PARALEGAL AT
MARALITA
ni Gregorio
V. Bituin Jr.
Libu-libong mga maralita ang
pinalalayas na lamang na parang hayop sa mga pampubliko at mga pribadong lupa,
sa mga lupang tatayuan ng proyekto ng gobyerno, tulad ng imprastruktura, tulad
ng kalsada, tulay, at iba pa. Winawasak ang kanilang mga tahanan dahil
nakatirik sa mga delikadong lugar, tulad ng estero, tabing-ilog, riles, at
bangketa. Sila umano’y masakit sa mata ng gobyerno’t mga kapitalista, lalo na’t
may bumibisitang “importanteng” dayuhan sa bansa. Kailangan silang idemolis at
itapon sa malalayong lugar. Parang pusang gala ang tingin sa kanila ng mga
matapobreng nasa poder ng kapangyarihan. Winawasak ng mga nasa kapangyarihan
ang mismong dignidad ng maralita. Dinedemolis ang tahanan ng maralita ng walang
“due process of law”, walang “equal protection of the laws”, at walang
makatarungang kumpensasyon. Ang matindi pa rito, mabilisan ang pagpapatupad ng
desisyon kapag ito ay hindi pabor sa mga tao.
Sa ganitong kadahilanan, tama
lamang na malaman ng maralita ang ilang mga batas na may kaugnayan sa kanila at
sa lipunang ginagalawan upang kanilang maipagtanggol ang kanilang karapatang
mabuhay ng maayos at marangal, karapatang magsalita at magpahayag, karapatang
magkaroon ng disenteng paninirahan, karapatang magkaroon ng sapat na trabaho,
karapatang ituring na tao at hindi basura, at iba pang karapatang nasusulat sa
Universal Declaration of Human Rights (1948), International Covenant on Civil
and Political Rights (1966), International Covenant on Economic, Social and
Cultural Rights (1966), Konstitusyon ng Pilipinas (1987), at iba pa. Ang batas
ay dapat kumiling sa maralita, pagkat sa katayuan pa lang ay agrabyado na sila.
Sila ay mahirap, habang ang nagpapademolis sa kanila ay mayaman, o kaya’y
makapangyarihan, o nasa poder. Kaya nararapat lamang idepensa ng maralita ang
kanilang sarili, laluna ang kanilang komunidad, kung sila’y idedemolis at
sapilitang palalayasin sa lugar ng hindi dumaan sa makataong proseso.
Kadalasan, nabibigla na lamang ang
maralita na may demolition order mula sa korte. At ang asal ng mga nagdedemolis
sa mga maralita ay katulad ng mataderong kumakatay ng baboy. Wala silang
pakialam sa maralita, kahit na lalong mapariwara ang dati nang aping buhay
nito.
Pero dapat may gawin ang maralita.
Dapat niyang ipagtanggol ang kanyang dignidad na matagal nang ninakaw ng
sistemang panlipunang umiiral. Sistemang ang tingin sa mga maralita ay hayop na
walang karapatang mabuhay.
Narito ang ilang ibinahaging
kaalaman sa mga maralita hinggil sa usaping paralegal. Ang paralegal ay ang
pag-alam at paggamit ng sinumang hindi abogado ng mga batas na umiiral sa
layuning ipagtanggol o idepensa ang sinuman sa ngalan ng hustisyang panlipunan.
Ilan sa mga batas na may kaugnayan
sa maralita ay ang mga sumusunod:
a. Artikulo XIII, Seksyon 9 at 10
ng Konstitusyon ng Pilipinas ng 1987
b. Artikulo III, Bill of Rights ng
Konstitusyon ng Pilipinas ng 1987
c. Republic Act 7279, mas kilala
sa tawag na UDHA (Urban Development and Housing Act), o Lina Law
d. Executive Order 152
Mga maaaring isampang kaso
pagkatapos ng sapilitang pagdemolis.
a. Kasong kriminal – maaaring
sampahan ng kasong kriminal ang mga nagdemolis kung lumabag ang mga ito sa
batas-kriminal, tulad ng damage to property, theft, robbery, grave threats,
grave coercion, atbp, kung saan maaaring mabilanggo ang mga nagdemolis at
magbayad ng multa
b. Kasong sibil – maaari ding
pagbayarin ng damages, tulad ng disturbance fee at moral damages, ang mga
nagdemolis dahil sa perwisyong kanilang naidulot.
c. Kasong administratibo – maaari
ding kasuhan ang mga nagdemolis ng kasong administratibo, tulad ng reprimand o
warning, suspension, at dismissal.
Dapat na tandaan na lahat ng ito
ay may legal forms, o mga kasulatang tumatalakay o nagsasabi hinggil sa bawat
transaksyon, kasunduan, ligal na liham, apidabit, subpoena, resibo, at iba pa.
At hindi dapat katakutan ang anumang legal forms, kundi unawaing mabuti ang
nilalaman.
Dapat din nating maunawaan ang
iba’t ibang doktrina ng pag-aari ng lupa, tulad ng Regalian na noong panahon ng
Kastila, lahat ng pampublikong lupa sa Pilipinas ay pag-aari ng Espanya (ngayon
ay wala na ang batas na ito, dahil wala na tayo sa panahon ng mga Kastila).
Nariyan din ang Torrens system, kung saan ang mga titulo ng lupa ang siyang
mapagpasya o matibay na patunay ng pag-aari ng lupa. Dapat ding alamin kung ano
ang OCT (original certificate of title) at TCT (transfer certificate of title)
para matiyak na hindi mapupunta sa kamay ng sindikato ang lupa.
Halimbawa namang idinemolis na ang
bahay ng maralita, dapat niyang idemanda ang nagpademolis kung hindi ito
sumunod sa tamang proseso. Dapat ding humingi ng disturbance fee ang mga
maralita.
Kapag nasira ang mga kagamitan ng
maralita, sampahan nila ng kasong damage to property ang mga nagdemolis. Kapag
nangawala ang mga kagamitan ng maralita dahil sa mga demolition teams, dapat
silang magsampa ng theft o robbery. O kung sapilitang kinumpiska o inagaw ng
sinuman sa demolition teams ang kanilang mga ari-arian, kailangan nilang
magsampa ng qualified theft.
At ang mahalaga ay ang paggamit
natin ng mga metalegal na pamamaraan, tulad ng rali, barikada, atbp., upang
depensahan ang ating karapatang mabuhay sa lipunang ito.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento