PRESS STATEMENT
Ka Pedring Fadrigon, Pambansang Tagapangulo
Disyembre 10, 2009
Ngayong araw na ito, Disyembre 10, 2009, ay ginugunita natin ng masakit sa kalooban ang Pandaigdigang Araw ng Karapatang Pantao, kasama ang mga mamamayan ng bansang ito at iba pang mamamayan ng daigdig. Masakit sa kalooban dahil hanggang ngayon marami pa ring mga paglabag sa ating mga karapatan bilang tao.
Bilang mga aktibistang nakikibaka para sa maayos na pamahalaan at pagbabago ng sistema, hanggang ngayon ay nililigalig pa rin tayo ng mga pangyayari tulad ng pagdukot sa mga aktibista, gaya ng kaso nina Sheryl Cadapan at Jonas Burgos; ang pamamaslang sa daan-daang aktibista at mamamahayag; at ang pinakahuli sa lahat ay ang masaker sa Maguindanao. Lahat ng ito’y nangyari sa panahon ni Gng. Gloria Macapagal-Arroyo.
Dagdag pa riyan ang demolisyon at sapilitang relokasyon ng mga maralita na itinatapon mula sa danger zone tungo sa death zone, kasama na rito ang panununog ng mga bahay ng maralita para tiyaking mapaalis sila sa kinatitirikan nilang bahay, tulad ng nangyari kamakailan sa Santolan, Pasig, na ikinawala ng may 30 kabahayang target ng demolisyon. Sa kabila ng kaunlaran, hindi pa rin nakakakain ng sapat ang milyon-milyong tao sa mundo, at marami ang namamatay sa gutom. Nang dahil sa kahirapan sa gitna ng kaunlaran, marami ang nagbebenta ng kanilang katawan upang mabuhay, napakaraming nangungurakot sa kaban ng bayan, napakaraming tiwaling pulitikong ang serbisyo ay ginawang negosyo, naglipana pa rin ang mga ganid na trapo sa gobyerno. Hindi na dapat pagtiwalaan pa ang sistemang kapitalismong nakaharap sa atin ngayon.
Ang mga manggagawa ay kapwa tao natin, ngunit sila'y napakababa ng sahod at karamihan ay sapilitang tinatanggalan ng trabaho dahil sa salot na kontraktwalisasyon at globalisasyon. Ang mga maralita ay kapwa tao natin, ngunit sila'y dinedemolis at itinutulak sila sa sapilitang relokasyon mula danger zone tungo sa death zone. Ang mga magsasaka’y kapwa tao natin ngunit silang gumagawa ng pagkain ang kadalasang walang makain.
Hindi tayo papayag na ang ganito'y manatili. Nais natin ng pagbabago. Nais natin ng lipunang gumagalang sa karapatang pantao, lipunang pinangangalagaan ang lahat ng mamamayan sa usapin ng mga karapatan sa pabahay, trabaho, pagkain, kalusugan, edukasyon, makataong pamumuhay.
Sa paggunita sa Pandaigdigang Araw ng Karapatang Pantao, singilin natin ang lahat ng may kagagawan ng mga mapanligalig na mga pangyayaring unti-unting kumikitil sa ating dignidad bilang tao. Dapat tayong kumilos na tangan sa dibdib at puso ang adhika ng pagbabago, pagkakapantay-pantay, pagkakapatiran, karapatang pantao, sosyalismo!
Sa paggunita sa Pandaigdigang Araw ng Karapatang Pantao, isigaw natin: “Gloria, Resign!” “Gloria, alis diyan!”
Hindi tayo titigil hangga't di naipagwawagi ang isang lipunan at sistemang makatao, kung saan pangunahin ang kapakanan ng kapwa tao at hindi ng tubo. Patuloy tayong makibaka hanggang sa tagumpay!
Ka Pedring Fadrigon, Pambansang Tagapangulo
Disyembre 10, 2009
PABAHAY, PAGKAIN, TRABAHO!
KARAPATANG PANTAO, IPAGLABAN!
KARAPATANG PANTAO, IPAGLABAN!
Ngayong araw na ito, Disyembre 10, 2009, ay ginugunita natin ng masakit sa kalooban ang Pandaigdigang Araw ng Karapatang Pantao, kasama ang mga mamamayan ng bansang ito at iba pang mamamayan ng daigdig. Masakit sa kalooban dahil hanggang ngayon marami pa ring mga paglabag sa ating mga karapatan bilang tao.
Bilang mga aktibistang nakikibaka para sa maayos na pamahalaan at pagbabago ng sistema, hanggang ngayon ay nililigalig pa rin tayo ng mga pangyayari tulad ng pagdukot sa mga aktibista, gaya ng kaso nina Sheryl Cadapan at Jonas Burgos; ang pamamaslang sa daan-daang aktibista at mamamahayag; at ang pinakahuli sa lahat ay ang masaker sa Maguindanao. Lahat ng ito’y nangyari sa panahon ni Gng. Gloria Macapagal-Arroyo.
Dagdag pa riyan ang demolisyon at sapilitang relokasyon ng mga maralita na itinatapon mula sa danger zone tungo sa death zone, kasama na rito ang panununog ng mga bahay ng maralita para tiyaking mapaalis sila sa kinatitirikan nilang bahay, tulad ng nangyari kamakailan sa Santolan, Pasig, na ikinawala ng may 30 kabahayang target ng demolisyon. Sa kabila ng kaunlaran, hindi pa rin nakakakain ng sapat ang milyon-milyong tao sa mundo, at marami ang namamatay sa gutom. Nang dahil sa kahirapan sa gitna ng kaunlaran, marami ang nagbebenta ng kanilang katawan upang mabuhay, napakaraming nangungurakot sa kaban ng bayan, napakaraming tiwaling pulitikong ang serbisyo ay ginawang negosyo, naglipana pa rin ang mga ganid na trapo sa gobyerno. Hindi na dapat pagtiwalaan pa ang sistemang kapitalismong nakaharap sa atin ngayon.
Ang mga manggagawa ay kapwa tao natin, ngunit sila'y napakababa ng sahod at karamihan ay sapilitang tinatanggalan ng trabaho dahil sa salot na kontraktwalisasyon at globalisasyon. Ang mga maralita ay kapwa tao natin, ngunit sila'y dinedemolis at itinutulak sila sa sapilitang relokasyon mula danger zone tungo sa death zone. Ang mga magsasaka’y kapwa tao natin ngunit silang gumagawa ng pagkain ang kadalasang walang makain.
Hindi tayo papayag na ang ganito'y manatili. Nais natin ng pagbabago. Nais natin ng lipunang gumagalang sa karapatang pantao, lipunang pinangangalagaan ang lahat ng mamamayan sa usapin ng mga karapatan sa pabahay, trabaho, pagkain, kalusugan, edukasyon, makataong pamumuhay.
Sa paggunita sa Pandaigdigang Araw ng Karapatang Pantao, singilin natin ang lahat ng may kagagawan ng mga mapanligalig na mga pangyayaring unti-unting kumikitil sa ating dignidad bilang tao. Dapat tayong kumilos na tangan sa dibdib at puso ang adhika ng pagbabago, pagkakapantay-pantay, pagkakapatiran, karapatang pantao, sosyalismo!
Sa paggunita sa Pandaigdigang Araw ng Karapatang Pantao, isigaw natin: “Gloria, Resign!” “Gloria, alis diyan!”
Hindi tayo titigil hangga't di naipagwawagi ang isang lipunan at sistemang makatao, kung saan pangunahin ang kapakanan ng kapwa tao at hindi ng tubo. Patuloy tayong makibaka hanggang sa tagumpay!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento