyerno ang mahal na presyo ng langis sapagkat mas tumataas din ang kanilang nakokolektang VAT bunga ng pagtaas nito! 

Ang gobyernong Aquino ay para sa mataas na singil sa serbisyo publiko. Hindi pinipigilan ang pribatisasyon ng mga dating sineserbisyo ng gobyerno gaya ng kalusugan, edukasyon, pabahay, pangmasang transportasyon gaya ng tren, atbp. Pinalitan lamang ng pangalan – tinaguriang private-public partnership (PPP) – ngunit iisa ang resulta: pagtutubuan ng mga kapitalista ang serbisyong panlipunan. Ilang halimbawa ng epekto nito ay ang napipintong pagtaas sa pasahe ng LRT at MRT, pagtataas sa toll fee sa NLEX, SLEX at iba pang tollway, at pagsasapribado ng mga pampublikong ospital.

Ang gobyernong Aquino ay para sa malalaking kapitalista. Sa nakaraang SONA, ipinagmalaki ni Noynoy ang “inclusive growth”. Aniya ang nais raw ng rehimen ay pag-unlad na para sa lahat ng Pilipino. Subalit sino lamang ang nakinabang sa ipinagmamalaking GNP/GDP growth? Ang pinakamayamang 40 pamilya na lumago ang yaman ng 37.9% noong 2011. 

Ang gobyernong Aquino ay para sa political dynasty. Ang mismong pangulo ay nagmula sa pampulitikang angkan. Ito ang mga pamilyang nagpapasasa sa kaban ng bayan at hindi inuuna ang kapakanan ng nakararami at ang totoong pambansang pag-unlad. Hanggang ngayon, hindi pa rin naisasabatas ang enabling law sa Konstitusyonal na probisyon laban sa mga political dynasty. 

Ang gobyernong Aquino ay para sa pork barrel. Naluklok sa poder si Noynoy at partido Liberal sa islogang “kung walang korap, walang mahirap” at “daang matuwid”. Pero hindi niya tinanggal (bagkus ay dinoble pa nga!) ang PDAF ng mambabatas na matagal nang pinupuna bilang isa sa mga mekanismo ng korapsyon sa bansa. Bukod sa PDAF, mayroong P1.3 Trilyon na presidential pork na ginagamit – hindi sa lahatang-panig na pag-unlad – kundi sa pagpapanatili ng “utang na loob” ng mga lokal na opisyal at kanilang mga botante. 

AT HIGIT SA LAHAT, ang gobyernong Aquino ay palpak sa pagtulong sa mga nasalanta ng kalamidad. Ang sunod-sunod na kalamidad sa Visayas – mula sa lindol hanggang sa kamakailan lang na bagyong Yolanda – ang nagbulgar sa kapalpakan ng elitistang paghahari. Lumipas muna ang isang linggo bago opisyal na nasimulan ang pag-ayuda ng gobyerno sa Leyte’t Samar, partikular sa Tacloban. Ito ang INUTIL na administrasyong mas inuuna ang imahe bago ang pagtulong sa taumbayan. Hanggang ngayon, maraming lugar pa rin ang hindi nakakatanggap ng tulong mula sa gobyerno. 

Kung wala sa inutil na pangulo at elitistang gobyerno, nasaan matatagpuan ang pag-asa ng bayan? Nasa taumbayan mismo. Nasa ating sama-samang pagkilos. Nasa ating kapatiran at pagdadamayan. Nasa ating pagkakaisa’t paglaban. Makikita ito sa pagtulong ng milyon-milyong ordinaryong mamamayang hindi na naghintay sa anumang anunsyo ng gobyerno ngunit agad na tumulong sa mga nasalanta ng nakaraang mga sakuna. 

Mas pa, sapagkat ang sama-samang pagkilos “mula sa ibaba” ay nagkamit, kamakailan lang, ng sumusunod na mga tagumpay: 

Una, ang pagdeklara ng Korte Suprema na labag sa Konstitusyon ang PDAF ng mga mambabatas at iligal ang lump-sum appropriation sa pondo ng gobyerno at absolutong kontrol ng Malakanyang sa paggamit nito ng Malampaya fund (na dapat ay inilalaan sa paglikha ng enerhiya at elektripikasyon ng bansa). Hindi pa nagtatapos ang laban. Tinanggal lamang ang “pork barrel” ng mga mambabatas ngunit nananatili ng presidential pork. Hindi pa rin nailalagay ang partisipasyon ng taumbayan sa pagbabadyet ng gobyerno. Ganunpaman, makasaysayan ang naging hatol ng Korte. Maari na itong gawing batayan sa lahat ng susunod na kaso tungkol sa kabuuang “pork barrel”. Ito ang bunga ng tuloy-tuloy na pagkilos ng taumbayan na nasimulan sa Million People March sa Luneta noong Agosto 26.

Ikalawa, ang pagbabalik sa mga tinanggal bilang regular ng mga empleyado ng Philippine Airlines, sa pamumuno ng PALEA. Palagiang kinampihan ng gobyerno – mula sa Malakanyang hanggang sa Court of Appeals – ang outsourcing ni Lucio Tan para mapalitan ng mga kaswal ang mga regular at durugin ang unyong PALEA. Sa loob ng dalawang taon, lumaban ang unyon – sa tulong at suporta ng kilusang mamamayan at kilusang paggawa. Nang ibenta ang PAL sa San Miguel group, unang pumostura laban sa reinstatement ang bagong management. Subalit hindi natinag ang unyon bagamat umabot na ng dalawang taon mula nang i-lockout ni Lucio Tan ang PAL. Noong Nobyembre 16, dahil sa pangangailangan din ng PAL ng mga manggagawang mas may kasanayan sa trabaho, pumayag ang bagong may-ari na bumalik bilang regular ang mga kasapi ng PALEA.

Mga kababayan! May pag-asa pa. Ang ating katubusan ay nasa ating mga kamay. Sa sama-samang pagkilos, naging iligal ang PDAF at nakabalik ang PALEA. Sa pagkakaisa’t pakikibaka, may lakas at tagumpay ang mamamayang Pilipino. 

Mga kamanggagawa! Si Gat Andres ay manggagawa. Gaya rin nating sahurang alipin. Subalit pinangibabawan niya ang kahirapan. Nagkusang mag-aral at magtiyaga. Inisip ang kapakanan ng buong bayan, hindi lang ng sarili o sariling pamilya. Hanggang sa naging lider ng bayan. Sa okasyong ito ng ika-150 taon ng kapanganakan ni Bonifacio, tanggapin natin ang tungkuling pangunahan ang laban ng bayan sa elitista’t trapong paghahari. Higit sa anumang sektor sa lipunan, ang nagkakaisang pagkilos ng manggagawa, ng milyon-milyong walang pag-aari kundi ang kanilang lakas, talino at oras – ang siyang tunay na pag-asa ng bayan. Palpak na gobyerno, inutil na pangulo, itakwil! 

BMP–PLM–SANLAKAS-KPML

Nobyembre 30, 2013

Philippines' Urban Poor Commemorates International Street Vendors Day

Press Statement
From: Anthony Barnedo, Secretary General, KPML-NCRR
09497518792

November 14, 2013

PHILIPPINES' URBAN POOR COMMEMORATES INTERNATIONAL STREET VENDORS DAY

The Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lunsod - National Capital Region-Rizal chapter (KPML-NCRR) or Congress of Unity of the Urban declared our solidarity to all vendors from our country, Philippines, and other parts of the world in commemorating the International Street Vendors Day every November 14. 

On November 14, 2012, during the 10th year anniversary of StreetNet International, a global collective of street vendor organizations working in Latin America, Africa and Asia, they unanimously declared every November 14 as the International Street Vendors Day. StreetNet was founded in Durban, South Africa, in November 14, 2002.

Here in the streets of major cities, most especially in Metro Manila, street vendors can be seen in populated places. In our case, most of our members are vendors who live through their own means without help from the government. Because of poverty, they live in selling many tyoes of items to augment their need for a day. Some say, vendors are "isang kahig, isang tuka" (like a rooster, one worm in every scratch at the soil), which means they will not eat for a day if they don't work for a day. That's why vendors sold in the streets foods like fried squidballs, fishballs, barbecue, penoy, balut, pusit, taho, palamig, and many others. Many people buy street foods because of cheaper price and ready to eat. Vendors also sell cheap things like belt for P20, and other paraphernalia. Some vendors sell newspapers and cigarettes during traffic at Manila streets. People can buy fresh fish, dried fish (tuyo), banana such as saba, lakatan and latundan, fruits like lansones, mangoes, oranges, apples, mani or peanuts, corn, household/kitchen wares, and different kind of tools.

But vendors are not safe. Eleven years ago, vendors are in the limelight, always in the front pages of newspapers. It is because the Metropolitan Manila Development Authority (MMDA), through its Chairman, Bayani Fernando, declared war on vendors. Fernando even said that vendors who will fight back will be arrested (Phil. Daily Inquirer, Augsut 27, 2002, page A21). He even told his men to burn confiscated goods from the vendors so they cannot go back to streets again. That's why vendors called him a Hitler.

But when Fernando was gone from the MMDA because he ran as vice president during the 2010 national election, the vendors still is not safe. The vendors continued to be harassed by the authorities. But vendors continue to sell and organized themselves to protect their livelihood. They even have to pay protection money to some crooks in the government. Somehow, street vendors continue to contribute to urban economy through goods in cheaper prices, because the government itself cannot give jobs to them. Street vendors give an important service to the poor.

Vendors have a right to their livelihood and earn their living, as written at the Universal Declaration of Human Rights and the International Covenant for Economic, Social and Cultural Rights. And to guarantee that vendors rights are respected, there should be an ordinance or a law, perhaps a Magna Carta for Vendors, to protect them from harassment. 

In the second year of celebrating the International Street Vendors Day, we look forward for the street vendors rights be recognized and respected.

Maralitang Lungsod, Ginunita ang International Street Vendors Day

Press Statement
Nobyembre 14, 2013

Mula kay Anthony Barnedo, Pangkalahatang Kalihim, KPML-NCRR
09497518792

MARALITANG LUNSOD, GINUNITA ANG INTERNATIONAL STREET VENDORS DAY

Ginugunita ng Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lunsod - National Capital Region chapter (KPML-NCRR) ang International Street Vendors Day (Pandaigdigang Araw ng Maliliit na Manininda) tuwing Nobyembre 14. 

Ito ang ikalawang taon ng paggunita sa araw na ito. Sinimulan noong Nobyembre 14, 2012 ng grupong StreetNet, isang pandaigdigang samahan ng mga manininda sa lansangan 

Karamihan o mayorya ng aming kasapian ay nabubuhay sa sariling sikap upang hindi magutom ang kanilang pamilya sa pamamagitan ng pagtitinda kahit walang tulong sa pamahalaan. Dahil sa kahirapan, dumidiskarte sila sa pamamagitan ng pagbebenta ng kung anu-anong mapapakinabangang produkto at pagkain, tulad ng pagbebenta ng balut, sigarilyo, kakanin, at iba pa sa bangketa sa pag-asang sa pamamagitan nito ay makakain ang kanilang pamilya. Karamihan ng mga vendor ay isang kahig, isang tuka, na kung hindi sila didiskarte sa isang araw ay tiyak na gutom ang aabutin ng kanilang pamilya. Nariyang magbensta sila sa lansangan ng bola-bola, barbeque, adidas o paa ng manok, betamax o dugo, penoy, balut, pusit, taho, palamig, at iba pa. Sa Metro Manila pa lang, mahigit kalahati ng populasyon ang bumibili ng bangketa dahil mas mura, tingi, at madaling kainin. May mga nagbebenta rin ng kung anu-ano sa bangketa tulad ng sinturon, pantanggal ng tutuli, tawas, at meron ding nagtitinda ng tuyo, tinapa, saging na saba, lakatan at latundan, at mga prutas tulad ng lansones, mangga, mani, at iba pa. Karamihan sa kanila ay may sariling kariton o lagayan ng panindang may gulong. Ang iba naman ay wala at kailangan lang buhatin.

Ngunit ang mga vendor na ito ay hindi ligtas. Dumating pa nga ang panahong pinaghuhuli sila ng maykapangyarihan, partikular ang Metro Manila Development Authority (MMDA) noong panahon ng dating chairman nito na si Bayani Fernando, kung saan ang mga nakukumpiskang paninda ng mga vendor ay sinusunog upang hindi na raw ang mga ito makapagtindang muli sa bangketa.

Ngunit nang mawala si Fernando sa MMDA, patuloy pa rin ang kahirapan ng mga vendor, dahil na rin sa pangongotong sa kanila kapalit umano ng proteksyon. Nais ng mga vendor magtinda dahil ang trabahong ito'y marangal. Ito'y diskarte nila sa buhay dahil hindi naman sila makapasok sa mga kumpanya o opisina dahil kulang sa kwalipikasyon. At para hindi magutom ay gumagawa sila ng paraan upang mabuhay. Ang mga vendor ay nabubuhay sa pagbabakasakali, bakasakaling mabili sa mataong bangketa ang kanilang paninda upang may maipakain sila sa kanilang pamilya.

Karapatan ng mga vendor ang mabuhay, kahit sa pagtitinda lamang. Nakasulat ang mga karapatang ito sa Pandaigdigang Pahayag ng Karapatang Pantao (Universal Declaration of Human Rights - UDHR) at Pandaigdigang Kasunduan hinggil sa Pang-ekonomya, Panlipunan at Pangkultirang Karapatan (International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights - ICESCR).

At upang ganap na marespeto ang mga karapatang ito, kailangan ng maayos na implementasyon at kaukulang batas o ordinansa na poprotekta sa mga vendor sa kanilang marangal na paghahanapbuhay. Kailangang maprotektahan ang mga vendor mula sa mga mangongotong, at hangga't maaari ay mabigyan sila ng maayos na pwesto kung saan maraming tao ang nagdaraan upang kahit papaano'y hindi sila basta-basta mapapaalis lamang. Kailangang respetuhin ang mga vendor, tulad ng lahat ng maralita sa lungsod, dahil sila ay mga tao ring hindi dapat apihin at pagsamantalahan.

Mabuhay ang pagdiriwang ng Pandaigdigang Araw ng mga Manininda sa Lansangan (International Street Vendors Day)! Mabuhay ang mga maralitang vendor! Mabuhay ang mga maralita ng lungsod! 

Ang usaping coal, klima at maralita

ANG USAPING COAL, KLIMA AT MARALITA

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Sa darating na Oktubre 22, 2013 ay National Day of Action Against Coal (Pambansang Araw ng Pagkilos Laban sa Pagsusunog ng Karbon). Labinlimang lugar sa buong bansa ang magpoprotesta sa araw na ito. Ito'y sa Metro Manila, na lunsaran ng pambansang protesta; at sa mga lugar na may coal plant at balak itayong coal plant, sa Subic, Zambales, Bataan, Semirara, Caluya, Leyte, Socsargen, Ozamis, Pagadian, Palawan, Cebu, Davao, Iloilo, at Negros.

Ang protestang ito'y pinangungunahan ng Philippine Movement for Climate Justice (PMCJ) at ng iba't ibang samahang anti-coal sa mga lugar na nabanggit.

Dito sa Metro Manila, kasama ang mga maralita sa magpoprotesta. Bakit? Ano ba ang kaugnayan ng coal sa usaping klima at maralita.

Unang-una, ang proseso ng pagsusunog ng karbon sa mga coal plant ay nagpaparaming lalo sa mga carbon emission sa ating kalawakan. Isa itong "dirty and harmful energy" o marumi at mapanganib na enerhiya, dahil matindi ang dumi at polusyong ikinakalat nito sa kapaligiran, nakakapag-ambag sa papatinding pagbabago ng klima. Ibig sabihin, hindi na natural ang ating klima dahil sa napakaraming maruruming usok na nakakalat na sa ating kalawakan, lalo na sa espasyo ng ating kalawakan sa Pilipinas.

Napakalaki ng ambag ng labis na pagsusunog ng karbon sa akumulasyon ng greenhouse gas sa atmospera ng ating daigdig at ito ang pinakamalaking pinagmumulan ng pandaigdigang emisyon ng greenhouse gas. 

Ayon sa International Energy Agency (IEA), nanggaling sa pagsusunog ng karbon ang apatnapu't limang bahagdan (45%) o 14.2 gigaton ng kabuuang 31.6 gigaton ng pandaigdigang emisyon ng carbon dioxide mula sa kombustyon ng fossil fuel noong 2011. Ang labis na konsentrasyon ng greenhouse gas sa armospera ang pinagmumulan ng pag-iinit ng mundo at nagbabagong klima.

Sa nakaraang limang taon, inaprubahan ng pamahalaan ng Pilipinas ang pagtatayo ng 26 na bagong planta ng karbon na pawang karagdagan sa 29 plantang karbon na pinatatakbo sa kasalukuyan, at 22 pang iminungkahing planta. Inaprubahan din ang 21 permit para sa pagmimina ng karbon, at ang kabuuang bilang ng mga permit na ito sa kasalukuyan ay umabot na sa 60.

Bakit dapat tayong magprotesta at makiisa sa pandaigdigang protesta laban sa coal at ano ang kinalaman nating mga maralita? Dahil ang pagbabago ng klima ay walang pinipiling taong tatamaan, kundi tayong lahat.

Una, kung lahat ay tatamaan, bakit matindi ang diskriminasyon sa ating mga maralita pag may dumating na malaking pagbaha na dulot ng pagbabago ng klima, na kahit sa panahon ng tag-araw ay matindi ang mga pag-ulan? Katunayan, matapos ang Habagat noong Agosto 2012, agad sinisi ng Malakanyang kaya dapat palayasin ang mga maralita sa mga tabing-ilog, tulay at estero dahil ang mga maralita raw ang pangunahing nakakapagdumi ng mga lagusang tubig, estero at ilalim ng tulay dahil marami sa atin ang doon nakatira.

Ayaw banggitin ng gobyerno na climate change ang dahilan ng pagbaha. Na ang nagdulot ng pagbaha ay dahil nababago na ang klima, na dulot naman ng labis-labis na konsentrasyon ng greenhouse gas sa atmospera, na isa sa mga mayor na dahilan ay ang mga coal-fired power plant. Ayaw rin naman ng mga maralitang tumira sa tabing-ilog, ilalim ng tulay at estero, ngunit napipilitang doon magtayo ng bahay dahil sa kahirapan. Hindi sapat ang sariling diskarte ng maralitang isang kahig, isang tuka para umupa ng bahay. Bukod pa sa ang mayorya ng maralita'y biktima ng salot na kontraktwalisasyon, at kawalan ng katiyakan sa trabaho.

Hanggang ngayon, nakikibaka pa rin ang mga maralitang nakatira sa tabing-ilog, ilalim ng tulay at estero, para sa maayos na paninirahan at hustisyang panlipunan, kahit na mayroon na silang ginawang mga people's proposal kung paano sila makakaiwas sa panganib ng pagbaha, dahil ang mismong gobyerno'y nais talaga silang maitaboy sa malalayong lugar, dahil ang maralita'y masakit sa mata ng mga negosyante.

Ikalawa, laging sinisisi ang mga maralita sa pagbabago ng klima, gayong ang pangunahing pinagmumulan ng pagbabago ng klima ay ang konsentrasyon ng greenhouse gas sa atmospera na ang isa sa pangunahing nagdudulot ay ang mga coal-fired power plants. Nagbabago ang klima, at sa bawat pagbabago ay apektado ang mga maralitang nakatira sa mga tabing ilog, ilalim ng tulay, at estero. Pag nagbaha, hindi sisisihin ang pagkakatayo ng malalaking malls na nagpakipot sa ilog na patungo sana sa dagat, tulad ng pagkipot ng ilog sa pinagtayuan ng SM Marikina.

Sa ating mga maralita, dapat tayong magprotesta laban sa mga panibagong plano ng pamahalaan na magtayo pa ng mga bagong coal-fired power plants bilang pinagmumulan ng enerhiya dahil bukod sa ito'y marumi at mapanganib, ito'y hindi mura. Tigilan na ang pagsisi sa ating maralita, at panahon nang tingnan ng pamahalaan ang kanilang mga patakarang nagdudulot pa ng paglala ng climate change. Ang pagmimina ng karbon at proseso ng kombustyon ay may malala at nakalalasong epekto sa kalusugan ng tao at ng kapaligiran. Pinahihina nito ang katatagan at kakayahan ng tao at ng pamayanan na harapin ang mga epekto ng nagbabagong klima. Winawasak ng pagmimina ng karbon ang mga kagubatan, kabundukan at mga daluyang tubig - na ang kahihinatnan ay malubhang kalagayan kabilang na ang paglala ng kalamidad dahil sa klima.

Dapat magsagawa ang pamahalaan ng plano patungo sa mga renewable energies o yaong mga pagkukunan ng malinis na enerhiya, tulad ng solar energy. Dapat laanan ng pondo ng pamahalaan mula sa labis-labis na pork barrel ng mambabatas at ng pamahalaan para sa mga solar panel sa mga lugar ng maralita, tulad sa mga lugar ng relokasyon, upang malinis na pinagmumulan ng kuryente ang dumaloy sa kabahayan ng maralita, bukod pa sa ito'y kabawasan sa pagbabayad ng maralita sa kuryente.

Sa Oktubre 22, magkita-kita tayo sa Morayta sa ganap na ika-9 ng umaga. Kung kakayanin, magsuot tayo ng itim na t-shirt bilang simbolo ng maitim na usok na ibinubuga ng mga coal-fired power plants at bilang simbolo ng pagdumi ng mga ilog, dagat at kapaligiran sa mismong paligid ng mga coal-fired power plants. Magmamartsa tayo patungong Mendiola sa ganap na ika-10 ng umaga.

Dalhin natin ang ating mga flags at magdala na rin ng ating sariling plakards, na ang nakasulat: 

"Climate Change at Coal Plants, Dahilan ng Pagbaha sa Kalunsuran! Huwag magtayo ng panibagong Coal Plants!"

"No to new coal plants!"

"No to coal mining!"

"Shift to Renewable Energies!"

"Pondohan ng pamahalaan ang paggamit ng Solar Power sa mga Komunidad ng Maralita!"

"Solar Power sa mga Komunidad ng Maralita, Simulan Na!"

"Solar Power Na, Hindi Coal Plants!"

Mensahe ng Pakikiisa ng KPML-nasyunal sa ika-20 anibersaryo ng BMP

Mula kay Ka Pedring Padrigon
Pambansang Tagapangulo, KPML-nasyunal
Setyembre 14, 2013

MENSAHE NG PAKIKIISA

Isang maalab na pagbati sa ika-20 anibersaryo ng Bukluran ng Manggagawang Pilipino (BMP)!

Kami sa pambansang pamunuan ng Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod (KPML-nasyunal) ay lubusan at taos-pusong nakikiisa at mahigpit ninyong kaisa sa laban bilang kapareho naming sosyalistang organisasyon.

Magkaugnay ang buhay ng ninyong mga manggagawa at naming mga maralita, dahil ang mga manggagawa ay umuuwi sa mga komunidad ng maralita, at ang mga maralita naman ay nabubuhay sa pagbebenta ng lakas-paggawa. Napakaraming manggagawang kontraktwal sa ating mga komunidad. Dapat silang maorganisa hindi lamang ang mga manggagawang regular.

Kaisa kami sa tema ng inyong anibersaryo: "Muling pagtibayin ang Kritik sa Kapitalismo, ang Pamumuno ng Manggagawa sa laban ng bayan at ang Sosyalistang Alternatiba" sapagkat ito ay isang maalab at mapagpalayang misyon na dapat tanganan ng mga samahang nakikibaka para sa tunay na pagbabago. Ang tema ay isang paghamon sa atin upang tuluy-tuloy na magmulat ng manggagawa't maralita at malalim na maunawaan ang kaisipang sosyalista, na siya nating gabay sa ating mga pang-araw-araw na pagkilos.

Mula nang bumaklas tayo sa kilusang makabayan at maging magkasama tayo sa kilusang sosyalista, samutsaring karanasan at pakikibaka ang ating pinagsamahan. Mga karanasang nagbigay-aral at nagpatatag sa ating pagsasama sa loob ng dalawang dekada. Ang sosyalistang oryentasyon, prinsipyo, at adhikain ng ating organisasyong KPML at BMP ay magkabigkis na pangarap para sa kinabukasan ng ating mga anak at apo, at sa mga susunod pang henerasyon. Marami pa tayong dapat gawin. Marami pa tayong dapat pagsamahang mga laban.

Ayon nga sa isang awitin: "Hindi tayo titigil hangga't hindi nagwawagi. Ang ating mithiin ay magkapantay-pantay, walang pagsasamantala, walang mang-aapi." Hindi pa tapos ang laban! Ang dalawang dekada ng BMP ay karanasan, aral, at paghamon upang magpatuloy pa tayo sa pag-oorganisa at pagmumulat sa mga maralita at manggagawa tungo sa pagpapatibay nating muli sa kritik sa lipunang kapitalismo, pagkilala sa pamumuno ng uring manggagawa sa laban ng bayan, at ang pagsusulong at pagkakamit ng sosyalistang alternatiba.

Tuloy ang laban ng mga maralita! Organisahin ang mga manggagawang kontraktwal sa mga komunidad! Imulat ang mga maralita at manggagawa sa diwa, prinsipyo, at sosyalistang adhikain ng KPML at ng BMP!

Tuloy ang laban ng uring manggagawa! Mabuhay ang ika-20 anibersaryo ng Bukluran ng Manggagawang Pilipino! Isulong ang kaisipang sosyalismo!

PR - Progresibong grupo: Ikulong silang lahat!

Joint Press Release

11 Setyembre 2013

Progresibong grupo: Ikulong silang lahat!

NAKIISA sa libong-libong galit na Pilipino ang mga progresibong organisasyong Bukluran ng Manggagawang Pilipino (BMP), Sanlakas at ang Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML) sa tuloy-tuloy na nalalantad na sampung bilyong pisong pork barrel scam na kung saan sangkot si Janet Lim-Napoles at ilang mga Senador at Kongresista. 

Hiniling ng mga progresibo na ipakulong ang lahat ng mga nasasangkot batay sa testimonya ng mga lumutang na whistleblower at ang special audit report ng Commission on Audit. Idinamay na rin nila ang lahat ng mga patuloy na nagtatanggol sa bulok ng sistemang pork barrel. 

Naniniwala ang BMP na bulok hanggang sa kaibuturan ang buong kasalukuyang sistemang pampulitika sa bansa. Ang lahat ng mga senador at kongresistang nakipagkuntsabahan sa mga opisyal sa sangay ng Ehekutibo para mapasakanila ang pondo ng mamamayan ay nagkasala ng sistematikong pandarambong at pagsasakatuparan ng sistemang TRAPO na nagbunga ng patronage politics, pampulitikang dinastiya at naglalako ng impluwensiya sa mga polisiya para sa pansariling interes. 

“Ang pulitikang TRAPO ang siyang dahilan para nagpatuloy at lumala pa ang pandarambong sa kaban ng bayan habang ang malawak na anakpawis ay pinanatiling baon sa kahirapan at kapighatian. Sobra na ang TRAPO, sobra na ang sistema nila! Kailangan nang palaganapin ang mga protesta tungo sa makabuluhang pagbabago ng sistema, sabi ni Leody de Guzman, ang Pambansang Tagapangulo ng BMP. 

“Ang pagkakadawit ng ilang opisyal ng mga Kagawaran ng Agrikulura at Budget at Management at mga ahensyang nagpapatupad ng mga proyektong nagmula sa Priority Development Assistance Fund gaya ng National Agribusiness Corporation sa ilalim ng Ehekutibo ay nagpapakita lamang na nangaanak ang sistemang ito ng isang gobyernong nagkaka-anyo ng isang “ligal” at organisadong sindikato na ang modus operandi ay pagnakawan ang mamamayan ng kanilang karapatan sa isang desenteng buhay. Kailangan mabulok silang lahat sa bilangguan,” dagdag ni De Guzman. 

Justice delayed is justice denied

“Ngayon na nakapiit si Napoles at naghihintay ng kanyang paglilitis sa mga kasong sibil at kriminal, sana’y bumilis ang gulong ng hustisya at mapahirapan siya ng husto sa bawat sentimong ninakaw niya,” sabi naman ni Anthony Barnedo, Pangkalahatang Kalihim ng KPML sa National Capital Region at Rizal. 

Dinagdag din agad ni Barnedo na, “Bagamat nalulungkot kami na eksaktong dalawang linggo na ang nagdaan mula nang sumuko si Napoles kay Pangulong Aquino ay walang kahit isang naisasampang kaso ang Department of Justice at Philippine National Police laban sa kanya na may kaugnayan sa mahigit sampung bilyong pisong pork barrel scam”. 

Nangako ang mga organisasyon na ipagpapatuloy nila na itaas ang antas ng mga protesta na siyang magpapalakas sa loob ng taumbayan na sumanib sa nabubuong kilusang masa hangga’t hindi nawawakasan ang sistemang pork barrel sa bansa at hindi napaparusahan ang mga mandarambong.###

PR - Progressive groups: Jail ‘em all!

Joint Press Release 

11 September 2013

Progressive groups: Jail ‘em all!

PROGRESSIVE organizations Bukluran ng Manggagawang Pilipino (BMP), Sanlakas and the Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML) today joined thousands of Filipinos angered by the unfolding 10 billion peso pork barrel scam involving Janet Lim-Napoles and several senators and congressmen.

The progressives demanded to imprison all those implicated in the testimonies of the whistleblowers and the special audit report of the Commission on Audit and those who continue to defend the graft-riddled pork barrel system. 

The BMP believes that the entire current political system is rotten to the very core. Every Senator and Congressman who connived with officials of the Executive branch to siphon peoples’ funds in order to fatten their bank accounts are guilty of systematic plunder and of perpetrating the TRAPO system that engenders patronage politics, political dynasties, and influence peddling in policy and legislation for partisan interests.

“It is TRAPO politics in turn that has allowed the continued and unmitigated plunder of the coffers of the Filipino people while the large majority of the toiling masses have been kept in poverty and misery. Enough with TRAPO politics! We must carry forward the momentum of the people’s protests and actions towards a system overhaul,” said BMP Chairperson Leody de Guzman.

“The implication of certain officials in the Departments of Agriculture, Budget and Management and other implementing agencies such as the National Agribusiness Corporation under the Executive branch shows that this system has bred an organized mafia that conspired to rob hardworking Filipinos of a decent life. They must all languish in prison,” de Guzman added.

Justice delayed is justice denied

“Now, that Janet Lim-Napoles is detained and awaiting trial for her various civil and criminal cases, may the wheels of justice turn swiftly but grind exceedingly fine for every centavo siphoned to her bank accounts,” said Anthony Barnedo, regional Secretary-General of KPML National Capital Region and Rizal chapter. 

Barnedo was also quick to add that, “Though it is also lamentable that exactly two weeks today since her supposed surrender to President Aquino, the Department of Justice and the Philippine National Police has not filed a single case out of the more than 10 billion peso pork barrel scam”. 

The progressive organizations vowed to continue to escalate protest actions that will embolden the masses to join together with the emerging mass movement until the entire pork barrel system is abolished and all the plunderers are in prison.###

Planong Relokasyon ng Gobyerno, Tinutulan ng Maralita sa Estero

PRESS RELEASE

PLANONG RELOKASYON NG GOBYERNO, TINUTULAN NG MARALITA SA ESTERO

Suspindihin muna hanggat walang Garantiya ng Trabaho, Kabuhayan at Panlipunang Serbisyo 

“Ang programang pabahay ng gobyernong Aquino sa kanyang Philippine Development Plan (2011-2016) ay nakaukit ang katagang, “Gaganda ang buhay kung may bahay at hanap-buhay,” maniwala kayo o hindi pero sumasang-ayon ang mga maralita sa kanilang tema pero mukhang tinalikuran na ito ng tuluyan ng mga opisyal ng gobyerno na nakapaloob sa Oplan Likas,” pahayag ni Jhun Manlulu, Pangulo ng Pinatag Neighborhood Association (PNA), isang organisasyon ng mga residente sa tabi ng ilog San Juan sa Tatalon sa Lungsod Quezon. 

Manlulu, isang dating OFW na ngayo’y bumabyahe ng kanyang tricycle ay umalma nang mabalitaan na ang naunang grupo inilipat sa Muzon, San Jose City sa Bulacan ay naobliga na lamang na tiyagain ang kapos na supply ng tubig at kuryente. “Kung tutuusin, ang kawalan ng tubig at kuryente ay ang bungad pa lang ng kanilang miserableng kalagayan, dahil mas matindi ang kawalan ng opurtunidad sa hanapbuhay at kabuhayan sa pinaglipatan sa kanila. Paniguradong may nag-a-abang na kapighatian sa lahat ng residenteng gustong ilipat ng gobyerno sa relocation sites nito,” babala ni Manlulu. 

Dagdag pa ni Manlulu, “Walang debate, ang mga tabing-ilog ay mga danger zone at walang matinong tao ang pipiliin ang lugar na yun para sa kanyang pamilya ngunit walang namang ibang programa ang gobyerno liban sa paglilipat sa amin mula sa mapanganib na lugar patungo sa isang pang mas mapanganib na lugar, kung tutuusin, nakamamatay ito sa aming kabuhayan at pamilya”. 

Naniniwala ang mga residente ng Tatalon na kailangan munang suspendihin ng gobyerno ang programang ebiksyon at relokasyon dahil wala naman itong binibigay na garantiya ng trabaho, kabuhayan at kahit ang mga batayang panlipunang serbisyo at imprastraktura ay kulang na kulang para masabing desente at maka-tao ang mga relocation sites. Naniwala rin ang mga residente na iko-konsidera lamang nila ang relokasyon kapag kinumpleto na ng Department Department of Interior and Local Government, ng National Housing Authority at iba pang ahensya ang mga batayang rekisitos para sa disente at makataong pamumuhay. 

“Isang lumalagapak na kapalpakan ang naghihintay sa buong programang pabahay ng gobyerno hindi dahil sa minadali nila ang pagpapatupad ng Oplan Likas kundi dahil hindi nila binigyan halaga ang pinakaimportanteng bahagi para kami’y mabuhay, ang hanapbuhay dahil kailangan naming mabuhay.. Kahit ang mismong Gobernador ng Bulacan ay nag-isyu ng moratorium sa pagpasok ng mga maralitang pamilya dahil alam nitong walang kapasidad ang lokal na pamahalaan para tumanggap ng napakaraming tao ng walang pumapasok na negosyo para lumikha ng hanapbuhay at opurtunidad para sa kabuhayan. Huwag kayong magulat kung may mga report na nagsisibalikan na sa Maynila ang mga inilipat para maghanap ng trabaho dito,” paliwanag ni Manlulu.

Pinuna rin ni Manlulu ang agarang implementasyon ng Oplan Likas sa San Juan nung isang linggo. “Ang gimik papogi nina Kalihim Roxas, Soliman, Singson at mga lokal na opisyal ng San Juan isa pa lang gimik pa-panget. Panay-panay ang ngiti nila sa harap ng mga kamera na para bagang maganda ang kanilang nagawa pero ang tanging nagawa nila ay pwersahin ang mga residente na lumipat sa isang pang mas mapanganib na lugar para tirhan”. 

Nanawagan si Manlulu sa mga kapwa niya lider-maralita sa iba’t-ibang samahan sa mga ilog at estero na huwag matakot sa sinasabi ng mga opisyal ng gobyerno at magsanib pwersa para lumakas ang kanilang tinig laban sa bangkaroteng programang relokasyon. Suportado ng iba pang samahang maralita, nangako si Manlulu at iba pang residente ng Tatalon na sasama sila sa mga protesta kung hindi susupindihin ng gobyerno ang kanilang programa. ###

Litrato ng KPML sa SONA 2013

"Gutom na Pilipino, Lumobo sa Gobyerno ni Aquino" - KPML-NCRR

"Gutom na Pilipino, Lumobo sa Gobyerno ni Aquino" - KPML-NCRR

Ulat at mga litratong kuha ni Greg Bituin Jr.

Iyan ang pahayag ng Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod - National Capital Region-Rizal (KPML-NCRR) chapter hinggil sa ikaapat na SONA (State of the Nation Address) ni Pangulong Noynoy Aquino. Sumama ang KPML-NCRR, kasama ang iba't ibang organisasyon, sa pagprotesta sa lansangan dahil para sa mga maralita, hindi nila nararamdaman ang sinasabing inclusive growth na ipinagmamayabang ng pangulo. Ang GNP (Gross National Product) na sinasabing tumaas ay hanggang papel lamang, dahil ang tumaas na GNP ay ang Gutom Na Pilipino.

Sa mga plakard ay makikita ang mga sumusunod na panawagan:
(1) Seguridad sa Paninirahan, Ipaglaban!
(2) Seguridad sa Kalusugan, Ipaglaban!
(3) Nasaan ang Pag-unlad sa Edukasyon!
(4) NHA - National Hao Xiao Authority - KKD

Ang KKD ay Koalisyon Kontra Demolisyon, kung saan isa ang KPML sa nagtayo nito.

Narito ang ilang mga larawan ng kanilang pagkilos sa Commonwealth Avenue sa Lungsod Quezon, patungong Batasan Complex. Gayunman, hindi sila nakarating sa Batasan dahil hinarangan na sila ng mga pulis.

Militante: Aquino, Sinungaling at Mang-aagaw ng Kredito

22 July 2013

Press Release

Contact Person/s: 

Anthony Barnedo

Secretary-General, KPML-NCRR

0949-7518792

Militante: Aquino, Sinungaling at Mang-aagaw ng Kredito 

Pinuna ang NHA at Palace

Dahil sa walang inaasahang ganansya para sa mga mahihirap kundi ang paulit-ulit na pangakong pinapako at mapanlinlang na estatistika, kabilang si Anthony Barnedo sa mga lider-maralita mula sa Baseco compound sa Maynila na sumama sa mga kapwa niya maralita mula sa iba’t-ibang komunidad sa kahabaan ng mga ilog at estero ng Kamaynilaan na sumama sa protesta sa SONA ngayong taon.

Bago tumungo sa Commonwealth Avenue na lunsaran ng rali, nagtagpo si Barnedo at ang kanyang grupo, ang Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lungsod-National Capital Region at Rizal Chapter (KPML-NCRR) sa harapan ng National Housing Authority (NHA) sa Elliptical Road para maglunsad ng programa at irehistro ang kanilang posisyon sa plano ng gobyerno na gibain ang mga kabahayan sa kahabaan ng mga ilog at estero. 

Palpak na Housing Program

Kinundena ng mga militante ang NHA at binansagan itong National Hǎo-Xiào Authority dahil sa patuloy na panloloko nito sa mga maralitang lungsod na lumipat sa mga malalayong relocation sites nito. Ang Hǎo-Xiào ay ang salitang Intsik para ridikuloso. Ang NHA ay ang pangunahing ahensya ng gobyerno para ilipat ang mahigit animnapung libong maralita sa mga relocation sites. 

“Hindi maaring tirhan ang mga relocation sites, ang karamihan sa mga ito ay minadaling itayo. Walang nakasasapat na supply ng tubig at kuryente at wala rin itong cellphone coverage, walang ring mga drainage at ang pinakamalapit na paaralan, pagamutan, palengke at simbahan ay kilo-kilometro pa ang layo. Ngunit ang pinakaimportante dito ay wala namang hanapbuhay sa mga ito. Kahit Philippine Development Plan (2011-2016) na pinaka-master plan ng gobyernong Aquino ay aminado na ang kabuhayan ay ang kalahati ng programang relokasyon pero wala naman itong nababanggit kung papaano magkakatrabaho ang mga residenteng bagong lipat. Kaya naman pala, ang mga naunang linipat dito’y nagsialisan din at bumalik sa Kamaynilaan. Paano nila aasahan ang mga benipisyaryo ng mga kabahayang ito na bayaran ang gobyerno kung wala namang trabahong naghihintay sa amin dun, imposible kahit sa isangdaang tao,” paglilinaw ni Barnedo.

“Walang debate, ang mga tabing-ilog at mga estero ay mga danger zone at walang tao ang magsasabing desente ang pamumuhay dito pero sa tipo ng mga pang-ekonomikong patakaran at programa ni Aquino, wala kaming magagawa kundi manirahan sa mga tabing-ilog,” sabi ni Barnedo.

Ang tinutukoy ni Barnedo ay ang mga patakaran ng mababang pasahod, kontraktuwalisasyon at mga iskemang pribatisasyon ng mga panlipunang serbisyo, ang lahat ng ito’y pinalalala pa ng mga iligal na panghu-huthot ng mga kumpanya ng tubig, kuryente at langis. “Paano kami magkakaroon ng kakayahang umupa ng bunggalo kung ang mga sahod nami’y ay napakaliit na siyang nagtulak sa libong pamilyang Pilipino sa matinding kahirapan. Walang duda, kung may mapagpipilian lang kami, hindi ko ititira sa tabing-ilog ang aking pamilya basta stable ang aming kabuhayan,” dagdag nito.

Eksklusibong Pag-unlad?

Naniniwala ang KPML na palpak ang mga panlipunan at pang-ekonomikong programa ng gobyerno na ibsan ang kalunos-lunos na kalagayan ng mga mahihirap habang ang mga dambuhalang korporasyong ay nakapagtala naman ng malalaking tubo. Dahil dito, lalong lumalaki ang agwat ng mayayaman at mahihirap sa bansa.

“Anong ganansya, ang mismong mga estatikta ng mga ahensya ng gobyerno ang nagsasabi na mahigit 2.89 milyong Pilipino ang walang hanapbuhay at patuloy na dumarami, ang underemployment ay kasalukuyang pinakamataas sa kasaysayan natin sa 7.93 milyong manggagawa, at pinakamatindi nito’y, hindi nag-iiba ang poverty incidence mula pa noong 2006. Ang lahat ng ito’y nangangahulugan na ang pang-ekonomikong pag-unlad ay tinatamasa lamang ng mga gaya niyang elitista at mapagsamantala,” pagpapatuloy ni Barnedo.

“Kahit ang 7.8% na itinaas ng Gross Domestic Product na paulit-ulit na pinagmamalaki at inaangkin ni Aquino na naganap sa ilalim ng kanyang pamamahala ngunit ito’y simpleng pang-a-agaw ng kredito sa mga tunay na lumikha ng paglago ng ekonomiya, ang apatnapung milyong lakas-manggagawa na sama-samang pinagpaguran ito. Ang lahat ng matatayog na gusali at proyektong imprastraktura ay gawa naming maralita at manggagawang kontraktwal,” akusa ni Barnedo.

““Kung gusto niyang pagusapan ang kanyang mga nakamit na pag-unlad ng ekonomiya, ang mga programa para sa panlipunang seguridad at pag-angat sa kahirapan, hinahamon ko siyang ulitin ang kanyang talumpati sa multi-purpose hall sa aming komunidad sa Baseco sa martes. Tignan lang natin kung may maririnig siyang palakpak mula sa mga “benepisyaryo” ng kanyang mga programa’t proyekto. Maaring hindi maarok ng maralitang taga-lungsod ang kanyang ingles pero lubos naming nauunawaan ang kanyang mga pang-ekonomikong programa dahil kami ang mga biktima nito,” hamon ni Barnedo.

Ang KPML-NCRR ay bahagi ng Koalisyon Kontra Demolisyon (KKD), isang alyansa ng mahigit na dalawang daang samahang maralita sa Kamaynilaan na naghahangad ng desente, abot-kaya at ligtas na programang pabahay mula sa gobyerno.###

Militante naglunsad ng State of the Workers Address (SOWA)

19 July 2013

PRESS RELEASE

Contact Person/s:

Gie Relova 0915-2862555

Anthony Barnedo 0949-7518792

Kaysa hintayin pa ang mga kasinungalinan ng SONA ni PNoy

Militante naglunsad ng State of the Workers Address (SOWA)

Tatlong araw bago ang State of the Nation Address (SONA) ni Noynoy Aquino, naglunsad ang mga militante grupo ng mga manggagawa sa ilaim ng Bukluran ng Manggagawang Pilipino at Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod ng kanilang SOWA sa Welcome Rotonda Biernes ng gabi. Intensyon ng mga grupo na ilahad ang tunay na kalagayan ng manggagawang Pilipino bago ito magbuga ng kasinungalingan at inimbentong statistika na nagsasabing bumuti na ang buhay at kabuhayan nila mula ng ito’y maluklok sa pwesto nung 2010.

Ayon kay Gie Relova, Secretary-General ng BMP-National Capital Region at Rizal Chapter, isinalarawan niya ang administrasyong Aqunio na, “Puro bula, walang beer. Ang unang kalahati ng termino ni Aquino ay sapat-sapat na para husgahan ng manggagawa ang kanyang boladas na tuwid na daan, ang kanyang etikang laki-sa-layaw sa trabaho at ang palpak na kontinwasyon ng mga patakarang pang-ekonomiya ni Gloria Macapagal-Arroyo. Sa lahat ng ito, walang napala ang manggagawa’t maralitang Pilipino dito habang matatamis na ngiti at papuri naman ang inani niya mula sa mga malalaking negosyante. Siya mismo ang naglinaw sa maraming okasyon sa nagdaang isang taon na hindi niya babaguhin ang kalakaran ng malawakang pagsasamantala sa mga manggagawa at papaypayan niya pa ito ng pagpapatuloy sa palpak na pang-ekonomikong landas na tinahak ng naunang pangulo sa kanya,” ang tinutukoy ni Relova ay ang patakaran ng murang paggawa sa pamamagitan ng mababang pasahod at kontraktuwalisasyon bilang pangunahing instrumento para makahikayat ng imbestor at mapanatili ang suporta ng malalaking negosyante hanggang sa matapos ang kanyang termino.

“Anong ganansya, ang mismong mga statikta ng mga ahensya ng gobyerno ang nagsasabi na mahigit 2.89 milyong Pilipino ang walang hanapbuhay at patuloy na dumarami, ang underemployment ay kasalukuyang pinakamataas sa kasaysayan natin sa 7.93 milyong manggagawa, at pinakamatindi nito’y, hindi nag-iiba ang poverty incidence mula pa noong 2006. Ang lahat ng ito’y nangangahulugan na ang pang-ekonomikong pag-unlad ay tinatamasa lamang ng mga gaya niyang elitista at mapagsamantala,” pagpapatuloy ni Relova.

Hinulaan na rin ni Relova na, “Sa SONA sa lunes, wala kaming aasahan liban sa mga lumang pangako ng isang milyong trabaho na uli, kinopya ulit sa mga nagdaang SONA ni GMA. Inaasahan din naming na aagawin nanaman niya ang kredito sa yamang bayan na sama-sama linikha at pinag-paguran ng apatnapung milyong lakas-manggagawa”.

Samantalang para kay Anthony Barnedo, Secretary-General ng KPML-National Capital Region at Rizal Chapter tinuligsa nito ang inaasahang paggamit ni Aquino ng mga estatisktika at pang-ekonomikong indikador na gagamitin sa talumpati ni Aquino sa kanyang SONA. 

“Maaring bulagin tayo ni Aquino ng kislap ng kanyang mga numero, grap at estatistika pero ang lahat ng ito’y balewala kung hindi siya marunong ng aritmetika,” ang tinutukoy ni Barnedo ay ang labing-walong libong pisong iipinang-gogoyo the gobyerno sa mga naninirahan sa tabing-ilog ng Kamaynilaan. “Kung pang-renta lang ng kwarto ang kanilang ibinibigay, hindi ito sasapat dahil sa mga panahong ngayon, halaga ng pang-tatlong buwan ang kailangan para makapag-upa ka ng maliit na kwarto. Ngunit ang mas mahalaga pa dito ay ang labing-walong libong piso patibong nila ay pang-upa lamang at hindi nito sakop ang buong pang-ekonomiko at panlipunang danyos na linikha ng kanilang programang dislokasyon at pagkaligalig sa aming mga maralita. Kailiangan nila itong isama at idagdag sa labing-walong libong piso,” paliwanag ni Barnedo.

Hinggil sa talumpati ng Pangulo, galit na hinamon ni Barnedo si Aquino, “Kung gusto niyang pagusapan ang kanyang mga nakamit, ang “pag-unlad” ng ekonomiya, ang mga programa niya para sa panlipunang seguridad, pag-angat sa kahirapan, hinahamon ko siyang ulitin ang kanyang talumpati sa multi-purpose hall sa aming komunidad sa Baseco sa Port Area sa martes. Tignan lang natin kung may maririnig siyang palakpak mula sa mga “benepisyaryo” ng kanyang mga programa’t proyekto. Maaring hindi maarok ng maralitang taga-lungsod ang kanyang ingles pero lubos naming nauunawaan ang kanyang pang-ekonomikong programa dahil kami ang mga biktima nito”.

Parehong plano ng dalawang grupo na makapagpalahok ng libo-libo nilang kasapi, sapat para sagasaan ang barikada ng pulis hanggang sa makarating sa Batasan Pambansa para sa SONA sa lunes. ###

Rali ng PMCJ at KPML sa Makati, Isinagawa

PMCJ AT KPML, NANAWAGAN SA UNANG PULONG NG MGA EKSPERTO SA CLIMATE FINANCE

Nagsagawa ng pagkilos nitong Hulyo 17, 2013, ang mga kasapi ng Philippine Movement for Climate Justice (PMCJ), kasama ang mga maralita mula sa Tondo at Caloocan na pawang kasapi ng Kongreso ng Pagkakaisa ng mga Maralita ng Lungsod (KPML), sa harap ng Dusit Thani Hotel sa Pasay Road, nr. Edsa. Ito ang ikalawang araw ng pagkilos ng PMCJ kaugnay sa unang Meeting of Experts on Climate Finance sa ilalim ng United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) na ginanap sa Dusit Thani Hotel. 

Mas malaki ang unang araw ng pagkilos, Hulyo 16, 2013, kung saan nagsama-sama ang tatlong malalaking organisasyon - ang PMCJ, ang Aksyon Klima at ang Freedom from Debt Coalition (FDC). Bumaba rin sa araw na ito ang ilang delegado sa unang Meeting of Experts on Climate Finance.

Ayon sa pahayag ng PMCJ, nagpapatuloy ang kanilang panawagan sa mga mayayamang bansa na simulan na nilang magbayad ng kanilang utang hinggil sa nagaganap na pagbabago ng klima at dapat nang bawasan ng mga ito ang kanilang GHG emissions. Ang mga greenhouse gas (GHG) emissions ang mga usok sa pabrika't mga langis na lalong nagpapainit sa ating daigdig. Nanggagaling ang mga GHG emissions sa pagsusunog ng mga fossil fuels para sa kuryente, industriya, agrikultura, at transportasyon. Nagreresulta ang matinding GHG emissions sa pagbabago-bago ng klima, kaya naganap ang maraming kalamidad sa Pilipinas, tulad ng bagyong Ondoy, Pedring, Pablo, Sendong, at iba pa.

Ang mga komunidad ng maralita sa KPML, lalo na sa National Capital Region-Rizal, ay nakaranas ng matinding bagyo't pagbaha na nagresulta sa pagkawala ng kanilang mga tahanan. Kaya nakiisa ang KPML sa panawagan upang magbayad ang mga mayayamang bansa sa kanilang mga kagagawan na nagpapahirap sa mga bansang tulad ng Pilipinas.

- ulat ni Greg Bituin Jr., Hulyo 17, 2013

PR - Militants to MWSS: Junk Concession Agreements

Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lunsod - NCRR

PRESS RELEASE

09 July 2013

Anthony Barnedo 0949-7518792

Gie Relova 0998-3454981

Militants to MWSS: Junk Concession Agreements, 

Demand immediate and full refund

More than a hundred members of the militant urban poor group Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lungsod (KPML) from various communities in the metropolis marched to Head Office of the Metropolitan Waterworks and Sewerage System (MWSS). The group urged the regulatory agency to issue an order to its two private concessionaires, the Manila Water and Maynilad to refund the illegal charges collected by the two companies.

“An immediate refund is not only just, but is also a matter of life and death for us because we have been living in abject poverty for the longest time and the refund shall serve as an economic relief,” said Anthony Barnedo, Secretary-General of KPML-NCRR. 

The militants charged that the MWSS Regulatory Office failed to keep a close watch on its two franchisees for allowing the people, especially the urban poor to be systematically exploited by the firms, on top of the fact that their services are inadequate and rates far from those promised in 1997. “All these blunders by the MWSS Regulatory Office is not solely on the shoulders of administrator but is second nature to the onerous and highly-flawed concession agreements it signed in behalf of the people, which ultimately punished the people,” Barnedo clarified.

In the meantime, Gie Relova, the Secretary-General of the militant labor group Bukluran ng Manggagawang Pilipino-National Capital Region and Rizal (BMP-NCRR) said that, “The promise of cheaper rates and quality water services by the privatization of MWSS has clearly brought about only misery to the people and is a downright failure. No doubt, it must be discontinued in order to allow more favorable provisions for the consumers”. ###

Panawagan sa MWSS: Full Refund at Pagbasura sa Concession Agreements

PRESS RELEASE

09 July 2013

Anthony Barnedo 0949-7518792

Gie Relova 0998-3454981

Mga militante sumugod sa MWSS

Hiniling ang Pagbabasura sa Concession Agreements at ang Full-Refund

Mahigit sandaang militanteng kasapi ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralita ng Lungsod (KPML) na nagmula sa iba’t-ibang maralitang komunidad sa Metro Manila ang sumugod sa tanggapan ng Metropolitan Waterworks and Sewerage System (MWSS) sa Lungsod Quezon kahapon. Iginiit ng grupo na kailangan nang utusan ng ahensya ang Manila Water at Maynilad na kagyat at ibalik ng buo sa mamamayan ang mga iligal na nitong nakolekta nang mga nagdaang taon. 

“Hindi lang ito simpleng usapin ng hustisya kundi isa itong buhay at kamatayang usapin para sa aming mga maralita dahil nabubuhay kami sa matinding kahirapan at ang refund ay isang economic relief sa amin,” sabi Anthony Barnedo, ang Secretary-General ng KPML-NCRR. 

Tinawag ng mga militante ang MWSS Regulatory Office na palpak dahil hindi nito nasubaybayan ang mga iligal na koleksyon ng dalawang korporasyon at hinayaang ang taumbayan, lalo na ang maralita na maging biktima ng sistematikong pagsasamantala, dagdag pa sa mga naunang mga atraso nito gaya ng palpak na serbisyo at mas mahal na tubig na siyang kabaliktaran ng pangako nito nung 1997. “Ang lahat naman ng kapalpakang ito ng MWSS Regulatory Office ay hindi solong kasalanan ng Administrador nito kundi isang natural na resulta ng isang pabigat at tadtad ng butas na concession agreement na pinirmahan sa ngalan ng taumbayan na sa huli ay isang araw-araw na parusa na pinasan din ng taumbayan,” paglilinaw ni Barnedo.

Samantala, para naman kay Gie Relova, Secretary-General ng militanteng Bukluran ng Manggagawang Pilipino-National Capital Region and Rizal (BMP-NCRR), “Ang pangako ng murang tubig at kalidad na serbisyong patubig ng pribatisasyon ng MWSS ay malinaw na nagdulot lamang ng karalitaan sa mga tao ay isang malinaw na kapalpakan ng mga patakaran ng gobyerno. Walang duda, kinakailangan na itong ibasura, huwag nang ipagpatuloy para naman mabigyan ng mga mas paborableng probisyon ang mga konsumer”. ###